Portaal:In het nieuws/Sport/2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Dit is een archiefpagina voor Portaal:In het nieuws/Sport

30 december[brontekst bewerken]

16 december[brontekst bewerken]

  • Handbal – Na in de voorrondes uitstekend te hebben gespeeld op het EK handbal voor vrouwen in Frankrijk, waarin alleen werd verloren van 'Angstgegner' Noorwegen, worden de Oranjevrouwen in hun opmars naar de finale gestuit door het in eigen land ontembare Franse vrouwenteam, waarna in de troostfinale met 24-20 wordt gewonnen van de Roemeense vrouwen. De Oranjeploeg is blij met de bronzen medaille, want de Nederlandse handbalsters staan voor het vierde jaar op rij op het ereplatform van een groot eindtoernooi. Estavana Polman is met 36 treffers de topscorer van Oranje, Lois Abbingh wordt verkozen tot beste speelster in de troostfinale en Kelly Dulfer wordt uitgeroepen tot beste verdediger van het toernooi.
  • Hockey – Na op het WK hockey in Bhubaneswar (India) een uitstekend toernooi te hebben gespeeld, stuit de Nederlandse mannenploeg in de finale op België. Daarin komen beide teams niet tot scoren, waarna via shoot-outs de beslissing moet vallen. Die pakt uit in het voordeel van de Belgen, die zodoende voor het eerst in de geschiedenis de wereldtitel veroveren. Voor Nederland resteert voor de tweede achtereenvolgende keer het zilver. De verkiezingen van Thijs van Dam tot talent van het toernooi en van Pirmin Blaak tot beste keeper worden slechts als troostprijzen ervaren.
  • Zwemmen – De slotdag van de WK kortebaanzwemmen in Hangzhou is voor de Nederlandse equipe tevens de beste, want er worden maar liefst drie medailles veroverd. Het totaal aantal medailles komt hiermee op elf. Op de 50 m vrije slag zijn het, net als eerder op de 100 m vrije slag, Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk die de dienst uitmaken en weer wordt het goud voor Kromowidjojo (haar derde van het toernooi) en zilver voor Heemskerk. In tijd is het verschil bijna een halve seconde: 23,19 om 23,67 s. De Braziliaanse Etiene Medeiros verovert met 23,76 s het brons. Ook in de eerder gehouden finale op de 4 x 50 m vrije slag scoren Kromowidjojo en Heemskerk: samen met Kim Busch en Valerie de Roon komen zij uit op 1.34,55 en alleen het team van de Verenigde Staten doet dat sneller in 1.34,03. Australië pakt in 1.36,34 het brons. Het totaal aantal veroverde medailles komt hiermee voor zowel Kromowidjojo als Heemskerk op acht.
    Ook voor België is er op de slotdag een succesje weggelegd, want Fanny Lecluyse verovert op de 200 m schoolslag de bronzen plak in 2.18,85 achter de twee Amerikaanse zwemsters Annie Lazor (goud in 2.18,32) en Bethany Galat (zilver in 2.18,62). Het is voor België de tweede medaille ooit op een WK kortebaanzwemmen.

14 december[brontekst bewerken]

13 december[brontekst bewerken]

  • Zwemmen – De Nederlandse zwemmers blijven scoren op de WK kortebaanzwemmen in Hangzhou. Daarbij is het vooral het duo Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk dat de medailles aaneenrijgt. Op de 100 m vrije slag vecht het tweetal in de finale een onderling duel uit, dat door Kromowidjojo wordt gewonnen in 51,14 s, gevolgd door Heemskerk in 51,60 s. Het brons is hier voor de Amerikaanse Mallory Comerford in 51,63 s. Twee uur later liggen Kromowidjojo en Heemskerk alweer in het water voor de finale 4 x 50 m wisselslag gemengd. Daarin moet alleen de Amerikaanse ploeg voorrang worden verleend, maar die zwemt dan ook met 1.36,40 een wereldrecord. Jesse Puts, Ties Elzerman, Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk komen in die volgorde tot een tijd van 1.37,05 en blijven, vooral dankzij het sterke optreden van beide vrouwen, het Russische team voor, dat in 1.37,33 met brons genoegen moet nemen.

