| Uitgelicht
|
|
|
|
 Barshim tijdens de Diamond League van 2011 in Doha. Mutaz Essa Barshim (Doha, 24 juni 1991) is een Qatarese atleet, die is gespecialiseerd in het hoogspringen. Hij vertegenwoordigde zijn vaderland tweemaal op de Olympische Spelen en won hierbij in totaal twee medailles. In 2017 veroverde hij de wereldtitel. Hij is tevens zowel in- als outdoor Aziatisch recordhouder hoogspringen. De familie van Barshim is van Soedanese afkomst.
Carrière
Jeugd
Barshim, die stamt uit een gezin met vijf jongens en een meisje, raakte al van kinds af aan vertrouwd met de atletieksport. Zijn vader was eerst een middellange- en langeafstandsloper geweest, voordat hij trainer was geworden bij de lokale atletiekclub in Doha. Mutaz werd door zijn vader vaak hier naartoe meegenomen, waarbij hij zich aanvankelijk bezighield met hardlopen en verspringen. Op de Arabische school in Doha leerde hij intussen Engels spreken. Op zijn vijftiende stapte Barshim over op het hoogspringen, waarin hij al gauw uitblonk. Kort daarna kwam hij op de ASPIRE Academy for Sports Excellence in Doha terecht, waar hij trainde en zich ontwikkelde tot een persoonlijk beste hoogte van 2,14 m.
Sinds september 2009 wordt Barshim echter begeleid door zijn huidige coach, de Pool Stanislaw Szczyrba, met wie hij inmiddels een relatie heeft opgebouwd die verder gaat dan die van trainer en pupil. Volgens Barshim is er eerder sprake van een vader-zoon relatie. Tijdens het zomerseizoen in Europa logeert hij vaak bij Szczyrba thuis in Warschau, zodat hij niet veel tijd kwijtraakt aan het heen en weer reizen.
- Verder lezen
|
|
|
| In het nieuws...
|
|
|
|
- 12 mei – Op de tweede dag van de IAAF World Relays in Yokohama lopen de Belgische Tornados -zonder Kevin Borlée, die tijdens de voorbereidende training een hamstringblessure opliep- op de 4 x 400 m estafette in 3.02,70 aanvankelijk naar de vierde plaats. Nadat de ploeg van de Verenigde Staten wordt gediskwalificeerd, omdat die buiten de baan is geraakt, schuiven Dylan Borlée, Robin Vanderbemden, Jonathan Borlée en Jonathan Sacoor echter door naar de derde plaats en veroveren dus het brons. Bij de vrouwen worden op dit onderdeel de Nederlandse en Belgische teams een en twee in de B-finale. De winnende tijd van 3.29,03 van Madiea Ghafoor, Lieke Klaver, Femke Bol en Lisanne de Witte is de negende in totaal. Het Belgische viertal, bestaande uit Hanne Claes, Paulien Couckuyt, Liefde Schoemaker en Camille Laus komt tot 3.31,71, maar was in de serie, met Lucie Ferauge i.p.v. Liefde Schoemaker, al tot 3.30,69 gekomen. Beide Belgische teams en de Nederlandse vrouwen, inclusief Laura de Witte die in de serie de plaats van zus Lisanne had ingenomen, zijn door deze prestaties verzekerd van deelname aan de WK in Doha, later dit jaar.
- 11 mei – Tijdens de IAAF World Relays in het Japanse Yokohama wordt het Nederlandse team, bestaande uit Chris Garia, Churandy Martina, Hensley Paulina en Taymir Burnet, vierde in zijn serie. Dat is weliswaar niet voldoende voor het bereiken van de finale, maar de gelopen tijd van 38,67 s is wel voldoende voor kwalificatie voor de WK in Doha in augustus. De Nederlandse ploeg loopt namelijk de tiende tijd van het toernooi, de voorwaarde waaraan moest worden voldaan voor deelname aan de WK.
- 3 mei – Jamile Samuel, als enige Nederlandse aanwezig bij de Qatar Athletic Super Grand Prix, waarmee het IAAF Diamond League-seizoen 2019 wordt geopend, wordt op de 200 m tweede in 22,90 s achter winnares Dina Asher-Smith, die in 22,26 s zegeviert. Samuel blijft met haar tijd binnen de limiet voor de WK in Doha en is daarmee na Sifan Hassan enSusan Krumins al de derde Nederlandse die een startbewijs voor deze WK verovert.
- 2 mei – Tijdens de Payton Jordan Invitational in het Amerikaanse Stanford wint Sifan Hassan de 10.000 m in 31.18,12, gevolgd door Susan Krumins die 31.23,81 laat noteren. Beide Nederlandse atletes voldoen met deze tijden zowel aan de limiet voor de aanstaande WK in Doha in september (31.50,00) als aan die voor de Olympische Spelen van 2020 in Tokio (31.25,00).
- 28 april – Wat Koen Naert enkele weken eerder tijdens de marathon van Rotterdam net niet lukte, lukt zijn landgenoot Bashir Abdi bij de marathon van Londen wel. In een bloedsnelle versie van de grootste marathon ter wereld, gewonnen door wereldrecordhouder Eliud Kipchoge in 2:02.37, de op-een-na snelste marathontijd ooit gelopen, eindigt de Belg als zevende in 2:07.03, zestien seconden sneller dan het Belgische record van Vincent Rousseau uit 1995. Het is de tweede marathon van de Gentenaar, die vorig jaar in de marathon van Rotterdam met 2:10.46 debuteerde.
- 26 april – Abraham Kiptum, de Keniaanse atleet die vorig jaar oktober het wereldrecord op de halve marathon op 58.18 stelde, is voorlopig door de 'Athletics Integrity Unit' (AIU) geschorst wegens een dopingovertreding. De AIU verdenkt hem van dopinggebruik op basis van onregelmatigheden in zijn biologisch paspoort. Er zou sprake zijn van significante veranderingen in zijn bloedwaarden, die in principe niet op natuurlijke wijze tot stand kunnen komen. Kiptum zou op 28 april hebben deelgenomen aan de marathon van Londen, maar dat gaat vanwege de voorlopige schorsing dus niet door.
- Oudere nieuwsberichten >>>
|
|
|
| Wist je dat...
|
|
|
|
- ... er voor het eerst op de Olympische Spelen van 1972 gebruik werd gemaakt van elektronische tijdwaarneming? De finish van een atleet werd voortaan tot op een duizendste van een seconde nauwkeurig geregistreerd met behulp van fotocellen en camera’s.
|
|
|
|
| Overzicht
|
|
|
|
|
Categorieën:
Atletieklijsten
Verwante sporten:
|
|
|
|
_Birmingham_2018.jpg)
.jpg)
Subportalen van Portaal Sport
