Philipp Jakob Spener

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philipp Jacob Spener

Philipp Jakob Spener (Ribeauvillé, 13 januari 1635 - Berlijn, 5 februari 1705) was een Duits luthers theoloog en predikant die geldt als de grondlegger van het Duitse piëtisme.

Spener studeerde theologie in Straatsburg. Na zijn studies werd hij in 1666 predikant in Frankfurt am Main. In 1675 publiceerde Spener zijn werk Pia desideria waarin hij pleit voor de ernstige en grondige studie van de Bijbel in particuliere bijeenkomsten, hernieuwde aandacht voor de bediening van leken, de verbinding tussen leer en leven, terughoudendheid en liefdevolle omgang in theologische disputen, hervorming van de predikantsopleiding en meer praktische prediking gericht op bekering.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pia desideria (1675)
  • Allgemeine Gottesgelehrtheit (1680)

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Johannes Wallmann: Philipp Jakob Spener und die Anfänge des Pietismus, Tübingen 1970 (2. Aufl. 1986).
  • Reinhard Breymayer, « Der Vater des deutschen Pietismus und seine Bücher. Zur Privatbibliothek Philipp Jakob Speners », in: Bibliothecae selectae da Cusano a Leopardi, a cura di Eugenio Canone, Firenze, Leo S. Olschki Editore, 1993, p. 299-331 (Lessico Intellettuale Europeo, 58).
  • Werner Raupp: Art. Spener, Philipp Jacob (1635–1705), in: Heiner F. Klemme / Manfred Kuehn (General Editors), The Dictionary of Eighteenth-Century German Philosophers, Vol. 3, London/New York 2010, p. 1106–1110.