12 december[brontekst bewerken]

  • Zwemmen – Op de tweede dag van de WK kortebaanzwemmen worden er opnieuw twee estafettemedailles veroverd door Nederlandse zwemmers en zwemsters. Eerst behaalt dezelfde ploeg als eerder op de 4 x 100 m vrije slag, maar in een andere volgorde, brons op de 4 x 50 m wisselslag. Kim Busch, Maaike de Waard, Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk finishen in 1.44,57 vlak achter China (zilver in 1.44,31), maar voor Japan (vierde in 1.44,90). De Verenigde Staten is hier een klasse apart, maar dat team zwemt met 1.42,38 dan ook een wereldrecord. Voor Kromowidjojo en Heemskerk blijft het daar niet bij. Dit tweetal vormt later op de dag samen met Stan Pijnenburg en Jesse Puts een estafetteteam op de 4 x 50 m vrije slag gemengd, dat met een eindtijd van 1.28,51 alleen het team van de Verenigde Staten voor moet laten gaan. Ook dit Amerikaanse team vestigt met 1.27,89 een nieuw wereldrecord.

11 december[brontekst bewerken]

9 december[brontekst bewerken]

18 november[brontekst bewerken]

4 november[brontekst bewerken]

3 november[brontekst bewerken]

28 oktober[brontekst bewerken]

14 oktober[brontekst bewerken]

6 oktober[brontekst bewerken]

29 september[brontekst bewerken]

  • Wielrennen – Op de WK in Innsbruck rijdt Anna van der Breggen op het wereldkampioenschap op de weg indrukwekkend naar de overwinning. De Nederlandse opent de aanval op 45 km van de finish van de in totaal 157 km lange race en soleert uiteindelijk naar een voorsprong bijna vier minuten. Haar winnende tijd van 4:11.04 is 3,42 minuut sneller dan die van de Australische Amanda Spratt, terwijl de als derde finishende Italiaanse Tatiana Guderzo 5,26 minuut op de winnares moet toegeven. Het is Van der Breggens eerste wereldtitel.

27 september[brontekst bewerken]

  • Wielrennen – Op de WK in Innsbruck rijdt op de wegrit voor mannen junioren over bijna 133 km de Belg Remco Evenepoel iedereen op afstand. En dat na een massale valpartij kort na de start, waar ook Evenepoel slachtoffer van wordt en waarbij hij door het oponthoud bijna twee minuten verspeelt. Aan de finish is daar echter niets meer van te merken, want het Belgische supertalent verovert zijn tweede gouden plak van het toernooi in 3:03.49, 1,25 minuut sneller dan de Duitser Marius Mayrhofer en 1,38 minuut sneller dan de Italiaan Alessandro Fancellu.

26 september[brontekst bewerken]

  • Wielrennen – Op de individuele tijdrit voor mannen tijdens de WK in Innsbruck moet de kampioen van 2017, Tom Dumoulin, zijn meerdere erkennen in de Australiër Rohan Dennis, die op het 52,5 km lange parcours met een voorsprong van 1,21 minuut veel te sterk blijkt voor de concurrentie. De Nederlander moet zelfs felle strijd leveren voor het zilver, want de Belg Victor Campenaerts doet er slechts 0,53 seconden langer over dan Dumoulin. De prestatie van Campenaerts is wel de beste ooit van een Belg op een WK tijdrijden.

25 september[brontekst bewerken]

24 september[brontekst bewerken]

23 september[brontekst bewerken]

16 september[brontekst bewerken]

  • Atletiek – Bij de Décastar meeting in het Franse Talence verbetert Kévin Mayer het wereldrecord op de tienkamp van de Amerikaan Ashton Eaton van 9.045 punten met 81 punten en komt uit op een nieuw recordaantal van 9.126 punten. De Fransman is hiermee de eerste atleet die de grens van 9.100 punten overschrijdt en de derde tienkamper die ooit de barrière van 9.000 punten passeerde. Mayer neemt hiermee revanche voor het echec op de EK in Berlijn, toen hij driemaal foutsprong en al zijn kansen op een titel en een record in rook zag opgaan.
  • Motorcross – In Assen zorgt Jeffrey Herlings voor een historisch unicum: als eerste Nederlander wordt hij wereldkampioen in de koningsklasse van de motorcross: de MXGP-klasse. Voor de start in Assen is hij met een voorsprong van 95 punten op zijn naaste concurrent, regerend wereldkampioen Tony Cairoli, reeds vrijwel zeker van de overwinning; in de eerste manche hoeft hij slechts zestiende te worden om zich de titel toe te eindigen. Hij wint die manche echter. Tony Cairoli eindigt in het kampioenschap ditmaal als tweede. Het is de vierde wereldtitel in totaal voor de Brabantse crosser, die eerder driemaal wereldkampioen werd in de MX2-klasse.
  • AtletiekSifan Hassan loopt voor het eerst sinds jaren in Kopenhagen weer eens een halve marathon en doet dat door in de Deense hoofdstad die afstand te winnen in 1:05.15, wat niet alleen een ruime verbetering is van het Nederlandse, maar ook van het Europese record van Lornah Kiplagat van 1:06.25 uit 2007. Het is dit jaar al het tweede Europese record van de Nederlandse. Eerder dit jaar vestigde Hassan al een Europees record op de 5000 m. Op de wereldranglijst aller tijden heeft zij zich hiermee op de halve marathon op de achtste plaats genesteld.
  • Atletiek – Voor de zevende achtereenvolgende maal in vijftien jaar tijd wordt op de marathon van Berlijn het wereldrecord verbeterd. Was het in 2003 de Keniaan Paul Tergat, die toen met zijn eindtijd van 2:04.55 als eerste de grens van 2 uur en vijf minuten doorbrak, vijftien jaar later maakt zijn landgenoot Eliud Kipchoge, na vijf eerdere verbeteringen, er 2:01.39 van, een aanscherping van het record uit 2014 van Dennis Kimetto van 2:02.57 met meer dan een minuut! Het lijkt een kwestie van tijd, voordat de grens van twee uur wordt doorbroken.

13 september[brontekst bewerken]

8 september[brontekst bewerken]

  • Atletiek – Tijdens de wedstrijd om de Continental Cup in Ostrava wint Sifan Hassan de 3000 m in 8.27,50, een Nederlands record. Het vorige, eveneens op haar naam staande, record stond op 8.29,38, gelopen in 2014. Ze is nu ook sneller dan de 8.28,90 die zij vorig jaar in Birmingham had gelopen; die prestatie heeft de status van erkend Nederlands record echter nooit bereikt.

12 augustus[brontekst bewerken]

11 augustus[brontekst bewerken]

10 augustus[brontekst bewerken]

9 augustus[brontekst bewerken]

8 augustus[brontekst bewerken]

7 augustus[brontekst bewerken]

6 augustus[brontekst bewerken]

5 augustus[brontekst bewerken]

4 augustus[brontekst bewerken]

3 augustus[brontekst bewerken]

29 juli[brontekst bewerken]

  • WielrennenTom Dumoulin eindigt als tweede in de 105e editie van de Tour de France. De 27-jarige Dumoulin, eerder dit jaar tweede in de Giro, is de eerste Nederlander die het podium van de Tour mag beklimmen sinds Erik Breukink in 1990, die toen derde werd. Hij is bovendien de achtste Nederlander in de geschiedenis die het ereschavot van de Tour heeft gehaald.

27 juli[brontekst bewerken]

  • Waterpolo – Voor het eerst in 25 jaar veroveren de Nederlandse waterpolosters de Europese titel. Tijdens het EK voor vrouwen in Barcelona wint het Nederlandse team met 6-4 van Griekenland. Nederland, dat nu de titel voor de vijfde keer heeft veroverd, deed dat voor het laatst in 1993. De laatste twee keer dat de finale werd bereikt, werd die steeds verloren, in 2014 van Spanje, in 2016 van Hongarije.

22 juli[brontekst bewerken]

21 juli[brontekst bewerken]

20 juli[brontekst bewerken]

15 juli[brontekst bewerken]

14 juli[brontekst bewerken]

  • Tennis – In de finale van Wimbledon verslaat de Duitse Angelique Kerber in twee sets (6-3, 6-3) zevenvoudig Wimbledon-winnares Serena Williams. De Amerikaanse, die na een zwangerschap en gecompliceerde bevalling aan een opmerkelijke comeback bezig is, hoopte op Wimbledon haar 24e grandslam-titel te behalen, maar stuit op een superieure Kerber, die eerder in 2016 tweemaal een grandslam had gewonnen, maar nog nooit op Wimbledon. Kerber is de eerste Duitse vrouw die Wimbledon wint sinds Steffi Graf in 1996.

