Pseudantechinus ningbing
Pseudantechinus ningbing IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Pseudantechinus ningbing Kitchener, 1988 | |||||||||||||
Verspreidingsgebied van Pseudantechinus ningbing | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Pseudantechinus ningbing op Wikispecies | |||||||||||||
|
Pseudantechinus ningbing is een buidelmuis uit het geslacht Pseudantechinus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Darrell Kitchener in 1988.[2][3]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort heeft grote, nauwelijks behaarde oren en een ietwat behaarde, vaak opgezwollen staart. De bovenkant is grijsbruin, de onderkant geelbruin. Achter de oren zitten kaneelkleurige vlekken. De kop-romplengte bedraagt 73 tot 93 mm, de staartlengte 74 tot 94 mm, de achtervoetlengte 13,0 tot 15,4 mm en het gewicht 15 tot 33 g. Vrouwtjes hebben 4 mammae.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
De paartijd is in juni. Na een draagtijd van 45 tot 52 dagen worden de jongen in juli of augustus geboren en in oktober of november gespeend.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt voor in de Kimberley (West-Australië) oostelijk tot Gregory National Park (net over de grens met het Noordelijk Territorium).
Bronnen, noten en/of referenties
|