Naar inhoud springen

Philippe Clement

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philippe Clement
Philippe Clement
Persoonlijke informatie
Bijnaam (de) Fille
(de) Clemme
Geboortedatum 22 maart 1974
Geboorteplaats Antwerpen, Vlag van België België
Lengte 191 cm
Positie Centrale verdediger 1
Verdedigende middenvelder 2
Centrale middenvelder 3
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Schotland Rangers FC
Functie Hoofdcoach
Jeugd
1984–1989
1989–1990
1990–1992 		Vlag van België Sint-Anneke Sport
Vlag van België Berchem Sport
Vlag van België Beerschot VAC
Senioren
Seizoen Club W (G)
1992–1995
1995–1998
1998–1999
1999–2009
2009–2011 		Vlag van België Beerschot VAC
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Engeland Coventry City
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Germinal Beerschot 		47(1)
86(3)
12(0)
256(38)
57(2)
Interlands
1998–2007 Vlag van België België 38(1)
Getrainde teams
2011–2012
2012
2012–2017
2017
2017–2019
2019–2021
2022–2023
2023– 		Vlag van België Club Brugge (beloften)
Vlag van België Club Brugge (interim)
Vlag van België Club Brugge (assistent)
Vlag van België Waasland-Beveren
Vlag van België KRC Genk
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Schotland Rangers FC
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Philippe Clement [uitspraak: fi'lip klə'mɑ̃]? (Antwerpen, 22 maart 1974) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig betaald voetballer, die anno 2024 als hoofdtrainer aan de slag is bij Rangers.

Clement was van 1992 tot 2011 actief als betaald voetballer, als centrale verdediger of als verdedigende middenvelder. Hij begon als centrale middenvelder, maar maakte in 2001 een transformatie door als centrale verdediger. Nadien speelde Clement evenwel nog regelmatig als middenvelder. Hij speelde tien jaar bij Club Brugge en kwam verder uit voor KRC Genk, het Engelse Coventry City en Germinal Beerschot. Na zijn spelerscarrière werd hij trainer. Met KRC Genk en Club Brugge werd Clement als hoofdtrainer Belgisch landskampioen.

Clement speelde 38 maal voor de Belgische nationale ploeg. Zijn laatste wedstrijd was Finland-België op 6 juni 2007. Hij maakte deel uit van de selectie voor het WK 1998 en Euro 2000. Vanwege een blessure aan de hamstrings, opgelopen tijdens de bekerfinale met Club Brugge tegen Moeskroen, moest Clement een streep trekken door het WK 2002.[1]

Spelerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd en Beerschot VAC (1984–1995)

[bewerken | brontekst bewerken]

Clement begon zijn carrière in de jeugdploegen van Sint-Anneke Sport (1984-1989), Berchem Sport (1989-1990) en Beerschot VAC (1990-1995). In maart 1992 debuteerde Clement bij Beerschot VAC, een toenmalige derdeklasser, in het eerste elftal. Datzelfde seizoen zouden de Ratten overigens kampioen spelen en promoveren naar tweede klasse.

KRC Genk (1995–1998)

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1995 werd Philippe dClement voor 14 miljoen Belgische frank naar Racing Genk getransfereerd, toen een ambitieuze tweedeklasser. Datzelfde seizoen dwong hij met Racing Genk de promotie af naar eerste klasse. De Limburgse fusieclub maakte al snel furore in eerste nationale, met de bekerwinst tegen Club Brugge in 1998 als hoogtepunt. Clement werd een van dé sterkhouders op het middenveld, en samen met de Kosovaarse motor Besnik Hasi vormde hij een uitstekende tandem. Clement maakte in maart 199 dan ook zijn debuut voor de Belgische nationale ploeg, tegen Noorwegen. Enkele maanden later mocht hij zelfs mee naar het WK in Frankrijk, waar hij een goede indruk maakte.

Coventry City (1998–1999)

[bewerken | brontekst bewerken]

Clement besloot toen dat de tijd rijp was voor een buitenlands avontuur, en vertrok op het einde van dat seizoen naar Coventry City. Een aantal blessures zorgden er echter voor dat Clement nauwelijks aan spelen toekwam bij de Engelse eersteklasser. Na een seizoen Coventry keerde Clement daarom terug naar België. Clement speelde 12 wedstrijden voor Coventry City in de Premier League.

Club Brugge (1999–2009)

[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge betaalde 40 miljoen Belgische frank voor de verdedigende middenvelder, ongeveer evenveel als wat hij een jaar geleden aan Coventry had gekost. Trainer Eric Gerets verliet op hetzelfde moment Brugge. Maar nadat middenvelder en libero Eric Addo de Leeuw naar PSV Eindhoven volgde, ging Brugge naarstig op zoek naar versterking voor de nieuwe trainer: Gerets' assistent René Verheyen.

Clement diende grote schoenen te vullen op de positie van centrale middenvelder. Clubicoon Franky Van der Elst zette namelijk in mei 1999 een punt achter zijn loopbaan. Addo was een belangrijke speler geweest in de as van het veld. Omdat de volgende trainer, de Noor Trond Sollied, zomeraanwinst Timmy Simons geschikter vond voor de rol als nummer zes, dreigde Clement naast de ploeg te vallen. Bovendien viel Clement in de zomer van 2000 uit met een kuitblessure, waardoor hij dat najaar amper in actie kwam.[2] Simons kwam in 2000, een jaar na Clement, de ploeg versterken.

