Pteropus mariannus
Pteropus mariannus IUCN-status: Bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Pteropus mariannus Desmarest, 1822 | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Pteropus mariannus op Wikispecies | |||||||||||||
|
Pteropus mariannus is een vleerhond uit het geslacht Pteropus.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]P. mariannus is een middelgrote vleerhond. De bovenkant van het lichaam is zeer donkerbruin met verspreide zilvergrijze haren, de onderkant wat lichter. De schouders zijn geelbruin. De voorarmlengte bedraagt 134,0 tot 136,5 mm.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in de Marianen en nabijgelegen delen van Palau en Micronesia, op de eilanden Agrihan, Aguijan, Alamagan, Anatahan, Asuncion, mogelijk Fana, Farallon de Medinilla (fossiel), Guam, Maug, Pagan, Rota, Saipan, Sarigan, mogelijk Sonsorol, Tinian en Ulithi. De verwante soorten P. loochoensis uit de Riukiu-eilanden, P. pelewensis uit Palau, P. yapensis uit Yap en P. ualanus uit Kosrae worden soms als ondersoorten gezien. De soort zelf is verdeeld in drie ondersoorten: mariannus (sensu stricto) in de zuidelijke Marianen, paganensis Yamashima, 1932 op Pagan en Alamagan en ulthiensis Yamashima, 1932 op Ulithi. Deze soort wordt bedreigd door de jacht (vleerhondenvlees is een delicatesse in de Marianen). In de Marianen werd de totale populatiegrootte in 1989 geschat op 8700 tot 9000, waarvan de meeste dieren op de nauwelijks bewoonde noordelijke eilanden leefden.
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood: Reed Books, 464 pp. ISBN 0-7301-0417-6
- Simmons, N.B. 2005. Order Chiroptera. Pp. 312-529 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0