Propyleenglycolmonomethyletheracetaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Propyleenglycolmonomethyletheracetaat
Structuurformule en molecuulmodel
Algemeen
Molecuulformule C6H12O3
IUPAC-naam 2-methoxy-1-methylethylethanoaat
Andere namen PGMEA, 1,2-propaandiolmonomethyletheracetaat, 1-methoxy-2-propylacetaat
Molmassa 132,2 g/mol
InChI
1S/C6H12O3/c1-5(4-8-3)9-6(2)7/h5H,4H2,1-3H3
CAS-nummer 108-65-6
EG-nummer 203-603-9
Wikidata Q2170375
Beschrijving Kleurloze vloeistof met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Waarschuwing
H-zinnen H226
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Hygroscopisch? ja
EG-Index-nummer 607-195-00-7
VN-nummer 1993
LD50 (ratten) > 5000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,96 g/cm³
Smeltpunt < −10 °C
Kookpunt 146 °C
Vlampunt 42 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 315 °C
Dampdruk (bij 20°C) 500 Pa
Oplosbaarheid in water 198 g/L
Goed oplosbaar in water
log(Pow) 0,36
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Propyleenglycolmonomethyletheracetaat (PGMEA) is de ester van azijnzuur en propyleenglycolmonomethylether (PGME). Het is een vluchtige, ontvlambare vloeistof.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

PGMEA wordt geproduceerd door de verestering van propyleenglycolmonomethylether met azijnzuur.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

PGMEA wordt gebruikt als oplosmiddel voor verven, inkten, lakken, coatings, reinigingsmiddelen en inkt- of graffitiverwijderaars. Het is tevens een oplosmiddel voor fotoresist in de elektronische industrie. PGMEA doet dienst als inerte stof in pesticiden.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Na inname wordt PGMEA snel gehydrolyseerd tot propyleenglycolmonomethylether; de effecten zijn daarom vergelijkbaar met die van PGME: licht irriterend voor ogen en luchtwegen en ontvetting van de huid. Blootstelling aan hoge concentraties kan een verminderde werking van het centraal zenuwstelsel veroorzaken.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]