Clement vocht terug en werd vanaf 2001 uitgespeeld als centrale verdediger, spelend naast de jonge Birger Maertens en later ook David Rozehnal. Simons speelde meestal als nummer 6 voor de verdediging. Notoir moment van Clement als speler Club Brugge is zijn bijdrage aan de 2–1 thuiszege tegen rivaal RSC Anderlecht op 7 december 2002. Clement, nota bene spelend in de mandekking (op Nenad Jestrović die rood kreeg voor duiken tegenover Clement), was twee keer beslissend voor zijn club met twee ouderwetse libero-acties. Clement legde een bal terug op rechtsachter Olivier De Cock die scoorde met een vluchtschot op twintig meter. Vervolgens zette Clement zelf de aanval op en rondde die zelf af met een intikker in de zestienmeter, op een aangeven van Andrés Mendoza vanaf rechts en al bijna op de achterlijn.[3]

Regelmatig speelde Clement in latere jaren evenwel centraal op het middenveld, aanvankelijk met Timmy Simons in de defensie onder Trond Sollied in 4–3–3 formatie of 3–4–3 formatie en later in een 4–4–2 onder met name trainers Čedomir Janevski en Jacky Mathijssen. Als er moest gebikkeld worden moest met name Clement als breekijzer dienen vanwege zijn fysieke sterkte, zijn vermogen om als een acht te infiltreren en zijn kopkracht die ook op stilstaande fases veelvuldig van pas zijn gekomen. Met Club Brugge won Clement twee titels in 2003 en 2005 en drie bekers in 2002, 2004 en 2007. Clement speelde in totaal 359 officiële wedstrijden voor blauw-zwart, waarin hij 52 maal scoorde. Zijn laatste wedstrijd voor Brugge speelde hij op 16 mei 2009, thuis tegen Excelsior Moeskroen (4–1 overwinning). Op het uur viel hij in als middenvelder, voor Jonathan Blondel.[4]

Germinal Beerschot (2009–2011)

[bewerken | brontekst bewerken]

Na tien jaar in dienst van Club Brugge te zijn geweest, tekende Clement op 29 juli 2009 een tweejarig contract bij Germinal Beerschot, de club waar het voor hem allemaal begon. Clement speelde bij Germinal Beerschot als centrale verdediger. Op 21 november 2009 verdwaasde Clement zijn vorige werkgever meteen bij zijn grote terugkeer naar het Jan Breydelstadion: Germinal Beerschot met 1–2 ging winnen op Club Brugge.[5] Clement speelde nog eens 62 officiële wedstrijden voor Germinal Beerschot in twee seizoenen bij de club. Na het seizoen 2010–2011 zette de toen 37-jarige Clement een punt achter zijn spelersloopbaan. Al tijdens het seizoen nam Clement het besluit zijn aflopende contract niet meer te verlengen en zijn schoenen aan de haak te hangen. Zijn afcheid verliep niet zoals gewenst. De Antwerpenaar viel nog vier keer naast de selectie in zijn laatste weken als voetballer, terwijl het met Germinal Beerschot sportief en financieel ook niet bijster goed ging. Hij vond dat hij in zijn laatste maanden "niet het respect van de club kreeg dat hij verdiende en dat hij een waardiger afscheid had verwacht". Twee jaar later ging Germinal Beerschot overkop — het naamgedeelte 'Germinal' was al verdwenen. De laatste trainer onder wie Clement heeft gespeeld was Jacky Mathijssen, die ook zijn laatste trainer bij Club Brugge was. Zijn laatste officiële wedstrijd speelde Clement op 12 maart 2011, op het Kiel tegen KV Mechelen (1–1), ruim twee maand voor het einde van het voetbalseizoen.[6][7]

Statistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
seizoen club land competitie wed. goals
1992/93 Beerschot VAC Vlag van België België Tweede Klasse 6 0
1993/94 8 1
1994/95 33 0
1995/96 KRC Genk 33 1
1996/97 Jupiler League 23 0
1997/98 30 2
1998/99 Coventry City Vlag van Engeland Engeland Premier League 12 0
1999/00 Club Brugge Vlag van België België Jupiler Pro League 31 4
2000/01 16 4
2001/02 32 6
2002/03 29 5
2003/04 31 4
2004/05 24 4
2005/06 22 4
2006/07 29 2
2007/08 20 2
2008/09 22 3
2009/10 Germinal Beerschot 28 2
2010/11 29 0
Totaal 458 44

