Dunbekprion
| Dunbekprion IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Dunbekprion | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pachyptila belcheri (Mathews, 1912) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Dunbekprion op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De dunbekprion (Pachyptila belcheri) is een vogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). Het is een zeevogel van het zuidelijk halfrond. Deze vogel is genoemd naar de Australische ornitholoog Charles Frederic Belcher (1876-1970).
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het blauwgrijze lichaam is typisch voor alle prions. Maar het zwart aan het uiteinde van zijn staat is slechts een centrale vlek in plaats van de brede band die andere prions hebben. Zwarte slagpennen en diagonale zwarte strepen over de vleugels vormen een M. De snavel is smal. Boven en onder de ogen is hij wit, maar vlak rond de ogen zit een zwarte lijn. De lichaamslengte bedraagt 25 tot 26 cm, de spanwijdte 56 cm en het gewicht 115 tot 180 gram.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Hun voedsel bestaat uit kleine schaaldieren, krill en kleine vissoorten.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Deze vogels blijven hun hele leven samen. In november legt het vrouwtje één ei, dat door beide ouders gedurende 46 tot 47 dagen wordt bebroed.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Deze vogel broedt op de Falklandeilanden, op sommige eilanden voor de kust van Zuid-Chili, op de Crozeteilanden en de Kerguelen, mogelijk ook op Macquarie-eiland en Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden. Overwinteren doet hij in Indonesië, West-Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Peru en Brazilië.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grootte van de populatie is in 2004 geschat op ten minste 7 miljoen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties |