Patricia Hy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patricia Hy
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Canada Canadese
Geboorteplaats Vlag van Cambodja Phnom Penh, Cambodja
Geboortedatum 22 augustus 1965
Woonplaats Toronto
Lengte 1,63 m
Gewicht 58 kg
Profdebuut 1986
Met pensioen 1998
Slaghand rechts, tweehandige backhand
Totaal prijzengeld 1.011.116 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 242–235
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 28e (8 maart 1993)
Olympische Spelen 2e ronde (1992, 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1987, 1991–1993, 1997)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1992)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1996, 1997)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1992)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 121–150
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 36e (30 maart 1987)
Olympische Spelen kwartfinale (1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1985, 1993, 1997, 1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1996)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1 - 9
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (zeven keer)
Laatst bijgewerkt op: april 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Patricia Hy (Phnom Penh, 22 augustus 1965) is een voormalig tennisspeelster. Geboren in Cambodja, kwam zij in het begin van haar tennisloopbaan uit voor Hongkong. In 1991 verkreeg zij de Canadese nationaliteit – sinds Roland Garros 1991 speelde zij voor Canada. Na haar huwelijk met de Canadese tenniscoach Yves Boulais (november 1994) schreef zij zich als Patricia Hy-Boulais op toernooien in. Zij was actief in het proftennis van 1986 tot en met 1998.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Hy debuteerde in 1981 meteen op een WTA-toernooi, namelijk het WTA-toernooi van Hongkong. Zij stond in 1983 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van San Antonio (VS) – zij verloor van de Britse Amanda Brown. Een week later veroverde Hy haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Miami (VS), door de Britse Kate Brasher te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1988 in Detroit (VS).

Hy stond in 1986 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Taipei – hier veroverde zij haar eerste en enige WTA-enkelspeltitel, door de Argentijnse Adriana Villagrán te verslaan. In 1995 speelde zij nog eenmaal in een WTA-finale, op het WTA-toernooi van Bournemouth.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op de US Open 1992. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 28e plaats, die zij bereikte in maart 1993.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Hy was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1982 meteen op een WTA-toernooi, namelijk het Borden Classic, samen met de Koreaanse Helen Park. Zij stond in 1984 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Peterborough (VK), samen met de Nederlandse Marianne van der Torre – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Britse duo Glynis Coles en Denise Parnell te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 1988 in Chicago (VS).

Hy stond in 1993 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Indian Wells, samen met de Amerikaanse Ann Grossman – zij verloren van het koppel Rennae Stubbs en Helena Suková. In 1994 veroverde Hy haar eerste en enige WTA-dubbelspeltitel, op het toernooi van Auckland, samen met de Argentijnse Mercedes Paz, door Jenny Byrne en Julie Richardson te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op de Australian Open 1987 waar zij, samen met de Japanse Etsuko Inoue, via het kwalificatie­toernooi een plaats in de hoofdtabel had moeten veroveren. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 36 plaats, die zij bereikte in maart 1987.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1998 298 219
1997 64 85
1996 68 74
1995 75 73
1994 64 82
1993 41 65
1992 31 243
1991 57 218
1990 106 172
1989 227 175
1988 208 67
1987 101 48
1986 102 218
1985 324
1984 213
1983 68

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 1986-10-12 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Argentinië Adriana Villagrán 6-7, 6-2, 6-3 details
Verloren finales
1. 1995-05-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Bournemouth gravel Vlag van Tsjechië Ludmila Richterová 7-6, 4-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 1994-02-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Argentinië Mercedes Paz Vlag van Australië Jenny Byrne
Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson
6-4, 7-6 details
Verloren finales
1. 1993-02-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ann Grossman Vlag van Australië Rennae Stubbs
Vlag van Tsjechië Helena Suková
3-6, 4-6 details
2. 1995-05-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Bournemouth gravel Vlag van Australië Kerry-Anne Guse Vlag van Zuid-Afrika Mariaan de Swardt
Vlag van Roemenië Ruxandra Dragomir
3-6, 5-7 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1983 1984 1987 1988 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 2R 4R 3R 1R 2R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 3R 3R 3R 1R 2R 4R 4R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 2R 3R KF 2R 3R 3R 1R 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1983 1984 1985 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998
Vlag van Australië Australian Open HF 3R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 2R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R KF 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1987 1988 1989 1995 1996 1997
Vlag van Australië Australian Open 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]