Peter Hoefnagels

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peter Hoefnagels
Peter Hoefnagels in 2006
Algemene informatie
Volledige naam Gerard Peter Hoefnagels
Geboren Bilthoven, 26 oktober 1927
Overleden Lochem, 24 november 2011
Partij D66
Titulatuur Dr.
Politieke functies
1987-1995 lid Eerste Kamer der Staten-Generaal
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland
Hoefnagels, staatssecretaris Ineke Lambers-Hacquebard (D66) en PvdA-Kamerlid Hein Roethof bij de presentatie van Hoefnagels' boek Witte boorden-criminaliteit, 30 september 1981.

(Gerard) Peter Hoefnagels (Bilthoven, 26 oktober 1927Lochem, 24 november 2011) studeerde recht en psychologie. In de periode 1950-1954 werkte hij bij de krijgsraad, daarna tot 1956 bij de voogdijraad. Hoefnagels promoveerde in 1957 bij professor Ger Kempe op een methode van rapportage voor de Raad voor de Kinderbescherming. Hij was van 1965 tot 1993 hoogleraar criminologie en jeugd- en familierecht aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Van 1987 tot 1995 was hij senator in de Eerste Kamer voor D66.

Werk en ideeën[bewerken | brontekst bewerken]

Hoefnagels werd bekend door zijn bemoeienissen met de kinderbescherming, waar hij ook enige tijd zelf bij betrokken was. Hij maakte handleidingen voor rapportages van de Raad voor de Kinderbescherming, maakte plannen voor een nieuwe vormgeving en organisatie van de jeugdzorg. Hij analyseerde en bekritiseerde raadsrapportages (meestal als expert voor rechterlijke colleges).
In zijn latere leven werd het thema scheidingsbemiddeling steeds prominenter. Hoefnagels was in 1974 de grondlegger scheidingsbemiddeling in Nederland en bleef daar een van de belangrijkste pleitbezorgers van. In zijn ideeën over scheidingsbemiddeling spelen de concepten "scheidingsmelding", "paradoxale toewijzing" en "paraplugesprek" een belangrijke rol.

Hoefnagels schreef veel over bovengenoemde onderwerpen, maar ook over andere, bijvoorbeeld criminologische, thema's, kunst, architectuur en Neerlandistiek. Daarnaast schreef hij ook proza en gedichten, onder meer onder het pseudoniem Bella Teloor. Veel van zijn werk werd in het Duits vertaald.

Hij was sinds 1997 Officier in de Orde van Oranje Nassau en woonde in de buurtschap Linde naast de Lindese Molen in Vorden. Zijn vrouw Nelleke overleed in juli 2017.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Beginselen van Criminologie. Kluwer, Deventer, 1969, 1972.
  • The Other Side of Criminology. Deventer, 1973.
  • De straf. Een toneelstuk en een essay. Contact, Amsterdam, 1972.
  • Recht zetten, dichtbundel. Rotterdamse Kunststichting, Rotterdam, 1974.
  • De kroning en de woning Ad.Donker bv, Rotterdam 1981.
  • Aan God die mijn jeugd verblijdt, roman. Ad Donker, Rotterdam, 1981.
  • Kapasi, of stond zij naakt in de staatsgreep Spectrum, Utrecht/Antwerpen, 1981 (misdaadroman over Suriname, onder het pseudoniem Bella Teloor)
  • De vleesheuvel, roman. Ad Donker, Rotterdam, 1982.
  • Je zwam te grabbel gooien. Fontein, Baarn, 1983.
  • De vulkaan, novelle. De Prom, Baarn, 1984.
  • De vioolspeler, roman. De Prom, Baarn, 1987.
  • Mensen, fraude en de staat. AMBO, Baarn, 1987.
  • Een kluifduiker de hand schudden. Fontein, 1987
  • Rituelen ter terechtzitting. Kluwer, 1987
  • Het eiland, novelle. De Prom, Baarn, 1989.
  • Antilliaanse spreekwoorden. Thomas Rap, Amsterdam, 1991.
  • Het huwelijk, a comedy of errors. 1992.
  • Samen trouwen, samen scheiden, herziene 3e druk. Tjeenk Willink, Zwolle, 1993.
  • Zusammen heiraten, zusammen scheiden, Scheidungsvermittlung als Integration von Recht und Psychologie. Luchterhand Verlag, 1994.
  • De onbekende bevrijding, roman. L.J. Veen, Amsterdam, 1995. In vertaling uitgegeven door Dittrich Verlag onder de titel Über die IJssel', Köln 1997.
  • Gelukkig getrouwd, gelukkig gescheiden; een wegwijzer voor scheiden in goed overleg. L.J. Veen, Amsterdam, 1995, 1997, derde druk 1999.
  • Dansen op het terras, roman. L.J. Veen, Amsterdam 1997, tweede druk 1998.
  • Escher geschreven, dichtbundel. Baarn 1998. (uitgegeven bij de Escher-tentoonstelling in De Kunsthal te Rotterdam en Kasteel Groeneveld te Baarn 1n 1998).
  • De paradox van de kunst. In: L'Art du feu, 1997.
  • 2001: Handboek scheidingsbemiddeling. Mediation als methode van recht en psychologie. Tjeenk Willink, Deventer.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Peter Hoefnagels.
Commons heeft mediabestanden in de categorie Peter Hoefnagels.