Laatst bijgewerkt 07-05-2011

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het seizoen 2010-2011 stopte Clement met voetballen en ging hij aan de slag bij Club Brugge als verdedigerstrainer van het eerste elftal, in combinatie met beloftentrainer. De terugkeer van Clement was al bekend toen hij nog als speler bij Germinal Beerschot actief was, in maart 2011.[8] Toen de Nederlandse hoofdcoach Adrie Koster in oktober 2011 aan de deur werd gezet, werd diens assistent Rudi Verkempinck tijdelijk aangeduid als vervanger. Clement werd de assistent van Verkempinck. In het daaropvolgende seizoen werd de nieuwe hoofdcoach Georges Leekens medio november ontslagen en werd Clement voor twee wedstrijden de interim-hoofdcoach. Club speelde 2-2 gelijk tegen Newcastle in de Europa League en verloor drie dagen later de wedstrijd tegen RSC Anderlecht met 6-1. Na de aanstelling van Juan Carlos Garrido werd hij assistent-trainer. In het seizoen 2013–2014 werd hij wederom voor een wedstrijd (opnieuw tegen Anderlecht) hoofdcoach, na het ontslag van Garrido. De wedstrijd werd door Club Brugge met 4-0 gewonnen. Na die wedstrijd werd hij weer assistent met de aanstelling van Michel Preud'homme als hoofdcoach. Op 22 mei 2017 verliet Clement Club Brugge samen met hoofdcoach Michel Preud'homme. Clement verklaarde dat hij wilde proberen om hoofdcoach te worden bij een club.

Waasland-Beveren

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 24 mei 2017 tekende Clement een contract bij Waasland-Beveren waar hij de mogelijkheid kreeg om hoofdcoach te worden. Onder zijn leiding kwam de club tot goede resultaten en werden veel punten behaald. Er werd onder andere gewonnen tegen Antwerp FC en Standard Luik.

KRC Genk

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 18 december 2017 besloot Clement zijn contract bij Waasland-Beveren in te ruilen voor een contract bij KRC Genk. In zijn eerste seizoen bij KRC Genk haalde hij de bekerfinale (verloren tegen Standard) en eindigde Genk op een vijfde plaats in het klassement, goed voor een Europees ticket. In het seizoen 2018-2019 haalde Genk schitterende resultaten onder zijn leiding, 2018 werd dan ook afgesloten op een eerste plaats in de competitie en met overwintering in de UEFA Europa League. Eind 2018 won hij de Trofee Raymond Goethals. Datzelfde seizoen werd hij met KRC Genk landskampioen.

Club Brugge

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn periode bij KRC Genk keerde Clement terug naar Club Brugge om er hoofdcoach te worden. Hij behaalde meteen succes, want met Club kon hij als tweede Belgische ploeg (na Genk in 2011) ooit doorstoten naar de Champions League via voorrondes. Clement leidde ze ook naar de bekerfinale en een overtuigende eerste plaats in het klassement.

AS Monaco

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 januari 2022 tekende Clement een driejarig contract als hoofdtrainer bij AS Monaco, waar hij Niko Kovač opvolgde.[9] Hij eindigde zijn eerste seizoen bij de club met een derde plaats in het algemene klassement en de halve finales in de beker waar ze verloren van FC Nantes. In de UEFA Europa League werden ze uitgeschakeld in de 16de finales door SC Braga. Het volgende seizoen in de beker volgde een verrassende nederlaag tegen tweedeklasser Rodez AF in de ronde van 64. Na zich niet te weten kwalificeren voor de UEFA Champions League kwam Monaco uit in de groepsfase van de UEFA Europa League waarin ze tweede werden. In de knock-out ronde werden ze uitgeschakeld door Bayer 04 Leverkusen. Aan het einde van het seizoen 2022/23 slaagde hij er niet in om met Monaco Europees voetbal af te dwingen.[10] Hij kreeg een dag na de laatste match zijn ontslag.[11]

Rangers FC

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 oktober 2023 werd bekend dat Clement de nieuwe trainer werd van Rangers FC. Hij werd daarmee de opvolger van Micheal Beale.[12] Rangers FC had op dat ogenblik 15 punten behaald in 8 wedstrijden in de Scottish Premiership (de Schotse voetbalcompetitie), waardoor het reeds een achterstand had van 7 punten op de eeuwige rivaal en stadsgenoot Celtic Glasgow.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KRC Genk
Beker van België 1x 1997/98
Vlag van België Club Brugge
Eerste klasse 2x 2002/03, 2004/05
Beker van België 3x 2001/02, 2003/04, 2006/07
Belgische Supercup 4x 2002, 2003, 2004, 2005

Als trainer

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KRC Genk
Eerste klasse 1x 2018/19
Vlag van België Club Brugge
Eerste klasse 2x 2019/20, 2020/21
Belgische Supercup 1x 2021
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
Scottish League Cup 1x 2023/2024
Individueel
Belgisch Trainer van het Jaar 1x 2019
Trainer van het Jaar (Gouden schoen) 2x 2019, 2020
Trofee Raymond Goethals 2x 2018, 2019

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Čedomir Janevski 		Trainer van Waasland-Beveren
2017 		Opvolger:
Sven Vermant
Voorganger:
Albert Stuivenberg 		Trainer van KRC Genk
2017-2019 		Opvolger:
Felice Mazzù
Voorganger:
Ivan Leko 		Trainer van Club Brugge
2019-2021 		Opvolger:
Alfred Schreuder
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Clement&oldid=68468966"