13 juli[brontekst bewerken]

11 juli[brontekst bewerken]

  • Atletiek – Op 87-jarige leeftijd overlijdt de Amerikaanse sprinter Lindy Remigino. Remigino, die nooit een Amerikaanse titel veroverde, werd in 1952 op de Spelen in Helsinki op de 100 m wel olympisch kampioen in een van de spannendste 100 meter-finales van de olympische geschiedenis. Bovendien veroverde hij ook nog eens goud op de 100 m estafette.

1 juli[brontekst bewerken]

30 juni[brontekst bewerken]

29 juni[brontekst bewerken]

  • Atletiek – In Warschau overlijdt na een lang ziekbed op 72-jarige leeftijd oud-atlete Irena Szewińska. De Poolse was in de zestig en zeventig een van de beste atletes ter wereld. Zij beheerste alle sprintnummers tot en met de 400 m en was bovendien een uitstekend verspringster. Szewińska veroverde drie olympische titels, werd zevenmaal Europees kampioene en veroverde talloze Poolse titels. Zij nam deel aan vijf Olympische Spelen waarop zij, afgezien van haar gouden plakken, ook nog eens vier andere medailles vergaarde. Zij vestigde in totaal tien wereldrecords op de 100, 200 en 400 m. Irena Szewińska was een zeer gracieuze atlete, die algemeen wordt beschouwd als één van de beste atletes ooit. Na haar atletiekloopbaan werd Szewińska lid van het IOC en was zij voorzitter van de Poolse atletiekbond.

17 juni + 18 juni[brontekst bewerken]

  • PowerliftingdeadliftRay Williams uit de Verenigde Staten tilt in Calgary (Alberta) Canada, 398,5 kg van de grond zonder moderne hulpmiddelen en zet daarmee een nieuw wereldrecord deadlift raw neer in de zwaarste klasse van de IPF (International powerlifting federation), (120+ kg) tijdens de World classic powerlifting championships. Williams wint tevens het hele kampioenschap en wordt op 18 juni gehuldigd. Zijn totaalprestatie is 1083,5kg waaronder een squat met 442,5kg.

6 juni[brontekst bewerken]

28 mei[brontekst bewerken]

16 mei[brontekst bewerken]

  • AtletiekIlias Fifa, regerend Europees kampioen op de 5000 m, krijgt een schorsing van vier jaar opgelegd door het Spaanse anti-dopingagentschap AEPSAD. De schorsing vloeit voort uit een actie in oktober 2017 onder de naam 'Operatie-Chamberi', waarbij in totaal elf mensen werden aangehouden. Bij huiszoekingen rond Barcelona en elders in Spanje zijn toen doping en verboden stoffen in beslag genomen. Naast Fifa zijn er onder meer ook meerjarige schorsingen uitgedeeld aan de voormalige Spaanse indoorkampioen op de 3000 m Ayoub Mokhtar en de broers Idriss en El Mahdi Lahoufi.

12 mei[brontekst bewerken]

6 mei[brontekst bewerken]

  • Motorcross – In een poging om zijn geadopteerde puppy te redden, die 's avonds vanaf zijn boot in het water van de Miramarplas in Mol was terechtgekomen, is oud-motorcrosser Eric Geboers om het leven gekomen. De Belgische oud-wereldkampioen, die samen met zijn vrouw en enkele anderen in de boot zat, sprong de puppy achterna, maar kwam al doende zelf in de problemen. Pogingen van een van de inzittenden om hem te redden, waren tevergeefs. Pas de volgende dag slaagden duikers erin om het lichaam van de oud-motorcrossser boven water te halen. Eric Geboers, die er in de jaren tachtig als eerste in slaagde om wereldkampioen te worden in zowel de 125cc, de 250cc ald de 500cc, werd 55 jaar.

5 mei[brontekst bewerken]

4 mei[brontekst bewerken]

  • Atletiek – Oud-olympisch en drievoudig wereldkampioen op de 1500 m Asbel Kiprop geeft toe, dat hij tijdens een out-of-competition controle in februari een positieve dopingtest heeft afgelegd. Volgens de Keniaanse media is hij betrapt op het gebruik van epo. De Keniaan verklaart dat hij is afgeperst door de mensen die de test hebben afgenomen. Die eisten geld, maar hij zou hen te weinig hebben betaald. "Ik zou nooit alles wat ik sinds het begin van mijn loopbaan in 2007 heb opgebouwd, riskeren", aldus Kiprop.

