Naar inhoud springen

Pyrimidine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pyrimidine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pyrimidine
Structuurformule van pyrimidine
Algemeen
Molecuul­formule C4H4N2
IUPAC-naam pyrimidine
Andere namen 1,3-diazine
Molmassa 80,08796 g/mol
SMILES
C1=CN=CN=C1
InChI
1/C4H4N2/c1-2-5-4-6-3-1/h1-4H
CAS-nummer 289-95-2
EG-nummer 206-026-0
PubChem 9260
Wikidata Q207722
Beschrijving Kleurloze tot oranjekleurige vloeistof
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Ontvlambaar
Waarschuwing
H-zinnen H226
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vloeibaar
Kleur kleurloos-oranje
Dichtheid 1,02 g/cm³
Smeltpunt 19 °C
Kookpunt 123–124 °C
Goed oplosbaar in water, ethanol, di-ethylether
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pyrimidine is een organische base die bestaat uit een heterocyclische aromatische ring met twee stikstofatomen. De stof is de basis voor de groep derivaten die ook als pyrimidines aangeduid worden. Hierbij zijn een of meer waterstofatomen uit het pyrimidine vervangen door andere groepen, zoals alkyl- of arylgroepen.

Samen met de purines zijn de pyrimidines belangrijke elementen waaruit nucleïnezuren zijn opgebouwd. De naam komt van het Oudgriekse πῦρ (pur, vuur) en de soortnaam amidine, omdat Ernst Ludwig Pinner in 1885 de stof voor het eerst maakte uit ethylacetoacetaat en een amidine.

De in DNA en RNA voorkomende derivaten van pyrimidine zijn: