Paris brûle-t-il?
Paris brûle-t-il? Brandt Parijs? | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | René Clément | |||
Producent | Paul Graetz | |||
Scenario | Gore Vidal Francis Ford Coppola | |||
Hoofdrollen | Kirk Douglas Glenn Ford Gert Fröbe Yves Montand Jean-Paul Belmondo Robert Stack Alain Delon | |||
Muziek | Maurice Jarre | |||
Montage | Marcel Grignon | |||
Cinematografie | Robert Lawrence | |||
Distributie | Paramount Pictures | |||
Première | 26 oktober 1966 | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 173 minuten | |||
Taal | Frans Engels Duits | |||
Land | Frankrijk Verenigde Staten | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Paris brûle-t-il? (Engels: Is Paris Burning?) is een Frans-Amerikaanse film uit 1966 van René Clément, naar het boek van Larry Collins en Dominique Lapierre. De hoofdrollen worden vertolkt door Gert Fröbe, Orson Welles, Alain Delon en Leslie Caron.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
De film Paris brûle-t-il? schetst een beeld van de laatste weken van de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk, en specifiek de situatie in Parijs tot aan de bevrijding van deze stad in augustus 1944.
De film toont de verzetsdaden die leidden tot de overgave van het Duitse leger, en de belangrijkste personen uit die periode, de Amerikaanse generaal Patton, de Duitse generaal von Choltitz, Jacques Chaban-Delmas, de leiders van het verzet, generaal Leclerc, en vele anderen.
Het einde van de film behandelt het bevel van Adolf Hitler om Parijs te vernietigen alvorens te capituleren, onder meer door de in deze stad aanwezige bruggen en monumenten op te blazen. Generaal Dietrich von Choltitz legde dit bevel naast zich neer en gaf zich onvoorwaardelijk over aan de geallieerden. Hij behoedde Parijs zo voor de vernietiging. De titel van de film is de vertaling van de vraag die Hitler stelde aan stafchef Alfred Jodl, Brennt Paris? (Brandt Parijs?).
Niettegenstaande de rolbezetting is Paris brûle-t-il? geen typisch sterrenvehikel geworden, maar eerder een haast documentaire reconstructie van de bevrijding van Frankrijk en Parijs.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]
Het scenario voor de film werd geschreven door Gore Vidal en Francis Ford Coppola. De filmmuziek is gecomponeerd door Maurice Jarre.
De opnamen van de film vonden plaats op 180 verschillende locaties. De film is bijna geheel in zwart-wit opgenomen, mogelijk omdat er ook stock footage, gefilmd ten tijde van de echte bevrijding van Parijs, in verwerkt is.
Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]
De film werd in 1967 genomineerd voor twee Oscars:
- Beste art direction (Willy Holt, Marc Frédérix, Pierre Guffroy)
- Beste camerawerk (Marcel Grignon)
De film werd datzelfde jaar ook genomineerd voor een Golden Globe voor beste muziek.
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Paris brûle-t-il ? (film) op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Paris brûle-t-il? in de Internet Movie Database