28 april[brontekst bewerken]

  • Judo – Op de EK judo in Tel Aviv veroveren twee Nederlandse judoka’s een bronzen medaille. Bij de zwaargewichten is dat Henk Grol. Na eerst de Pool Maciej Sarniacki in een houdgreep te hebben genomen, verslaat hij vervolgens in de strijd om het brons de tien jaar jongere Georgiër Guram Tushishvili op straffen. Het is de eerste medaille voor Grol in deze klasse. Eerder kwam hij uit in de klasse tot 100 kilogram. Voor Tessie Savelkouls is de bronzen plak haar eerste medaille ooit op een groot toernooi. In de klasse boven de 78 kilogram verovert zij deze door de Kroatische Ivana Marianic te verslaan. De Nederlandse EK-ploeg sluit het toernooi in Tel Aviv af met drie medailles, precies volgens de doelstelling die bondscoach Maarten Arens van te voren had gesteld.

27 april[brontekst bewerken]

10 april[brontekst bewerken]

  • AtletiekKrisztián Pars, de olympisch kampioen kogelslingeren van 2012, is op 13 januari jl. bij een buiten competitie controle betrapt op een overtreding van het dopingreglement. In zijn urine werd een niet-prestatiebevorderend product aangetroffen. De Hongaar heeft toegegeven in zijn vrije tijd iets te hebben ingenomen wat zijn sportieve prestaties niet ten goede komt. Hij is desondanks hiervoor geschorst tot juli 2019. Tegen die tijd is hij 37 jaar.

8 april[brontekst bewerken]

7 april[brontekst bewerken]

2 april[brontekst bewerken]

  • Waterpolo – Waterpolo-keeper Evert Kroon overlijdt op 71-jarige leeftijd. Kroon werd in de jaren zeventig beschouwd als een van de beste doelmannen ter wereld. Hij maakte driemaal deel uit van het Nederlands waterpoloteam op de Olympische Spelen. In 1968 en 1972 eindigde dat op de zevende plaats, maar in 1976 veroverde het Oranjeteam de bronzen medaille. De bondscoach van Rusland omschreef Kroon indertijd als een "octopus met armen die van doelpaal tot doelpaal reikten". In 1976 was hij in Montréal bij de sluitingsceremonie de Nederlandse vlaggendrager.

1 april[brontekst bewerken]

29 maart[brontekst bewerken]

16 maart[brontekst bewerken]

14 maart[brontekst bewerken]

13 maart[brontekst bewerken]

12 maart[brontekst bewerken]

11 maart[brontekst bewerken]

10 maart[brontekst bewerken]

4 maart[brontekst bewerken]

3 maart[brontekst bewerken]

2 maart[brontekst bewerken]

1 maart[brontekst bewerken]

28 februari[brontekst bewerken]

24 februari[brontekst bewerken]

23 februari[brontekst bewerken]

22 februari[brontekst bewerken]

21 februari[brontekst bewerken]

20 februari[brontekst bewerken]

19 februari[brontekst bewerken]

18 februari[brontekst bewerken]

16 februari[brontekst bewerken]

15 februari[brontekst bewerken]

14 februari[brontekst bewerken]

13 februari[brontekst bewerken]

12 februari[brontekst bewerken]

  • Olympisch schaatsen – De Olympische Winterspelen in Pyeongchang zijn drie dagen oud en alweer is er goud voor Nederland. Ditmaal is het Ireen Wüst, die een lang gekoesterde wens in vervulling ziet gaan: op de 1500 m bij de vrouwen verovert zij bij haar vierde Winterspelen op rij haar vierde gouden medaille op een individuele afstand. Totaal heeft zij nu de voor een schaatsster unieke serie van tien olympische medailles vergaard, waarvan vijfmaal goud. Op de 1500 m is zij met haar tijd van 1.54,35 al haar concurrentes de baas. De Japanse Miho Takagi, die het hele seizoen op deze afstand ongenaakbaar is geweest, komt met 1.54,55 nog het dichtst in haar buurt. Marrit Leenstra weet de jarenlange last van altijd vierde of vijfde worden van zich af te schudden en eist met 1.55,26 de bronzen medaille voor zich op ten koste van Lotte van Beek, die een honderdste seconde te kort komt voor het erepodium.

11 februari[brontekst bewerken]

10 februari[brontekst bewerken]

19 januari[brontekst bewerken]

14 januari[brontekst bewerken]

6 januari[brontekst bewerken]