Naar inhoud springen

Primera División 1935 (Uruguay)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Primera División
Vlag van Uruguay
Land Uruguay
Bond AUF
Competitie Primera División
Seizoensdetails
Seizoen 1935
Kampioen CA Peñarol
Topscorer(s) Antonio Cataldo (CA Defensor)
Aantal clubs 10
Gedegradeerd Geen
Algemeen
Opgericht 1900
Website auf.org.uy
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 1935 van de Primera División was het 32e seizoen van de hoogste Uruguayaanse voetbalcompetitie.

Er namen tien ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1935. Dit waren dezelfde ploegen als vorig seizoen; er degradeerden geen clubs naar de Divisional Intermedia en uit die competitie promoveerden ook geen clubs.

Primera División 1935 (Uruguay)
Montevideo
Montevideo
Alle teams in de Primera División 1935 waren afkomstig uit Montevideo.
Club Stad Stadion Vorig seizoen
CA Bella Vista Montevideo Parque José Nasazzi 10e
Central FC Montevideo Parque Fraternidad 7e
CA Defensor Montevideo Parque Rodó 5e
Montevideo Wanderers FC Montevideo Estadio Parque Alfredo Víctor Viera 3e
Club Nacional de Football Montevideo Estadio Centenario 1e
CA Peñarol Montevideo Estadio Centenario 2e
Racing Club de Montevideo Montevideo Cancha Reducto 8e
Rampla Juniors FC Montevideo Parque Nelson 4e
CA River Plate Montevideo Estadio Parque Federico Omar Saroldi 6e
IA Sud América Montevideo Estadio Parque Carlos Ángel Fossa 9e

Competitie-opzet

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle clubs speelden tweemaal tegen elkaar. De ploeg met de meeste punten werd kampioen. Dit seizoen werden er minder wedstrijden gespeeld dan de voorgaande jaren (1932–1934); toen speelden de clubs driemaal tegen elkaar.

Kwalificatie voor internationale toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]

Dit seizoen waren er geen internationale bekers waar Uruguayaanse clubs zich voor kwalificeerden. De Copa Ricardo Aldao (afgekort tot Copa Aldao) die sinds 1913 onregelmatig werd betwist tussen de landskampioenen van Argentinië en Uruguay, werd dit jaar niet gespeeld.[1]

Torneo de Honor

[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan het seizoen werd voor het eerst het Torneo de Honor gespeeld tussen de ploegen in de Primera División. Deze eerste editie werd gewonnen door Club Nacional de Football.

Eerste seizoenshelft

[bewerken | brontekst bewerken]

Nacional was de titelverdediger. Zij waren de afgelopen twee seizoenen kampioen geworden. Indien ze dit jaar de titel voor de derde keer op rij zouden winnen, dan mochten ze de wisselbeker houden. De competitie begonnen ze met drie overwinningen, net zoals rivaal CA Peñarol. De vierde speelronde verloor Nacional van IA Sud América, waardoor Peñarol (dat wel won) nu alleen koploper werd. De daaropvolgende speelrondes bleef Peñarol aan de leiding, hoewel ze na hun eerste puntverlies (een nederlaag tegen CA River Plate) de koppositie tijdelijk moesten delen met Montevideo Wanderers.

De achtste speelronde speelden Nacional en Peñarol tegen elkaar. Deze wedstrijd, op 14 juli, werd met 2–1 gewonnen door koploper Peñarol.[2] Hierdoor vergrootten de Aurinegros hun voorsprong. Uiteindelijk beëindigden ze de eerste seizoenshelft met zestien punten. Nacional had dertien punten en Montevideo Wanderers stond derde met twaalf punten. CA Bella Vista stond laatste. Na acht nederlagen hadden ze tegen Wanderers hun eerste punt van de competitie gepakt.

Tweede seizoenshelft

[bewerken | brontekst bewerken]

De tweede helft van de competitie begon voor Peñarol en Nacional met twee overwinningen. Tijdens de twaalfde speelronde speelde Peñarol met 1–1 gelijk tegen Montevideo Wanderers. Omdat Nacional wel won, slonk de voorsprong van Peñarol tot twee punten. De daaropvolgende drie duels werden door beide ploegen gewonnen. Ook Montevideo Wanderers had nog niet verloren tijdens de tweede seizoenshelft en had nog een mathematische kans op de titel; met nog drie duels te gaan had Peñarol 27 punten, Nacional 25 punten en Wanderers 22 punten.

Tijdens de zestiende speelronde versloeg Nacional Wanderers met 3–0. Hierdoor waren de Bohemios uitgeschakeld voor de landstitel. Het verschil tussen Nacional en Peñarol bleef echter twee punten, omdat Peñarol ook won (1–0 tegen Racing Club de Montevideo). Op 8 december speelden de twee titelfavorieten tegen elkaar in de een-na-laatste wedstrijd van het seizoen. Dit duel werd met 3–0 door Peñarol gewonnen, dat hierdoor de landstitel veroverde.

Omdat de nieuwe kampioen in hun slotduel nog van Rampla Juniors FC verloor, eindigden ze de competitie 31 punten, twee punten meer dan Nacional. De derde plaats was voor Montevideo Wanderers, dat een ruime voorsprong had op Rampla Juniors en CA Defensor. De laatste plaats bleef in handen van Bella Vista, hoewel die club in de tweede seizoenshelft wel nog twee wedstrijden wist te winnen. Voor de Papales was dit het derde jaar op rij dat ze laatste werden. Er was echter geen degradatie uit de Primera División, daardoor trad Bella Vista ook in 1936 aan op het hoogste niveau.

Club Sp. W G V Pnt. DV DT DS
CA Peñarol 18 15 1 2 31 36 9 +27
2. Club Nacional de Football 18 14 1 3 29 36 11 +25
3. Montevideo Wanderers FC 18 10 5 3 25 30 20 +10
4. Rampla Juniors FC 18 8 2 8 18 32 25 +7
5. CA Defensor 18 8 2 8 18 31 29 +2
6. CA River Plate 18 7 3 8 17 30 34 –4
7. IA Sud América 18 6 5 7 17 19 28 –9
8. Central FC 18 4 4 10 12 17 29 –12
9. Racing Club de Montevideo 18 3 2 13 8 21 34 –13
10. CA Bella Vista 18 2 1 15 7 22 55 –33
Winnaar Primera División 1935

CA Peñarol
11e titel

Antonio Cataldo van CA Defensor werd topscorer met twaalf doelpunten.

Speler Club Goals
1. Vlag van Uruguay Antonio Cataldo CA Defensor 12