Premier League Darts 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Premier League Darts 2022
Premier League Darts 2022
Toernooi-informatie
Plaats Verschillend
Locatie Verschillend
Land Vlag van Wales Wales
Vlag van Engeland Engeland
Union Jack Noord-Ierland
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Ierland Ierland
Opgericht 2005
Organisatie(s) PDC
Systeem Legs
Prijzengeld £ 1.000.000
Maand(en) gespeeld 3 februari - 13 juni 2022
9 darter Vlag van Wales Gerwyn Price (2x)
Hoogste uitworp 170
Vlag van Wales Gerwyn Price
Vlag van Nederland Michael van Gerwen
Titelhouder
Vlag van Wales Jonny Clayton
Winnaar(s)
Vlag van Nederland Michael van Gerwen
Portaal  Portaalicoon   Darten

De Cazoo Premier League Darts 2022 was de achttiende editie van het jaarlijkse dartstoernooi georganiseerd door de PDC. Het toernooi begon op 3 februari en de finale werd gespeeld op 13 juni 2022 in de Mercedes-Benz Arena in Berlijn.[1] De titelverdediger was Jonny Clayton. Hij won in de vorige editie zijn eerste Premier League-titel door José de Sousa in de finale met 11–5 te verslaan.

Dit toernooi was ook het begin van de nieuwe samenwerking van de PDC met Winmau als hun dartbordleverancier.[2]

Format[bewerken | brontekst bewerken]

Op 14 januari 2022 presenteerde de PDC een nieuw format voor de Premier League. In plaats van het eerder gebruikte round-robinsysteem, zal de Premier League voortaan elke avond bestaan uit een knock-outsysteem met acht spelers. Elk van de zeven wedstrijden wordt gespeeld over een "best of 11 legs". De spelers ontmoeten elkaar gegarandeerd minstens één keer in de kwartfinales gedurende de eerste zeven weken, en één keer in de kwartfinales in week 9-15, waarbij week 8 en 16 worden geloot op basis van de actuele competitiestand. De spelers verdienen twee punten voor een plek in de halve finale, drie punten voor de verliezende finalist en vijf punten voor de winnaar.[3]

Play-off Night: De vier beste spelers op de ranglijst strijden tegen elkaar in halve finales, waarbij de eerst gerangschikte tegen de vierde speelt en de tweede tegen de derde. In de halve finales wordt gespeeld over een "best of 19 legs", in de finale over een "best of 21 legs".[4]

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Joe Cullen (Runner-up)

Het prijzengeld werd opgevoerd tot 1 miljoen pond.[5]

Plaats Prijzengeld
(Totaal: £ 1.000.000)
Winnaar £ 275.000
Runner-up £ 125.000
Halvefinalist (2x) £ 85.000
5e plaats £ 75.000
6e plaats £ 70.000
7e plaats £ 65.000
8e plaats £ 60.000
Avondwinnaar (16x) £ 10.000

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

De top 4 van de PDC Order of Merit is automatisch gekwalificeerd voor deelname aan de Premier League Darts. De andere vier spelers mogen deelnemen dankzij het verkrijgen van een wildcard.

Speler Aantal deelnames
in de Premier League
Aantal deelnames
op rij
Positie op de
PDC Order of Merit
Beste resultaat Kwalificatie
Vlag van Engeland James Wade 12 2 4 Winnaar (2009) PDC Order of Merit
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 10 10 3 Winnaar (2013, 2016, 2017, 2018, 2019)
Vlag van Schotland Peter Wright 9 9 2 Finalist (2017)
Vlag van Wales Gerwyn Price 4 1 1 5de (2019)
Vlag van Schotland Gary Anderson 11 3 6 Winnaar (2011, 2015) Wildcard
Vlag van Engeland Michael Smith 5 1 5 Finalist (2018)
Vlag van Wales Jonny Clayton 2 2 8 Winnaar (2021)
Vlag van Engeland Joe Cullen 1 1 11 Debuut

Speelsteden/-gelegenheden[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Wales Cardiff Vlag van Engeland Liverpool Vlag van Noord-Ierland Belfast Vlag van Engeland Exeter
Motorpoint Arena
Donderdag 3 februari
M&S Bank Arena
Donderdag 10 februari
SSE Arena
Donderdag 17 februari
Westpoint Arena
Donderdag 3 maart
Vlag van Engeland Brighton Vlag van Engeland Nottingham Vlag van Nederland Rotterdam Vlag van Engeland Birmingham
Brighton Centre
Donderdag 10 maart
Motorpoint Arena
Donderdag 17 maart
Rotterdam Ahoy
Donderdag 24 maart
Utilita Arena
Donderdag 31 maart
Vlag van Engeland Leeds Vlag van Engeland Manchester Vlag van Schotland Aberdeen Vlag van Ierland Dublin
First Direct Arena
Donderdag 7 april
Manchester Arena
Donderdag 14 april
P&J Live
Donderdag 21 april
3Arena
Donderdag 28 april
Vlag van Schotland Glasgow Vlag van Engeland Sheffield Vlag van Engeland Londen Vlag van Engeland Newcastle upon Tyne
SSE Hydro
Donderdag 5 mei
Utilita Arena
Donderdag 12 mei
The O2 Arena
Donderdag 19 mei
Utilita Arena
Donderdag 26 mei
Vlag van Duitsland Berlijn
Mercedes-Benz Arena
Maandag 13 juni

Wedstrijdschema[6][7][bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1 – 3 februari[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Wales Motorpoint Arena, Cardiff

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Wales Jonny Clayton (103.61)  6
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (95.36)  2  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (96.49)  6
 
   Vlag van Engeland James Wade (91.45)  4  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (89.12)  3
 
 Vlag van Engeland James Wade (88.78)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (88.72)  1
 
   Vlag van Schotland Peter Wright (113.02)  6
 Vlag van Schotland Peter Wright (100.13)  6
 
 Vlag van Engeland Michael Smith (88.57)  3  
 Vlag van Schotland Peter Wright (98.43)  6
 
   Vlag van Schotland Gary Anderson (99.98)  5  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (96.12)  4
 Vlag van Schotland Gary Anderson (91.37)  6  

Ronde 2 – 10 februari[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland M&S Bank Arena, Liverpool

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Schotland Peter Wright (84.71)  1
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (102.98)  6  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (105.11)  4
 
   Vlag van Wales Jonny Clayton (106.64)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (100.82)  6
 
 Vlag van Engeland Michael Smith (95.95)  3  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (88.13)  6
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (93.12)  4
 Vlag van Engeland James Wade (87.85)  3
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (93.74)  6  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (101.54)  6
 
   Vlag van Wales Gerwyn Price (95.59)  5  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (96.33)  6
 Vlag van Schotland Gary Anderson (90.85)  3  

Ronde 3 – 17 februari[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Noord-Ierland SSE Arena, Belfast

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Engeland Michael Smith (103.55)  3
 
 Vlag van Wales Gerwyn Price (108.54)  6  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (108.90)  6
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (106.48)  5  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (91.88)  3
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (92.22)  6  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (105.32)  6
 
   Vlag van Engeland James Wade (99.91)  4
 Vlag van Schotland Gary Anderson (96.43)  4
 
 Vlag van Schotland Peter Wright (100.35)  6  
 Vlag van Schotland Peter Wright (105.20)  4
 
   Vlag van Engeland James Wade (102.81)  6  
 Vlag van Engeland James Wade (93.13)  6
 Vlag van Wales Jonny Clayton (94.45)  3  

Ronde 4 – 3 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Westpoint Arena, Exeter

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Wales Jonny Clayton (97.39)  1
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (102.36)  6  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (104.37)  6
 
   Vlag van Engeland Michael Smith (97.14)  2  
 Vlag van Engeland Michael Smith (97.31)  6
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (93.89)  5  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (99.10)  6
 
   Vlag van Schotland Peter Wright (87.52)  0
 Vlag van Wales Gerwyn Price (94.89)  2
 
 Vlag van Schotland Peter Wright (101.06)  6  
 Vlag van Schotland Peter Wright (103.46)  6
 
   Vlag van Engeland James Wade (85.81)  2  
 Vlag van Engeland James Wade (97.01)  6
 Vlag van Schotland Gary Anderson (99.76)  4  

Ronde 5 – 10 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Brighton Centre, Brighton

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Schotland Gary Anderson (85.71)  1
 
 Vlag van Engeland Michael Smith (90.89)  6  
 Vlag van Engeland Michael Smith (89.19)  6
 
   Vlag van Wales Jonny Clayton (90.25)  2  
 Vlag van Schotland Peter Wright
(102.92)
 5
 
 Vlag van Wales Jonny Clayton (92.61)  6  
 Vlag van Engeland Michael Smith (100.61)  4
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (103.89)  6
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (96.41)  6
 
 Vlag van Engeland James Wade
(92.32)
 5  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (101.79)  6
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (88.84)  1  
 Vlag van Engeland Joe Cullen  bye
 Vlag van Wales Gerwyn Price  [8]  

Ronde 6 – 17 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Motorpoint Arena, Nottingham

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Engeland Michael Smith (102.92)  6
 
 Vlag van Engeland James Wade (102.63)  1  
 Vlag van Engeland Michael Smith (89.11)  6
 
   Vlag van Wales Gerwyn Price (86.25)  4  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (95.93)  4
 
 Vlag van Wales Gerwyn Price (102.70)  6  
 Vlag van Engeland Michael Smith (99.02)  4
 
   Vlag van Schotland Gary Anderson (104.24)  6
 Vlag van Schotland Gary Anderson (89.93)  6
 
 Vlag van Wales Jonny Clayton (91.65)  1  
 Vlag van Schotland Gary Anderson (101.88)  6
 
   Vlag van Schotland Peter Wright (95.33)  3  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (86.30)  4
 Vlag van Schotland Peter Wright (87.02)  6  

Ronde 7 – 24 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland Rotterdam Ahoy, Rotterdam

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Schotland Peter Wright (95.55)  6
 
 Vlag van Engeland James Wade (91.09)  5  
 Vlag van Schotland Peter Wright (87.87)  4
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (88.17)  6  
 Vlag van Schotland Gary Anderson (88.76)  5
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (92.82)  6  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (90.64)  6
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (97.49)  5
 Vlag van Wales Jonny Clayton (98.50)  6
 
 Vlag van Wales Gerwyn Price (94.91)  5  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (98.08)  3
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (103.28)  6  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (89.53)  6
 Vlag van Engeland Michael Smith (96.82)  5  

Ronde 8 – 31 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Utilita Arena, Birmingham

  Kwartfinale Halve finale Finale
                           
  1  Vlag van Nederland Michael van Gerwen (87.93) 2  
8  Vlag van Engeland James Wade (99.00) 6  
  8  Vlag van Engeland James Wade (94.78) 6  
  4  Vlag van Engeland Joe Cullen (86.38) 2  
4  Vlag van Engeland Joe Cullen (93.69) 6
  5  Vlag van Wales Gerwyn Price (92.02) 3  
    8  Vlag van EngelandJames Wade (87.93) 1
  3  Vlag van Wales Jonny Clayton (111.16) 6
  2  Vlag van Schotland Peter Wright (97.20) 6  
7  Vlag van Schotland Gary Anderson (92.49) 5  
  2  Vlag van Schotland Peter Wright (107.71) 3
  3  Vlag van Wales Jonny Clayton (103.68) 6  
3  Vlag van Wales Jonny Clayton (99.53) 6
  6  Vlag van Engeland Michael Smith (99.81) 1  

Ronde 9 – 7 april[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland First Direct Arena, Leeds

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Engeland Michael Smith (102.21)  2
 
 Vlag van Schotland Peter Wright (103.99)  6  
 Vlag van Schotland Peter Wright (86.37)  3
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (90.74)  6  
 Vlag van Schotland Gary Anderson  [9]
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen  bye  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (103.87)  6
 
   Vlag van Engeland James Wade (93.59)  1
 Vlag van Engeland Joe Cullen (87.77)  1
 
 Vlag van Wales Jonny Clayton (98.25)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (96.96)  4
 
   Vlag van Engeland James Wade (94.86)  6  
 Vlag van Engeland James Wade (90.65)  6
 Vlag van Wales Gerwyn Price (97.32)  5  

Ronde 10 – 14 april[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Manchester Arena, Manchester

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Schotland Peter Wright (93.98)  4
 
 Vlag van Wales Gerwyn Price (97.01)  6  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (90.49)  2
 
   Vlag van Engeland James Wade (93.00)  6  
 Vlag van Schotland Gary Anderson (94.07)  2
 
 Vlag van Engeland James Wade (100.10)  6  
 Vlag van Engeland James Wade (105.48)  6
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (96.93)  5
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (105.14)  5
 
 Vlag van Wales Jonny Clayton (109.10)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (101.76)  3
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (94.99)  6  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (94.38)  6
 Vlag van Engeland Michael Smith (89.65)  2  

Ronde 11 – 21 april[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Schotland P&J Live, Aberdeen

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Wales Jonny Clayton (93.53)  6
 
 Vlag van Schotland Gary Anderson (87.44)  2  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (96.21)  6
 
   Vlag van Schotland Peter Wright (99.60)  5  
 Vlag van Schotland Peter Wright (103.22)  6
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (96.08)  5  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (103.40)  6
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (102.76)  5
 Vlag van Engeland James Wade (89.74)  6
 
 Vlag van Engeland Michael Smith (91.04)  5  
 Vlag van Engeland James Wade (88.25)  3
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (99.84)  6  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (92.10)  3
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (106.93)  6  

Ronde 12 – 28 april[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Ierland 3Arena, Dublin

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Engeland James Wade (99.67)  6
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (103.03)  5  
 Vlag van Engeland James Wade (114.73)  6
 
   Vlag van Wales Gerwyn Price (99.17)  1  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (90.06)  6
 
 Vlag van Engeland Joe Cullen (81.02)  3  
 Vlag van Engeland James Wade (95.38)  6
 
   Vlag van Wales Jonny Clayton (101.29)  5
 Vlag van Engeland Michael Smith (102.14)  6
 
 Vlag van Schotland Gary Anderson (102.75)  2  
 Vlag van Engeland Michael Smith (104.73)  4
 
   Vlag van Wales Jonny Clayton (104.16)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (100.44)  6
 Vlag van Schotland Peter Wright (97.09)  3  

Ronde 13 – 5 mei[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Schotland SSE Hydro, Glasgow

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Schotland Peter Wright (87.10)  2
 
 Vlag van Schotland Gary Anderson (97.21)  6  
 Vlag van Schotland Gary Anderson (89.15)  4
 
   Vlag van Wales Jonny Clayton (98.53)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (95.55)  6
 
 Vlag van Engeland James Wade (93.10)  2  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (99.81)  6
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (96.41)  3
 Vlag van Wales Gerwyn Price (94.50)  3
 
 Vlag van Engeland Michael Smith (99.19)  6  
 Vlag van Engeland Michael Smith (100.01)  5
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (99.04)  6  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (98.36)  6
 Vlag van Engeland Joe Cullen (90.59)  5  

Ronde 14 – 12 mei[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Utilita Arena, Sheffield

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Engeland Joe Cullen  bye
 
 Vlag van Engeland James Wade  [10]  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (90.69)  3
 
   Vlag van Wales Gerwyn Price (100.82)  6  
 Vlag van Schotland Gary Anderson (94.80)  4
 
 Vlag van Wales Gerwyn Price (100.26)  6  
 Vlag van Wales Gerwyn Price (94.46)  6
 
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (98.37)  5
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (103.18)  6
 
