Pierre Borel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Portret van Pierre Borel door Jacques Pauthe

Pierre Borel (Petrus Borellius) (ca. 1620 – 1671) was een Franse wetenschapper, scheikundige en (en naar zeggen ook een alchemist), arts en plantkundige. Hij hield zich bezig met zeer uiteenlopende onderwerpen. Zijn biografen hebben de neiging om het te betreuren dat hij zijn aandacht over zoveel terreinen uitspreidde.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Borel werd geboren in Castres. Hij werd doctor in de geneeskunde in Montpellier in 1640. In 1654 werd hij lijfarts van de koning van Frankrijk, Lodewijk XIV.

In 1663 trouwde hij met Esther de Bonnafous. In 1674 werd hij lid van de Académie française. Hij overleed in Parijs.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

  • Les antiquités de Castres, 1649
  • Bibliotheca chimica, 1654
  • Trésor de recherches et d'antiquités gauloises et françaises, 1655
  • Historiarium et observationum medico-physicarum centuria IV, 1653, 1656
  • De vero telescopii inventore, 1655.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Marie-Rose Carre, A Man between Two Worlds: Pierre Borel and His Discours nouveau prouvant la pluralité des mondes of 1657, Isis, Vol. 65, No. 3 (Sep., 1974), pp. 322–335
  • Pierre Chabbert, Pierre Borel (1620 ?-1671), Revue d’histoire des sciences 21 (1968), 303-43.