Portaal:Literatuur/Schrijver Uitgelicht/12

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Thomas Bernhard (Heerlen, 9 of 10 februari 1931Gmunden, 12 februari 1989) was een Oostenrijks schrijver en een toonaangevend dramaticus. Met een kille, pessimistische ondertoon maakte hij scherpe analyses van de naoorlogse samenleving, en lokte hij geregeld controverse uit.

Tussen 1951 en 1954 studeerde hij musicologie in Wenen, en volgde daarna in Salzburg les aan de Universität für Musik und Darstellende Kunst "Mozarteum" Salzburg. Ondertussen werkte hij als gerechtelijk verslaggever, en in 1957 publiceerde hij zijn eerste dichtbundel, Auf der Erde und in der Hölle. Het zijn sombere, evocatieve gedichten met een surrealistische inslag. Bernhard studeerde vervolgens dramaturgie te Salzburg, en ging in het dorpje Ohlsdorf wonen. Zijn grote doorbraak kwam met zijn eerste roman, Frost, over een student die in het vervallen, ijskoud mijnwerkersdorpje Weng een excentrieke schilder moet observeren, van wie beweerd wordt dat hij gek is. In 1965 won Bernhard de Bremer Literaturpreis.

Hij werd vooral actief als toneelauteur, en schreef theaterstukken aan de lopende band.

(lees verder)