Pete Brown (saxofonist)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pete Brown
Pete Brown, tussen 1938 en 1948
Algemene informatie
Volledige naam James Ostend Brown
Geboren Baltimore, 9 november 1906
Geboorteplaats BaltimoreBewerken op Wikidata
Overleden New York, 20 september 1963
Overlijdensplaats New YorkBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant, orkestleider
Instrument(en) alt/tenorsaxofoon, trompet
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Pete Brown, geboren als James Ostend Brown (Baltimore, 9 november 1906New York, 20 september 1963)[1][2], was een Amerikaanse jazzsaxofonist, -trompettist en orkestleider van de swing.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Brown leerde piano, viool en saxofoon spelen. In 1927 ging hij naar New York met het orkest van Banjo Bernie. Van 1928 tot 1934 speelde hij in Harlem met Charlie Skeets. In 1937 werkte hij in de band van John Kirby en daarna meerdere jaren bij Frankie Newton, voordat hij een eigen band formeerde. Eind jaren 1930 nam Brown meerdere platen op met Willie 'The Lion' Smith, Jimmy Noone (1936), Buster Bailey, Leonard Feather, Joe Marsala, Maxine Sullivan en Frankie Newton en onder zijn eigen naam, zoals Mound Bayou (1942) en It All Depends on You (1944) voor Keynote Records met Joe Thomas, J.C. Heard en Milt Hinton. In 1946 was hij lid van de 52nd Street All Stars van Allen Eager. Ze namen in februari 1946 Eagers compositie Allan's Alley alsook met Coleman Hawkins de nummers It Isn't So en Spotlite op.

Tijdens de jaren 1940 gebruikte hij vaak de tenorsaxofoon, zoals bij Slim Gaillard, maar viel echter tijdens de jaren 1950 weer terug op de altsaxofoon. In 1954 maakte hij opnamen in sextetbezetting met Joe Wilder. Hij werkte eind jaren 1950 met Coleman Hawkins (Newport Jazz Festival 1957) en de zanger Big Joe Turner (o.a. op het album Boss of the Blues, 1956) en met Sammy Price, Champion Jack Dupree en anderen. Zijn laatste optreden had hij in 1960 met Dizzy Gillespie.

Pete Brown was de leraar van Cecil Payne.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Pete Brown overleed in september 1963 op 56-jarige leeftijd.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]