Pauwkalkoen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pauwkalkoen
IUCN-status: Gevoelig[1] (2020)
Pauwkalkoen
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Galliformes (Hoendervogels)
Familie:Phasianidae (Fazantachtigen)
Geslacht:Meleagris
Soort
Meleagris ocellata
Cuvier, 1820
Leefgebied pauwkalkoen
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pauwkalkoen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De pauwkalkoen (Meleagris ocellata) is een kalkoenensoort uit Yucatán, in Midden-Amerika.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vogel heeft een donker verenkleed met een groene of koperen glans. De vleugels en de staart bevatten gele of witte vlekken. De vogel heeft een kale kop en een hals met een blauwe huid.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

De pauwkalkoen is in hoofdzaak een grondbewoner, maar ze rusten en slapen op een hoger gelegen tak.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Er worden 8 tot 12 grote, lichte eieren met roodbruine stippen gelegd, die na 28 dagen broeden uitkomen. Volwassen dieren kunnen tot ongeveer 5 kilo zwaar worden.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort komt voor in zuidoostelijk Mexico, Belize en Guatemala in open boslanden.