 Vlag van Schotland Peter Wright (90.93)  1  
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (95.15)  6
 
   Vlag van Engeland Michael Smith (94.59)  5  
 Vlag van Engeland Michael Smith (95.67)  6
 Vlag van Wales Jonny Clayton (96.53)  5  

Ronde 15 – 19 mei[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland The O2 Arena, Londen

Kwartfinale Halve finale Finale
                     
                   
         
 Vlag van Wales Gerwyn Price (91.99)  3
 
 Vlag van Wales Jonny Clayton (96.22)  6  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (97.16)  6
 
   Vlag van Engeland Michael Smith (92.70)  4  
 Vlag van Engeland Michael Smith (88.63)  6
 
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (93.22)  5  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (91.44)  4
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (93.04)  6
 Vlag van Engeland James Wade (80.74)  3
 
 Vlag van Schotland Peter Wright (94.30)  6  
 Vlag van Schotland Peter Wright (89.92)  1
 
   Vlag van Engeland Joe Cullen (94.24)  6  
 Vlag van Engeland Joe Cullen (93.00)  6
 Vlag van Schotland Gary Anderson (83.97)  1  

Ronde 16 – 26 mei[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Engeland Utilita Arena, Newcastle upon Tyne

  Kwartfinale Halve finale Finale
                           
  1  Vlag van Wales Jonny Clayton (94.95) 6  
8  Vlag van Schotland Gary Anderson (101.07) 5  
  1  Vlag van Wales Jonny Clayton (96.14) 6  
  4  Vlag van Engeland Joe Cullen (92.28) 4  
4  Vlag van Engeland Joe Cullen (94.29) 6
  5  Vlag van Schotland Peter Wright (96.96) 4  
    1  Vlag van Wales Jonny Clayton (94.12) 3
  7  Vlag van Engeland Michael Smith (98.77) 6
  2  Vlag van Nederland Michael van Gerwen (95.29) 4  
7  Vlag van Engeland Michael Smith (96.48) 6  
  7  Vlag van Engeland Michael Smith (96.80) 6
  6  Vlag van Wales Gerwyn Price (88.24) 3  
3  Vlag van Engeland James Wade (91.07) 4
  6  Vlag van Wales Gerwyn Price (89.69) 6  

Play offs - 13 juni[bewerken | brontekst bewerken]

Michael van Gerwen
Joe Cullen
Jonny Clayton
James Wade

Vlag van Duitsland Mercedes-Benz Arena, Berlijn

Gem. Score Gem.
Halve finale (best of 19 legs)
Jonny Clayton Vlag van Wales 93.59 4 – 10 100.76 Vlag van Engeland Joe Cullen
Michael van Gerwen Vlag van Nederland 99.76 10 – 4 93.48 Vlag van Engeland James Wade
Finale (best of 21 legs)
Joe Cullen Vlag van Engeland 99.36 10 – 11 99.10 Vlag van Nederland Michael van Gerwen
Gemiddelde: 97.68
Hoogste uitgooi: Vlag van Engeland Joe Cullen (141)
Meeste 180s: Vlag van Engeland Joe Cullen (14)
Totaal 180s: 27
  Halve finale Finale
                 
  1  Vlag van Wales Jonny Clayton (93.59) 4  
4  Vlag van Engeland Joe Cullen (100.76) 10  
  4  Vlag van Engeland Joe Cullen (99.36) 10
  2  Vlag van Nederland Michael van Gerwen (99.10) 11
2  Vlag van Nederland Michael van Gerwen (99.76) 10
  3  Vlag van Engeland James Wade (93.48) 4  

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Speler Punten Gespeeld Gewonnen Verloren Legs gewonnen Legs verloren Legsaldo Breaks Gemiddelde
1 Vlag van Wales Jonny Clayton 40 36 24 12 183 155 +28 63 97.98
2 Vlag van Nederland Michael van Gerwen 31 32 19 13 170 129 +41 61 99.20
3 Vlag van Engeland James Wade 25 28 15 13 128 130 -2 37 94.36
4 Vlag van Engeland Joe Cullen 24 28 14 14 131 124 +7 46 92.14
5 Vlag van Schotland Peter Wright 22 27 12 15 116 131 -15 34 96.69
6 Vlag van Engeland Michael Smith 21 27 12 15 124 128 -4 40 96.41
7 Vlag van Wales Gerwyn Price 20 24 11 13 108 120 -12 37 95.86
8 Vlag van Schotland Gary Anderson 9 19 5 14 77 102 -25 23 94.31
Legenda kleuren
Plaatsing voor play-offs

Positie per ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Speler
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Vlag van Wales Jonny Clayton 2 1 1 3 3 3 3 2 2 2 1 1 1 1 1 1
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 5 4 5 2 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2
Vlag van Engeland James Wade 4 7 4 5 5 7 8 5 4 3 4 3 3 3 3 3
Vlag van Engeland Joe Cullen 8 3 6 6 6 8 4 4 5 5 5 5 5 6 4 4
Vlag van Schotland Peter Wright 1 2 3 1 2 2 2 3 3 4 3 4 4 4 5 5
Vlag van Engeland Michael Smith 6 8 8 8 7 5 6 7 7 7 7 7 7 7 7 6
Vlag van Wales Gerwyn Price 7 5 2 4 4 4 5 6 6 6 6 6 6 5 6 7
Vlag van Schotland Gary Anderson 3 6 7 7 8 6 7 8 8 8 8 8 8 8 8 8

Toernooireeks[bewerken | brontekst bewerken]

Positie Speler Speeldagen Play-Offs
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 HF F
1 Vlag van Wales Jonny Clayton RU W QF QF HF QF HF W HF HF W RU W QF RU RU L DNQ
2 Vlag van Nederland Michael van Gerwen QF HF HF W W QF RU QF W QF RU QF RU RU QF QF W W
3 Vlag van Engeland James Wade HF QF RU HF QF QF QF RU RU W HF W QF QF QF QF L DNQ
4 Vlag van Engeland Joe Cullen QF RU QF QF HF QF W HF QF RU QF QF QF HF W HF W L
5 Vlag van Schotland Peter Wright W QF HF RU QF HF HF HF HF QF HF QF QF QF HF QF DNQ
6 Vlag van Engeland Michael Smith QF QF QF HF RU RU QF QF QF QF QF HF HF HF HF W
7 Vlag van Wales Gerwyn Price QF HF W QF QF HF QF QF QF HF QF HF QF W QF HF
8 Vlag van Schotland Gary Anderson HF QF QF QF QF W QF QF QF QF QF QF HF QF QF QF
  • NB: W = Gewonnen, RU = Verliezend finalist, HF = Halve finale, QF = Kwartfinale, L = Verloren

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • José de Sousa is de eerste Premier League-finalist ooit die het jaar daarop niet wordt geselecteerd.[11]
  • Rob Cross is de tweede darter ooit die na het winnen van een major-toernooi (het EK 2021) niet wordt geselecteerd voor de Premier League. De eerste darter die dit overkwam was Paul Nicholson, in 2010.
  • Gerwyn Price gooide tijdens de derde speeldag in Belfast een 9-darter tegen Michael van Gerwen in hun halve finale van die dag. Opvallend is dat Price tijdens zijn poging een pijl liet vallen.[12] In de finale wist hij opnieuw een 9-darter te realiseren tegen James Wade.[13] Zo werd Price de eerste darter ooit die op dezelfde dag in twee verschillende wedstrijden een 9-darter wist te gooien op televisie.[14]
  • James Wade wist in de halve finale van de twaalfde speeldag een gemiddelde van 114.73 punten neer te zetten. Daarmee behaalde hij het hoogste gemiddelde in zijn carrière.[15]
  • Joe Cullen gooide op 13 juni met een aantal van elf de meeste 180'ers in een halve finale van de Premier League ooit.[16]
  • Joe Cullen miste in de finale van de play-offs een matchdart.[17]