Pyreen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pyreen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pyreen
Molecuulmodel van pyreen
Nummering van de koolstofatomen en de zijden in pyreen
Algemeen
Molecuulformule C16H10
IUPAC-naam pyreen
Molmassa 202,2506 g/mol
SMILES
C1=CC2=C3C(=C1)C=CC4=CC=CC(=C43)C=C2
InChI
1/C16H10/c1-

3-11-7-9-13-5-2-6-14-10-8-

12(4-1)15(11)16(13)14/h1-10H
CAS-nummer 129-00-0
EG-nummer 204-927-3
PubChem 31423
Wikidata Q415723
Beschrijving Gele vaste stof
Vergelijkbaar met fenantreen, antraceen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Gevaar[1]
H-zinnen H319 - H410[1]
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P305+P351+P338 - P501<[1]
Fysische eigenschappen
Kleur wit
Smeltpunt 150-155 °C
Kookpunt 404 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pyreen is een polycyclische aromatische koolwaterstof die in geringe hoeveelheden voorkomt in koolteer. Het werd voor het eerst gesynthetiseerd door Auguste Laurent. Pyreen is schadelijk voor de gezondheid.

Pyreen wordt gebruikt voor de synthese van kleurstoffen en pigmenten, onder meer pyranine. Pyreen kan worden omgezet in naftaleen-1,4,5,8-tetracarbonzuur,[2] dat de voorloper is van kleurstoffen en pigmenten uit de perinonen.[3]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]