Promethium(III)oxide
| Promethium(III)oxide | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Kubische kristalstructuur van promethium(III)oxide
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | Pm2O3 | |||
| IUPAC-naam | promethium(III)oxide | |||
| Andere namen | promethiumsesquioxide | |||
| Molmassa | 337,998 g/mol | |||
| SMILES | [Pm+3].[Pm+3].[O-2].[O-2].[O-2]
| |||
| InChI | 1S/3O.2Pm/q3*-2;2*+3
| |||
| CAS-nummer | 12036-25-8 | |||
| Wikidata | Q421194 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | wit-geel | |||
| Smeltpunt | ± 2320 °C | |||
| Onoplosbaar in | water | |||
| Geometrie en kristalstructuur | ||||
| Kristalstructuur | kubisch | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Promethium(III)oxide is het oxide van promethium en heeft als brutoformule Pm2O3. De stof komt voor als wit-geel kristallijn poeder. Het is de meest voorkomende verbinding van dit zeldzame en radioactieve element.
Kristalstructuur[bewerken | brontekst bewerken]
Promethium(III)oxide komt voor in 3 kristallijne vormen:[1]
| Kristalstelsel | Pearsonsymbool | Ruimtegroep | Nr. | Eenheidscel- parameters (nm) |
Aantal formule-eenheden per eenheidscel | Dichtheid (g/cm3) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kubisch | cI80 | Ia3 | 206 | a = b = c = 1,099 | 16 | 6,85 |
| Monoklien | mS30 | C2/m | 12 | a = 1,422 b = 0,365 c = 0,891 |
6 | 7,48 |
| Hexagonaal | hP5 | P3m1 | 164 | a = 0,3802 b = 0,3802 c = 0,5954 |
1 | 7,62 |
De kubische vorm komt voor bij lage temperaturen en kan door verhitting tot 750–800°C worden omgezet in de monokliene. Deze kristallografische transitie kan enkel omgekeerd worden wanneer het oxide wordt gesmolten. Monoklien promethium(III)oxide gaat bij 1740°C over in de hexagonale structuur. Deze kristalstructuur is vergelijkbaar met die van lanthaan(III)oxide.
Formeel is promethium(III)oxide een sesquioxide.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|