Paul Fauchet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Fauchet
Algemene informatie
Volledige naam Paul Robert Marcel Fauchet
Geboren 27 juni 1881
Geboorteplaats ParijsBewerken op Wikidata
Overleden 12 november 1937
Overlijdensplaats ParijsBewerken op Wikidata
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep Componist, muziekpedagoog, dirigent, organist
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Paul Robert Marcel Fauchet (Parijs, 27 juni 1881 – aldaar, 12 november 1937) was een Frans componist, muziekpedagoog, dirigent en organist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Fauchet, een zoon van de gelijknamige organist aan de Église Notre-Dame de Versailles studeerde aan het Conservatoire national supérieur de musique te Parijs en behaalde eerste prijzen in de vakken contrapunt en fuga (1904), pianobegeleiding (1911) en harmonieleer. Tot zijn leraren behoorden Alexandre Guilmant, Louis Vierne en Paul Vidal. Fauchet werkte als assistent in de klas van Vidal. Verder was hij "Maître-de-chapelle" aan de Saint Thomas d'Aquin kerk (1890-1896) en organist aan de Saint-Pierre de Chaillo kerk te Parijs. Later was hij ook dirigent van het koor van de Société des Concerts du Conservatoire, van het koor van het Théâtre-Lyrique en van het koor van de Opéra Garnier.

Vanaf 1927 was hij docent harmonieleer aan het Conservatoire national supérieur de musique. Tot zijn bekendste leerlingen behoren: Jacques de la Presle (1888-1969), Raymond Loucheur (1899-1979), Georges Taconet (1889-1962), José David (1913-1993), Tomojiro Ikenouchi, Marcel Landowski (1915-1999) en Lucien Cailliet.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pièce symphoníque, voor orgel en orkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1926 Symphonie en si bemol pour orchestre d'harmonie - Symfonie in Bes, voor harmonieorkest
    1. Ouverture: Maestoso - Allegro Deciso
    2. Nocturne: Lento
    3. Scherzo: Vivo, Giocoso, Molto Leggiero
    4. Finale: Allegro Vivace

Missen en andere kerkmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ecce Sacerdos Magnus, voor solisten, gemengd koor en orkest
  • Messe solennelle, voor gemengd koor en orkest
  • Messe, voor driestemmig gemengd koor en strijkkwartet

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Larghetto, voor cello en orgel

Werken voor orgel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Quatre esquisses
    1. Cantilène en sol majeur
    2. Eglogue en sol majeur
    3. Méditation en sol majeur
    4. Scherzetto en sol mineur

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Cinquante leçons d'harmonie, Parijs: Éditions E. Gaudet
  • Quarante leçons d'harmonie, 2 vols, Parijs: Éditions Salabert en Éditions E. Gaudet,

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Constant Pierre: Le Conservatoire national de musique et de déclamation. Imprimerie nationale, Paris, 1900.
  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music: composers and their music. Integrity Press, Westerville, Ohio, 1991, ISBN 0 918048 08 7
  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens. Blasmusikverlag Schulz, Freiburg-Tiengen, 4e druk, 1994, ISBN 3 923058 07 1
  • Rollin Smith: Louis Vierne: organist of Notre-Dame Cathedral, Pendragon Press, 1999. 805 p., ISBN 978 1 576 47004 6
  • Francis Pieters: Les symphonies pour orchestre d'harmonie de Paul Fauchet et James Robert Gillette. In: CMF Journal Nº-530, Juin 2007.
  • Shannon Kitelinger: Paul Fauchet’s Symphony in B-flat. Dissertatie, University of North Texas, [ ? ].