Raymond-Théodore Troplong
Raymond-Théodore Troplong | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 8 oktober 1795 Saint-Gaudens | |||
Overleden | 1 maart 1869 | |||
Land | Frankrijk | |||
Politieke partij | bonapartisten | |||
Beroep | jurist, politicus | |||
Voorzitter van de Senaat | ||||
Aangetreden | 30 december 1852 | |||
Einde termijn | 1 maart 1869 | |||
Monarch | Napoleon III | |||
Voorganger | Jérôme Bonaparte | |||
Opvolger | Eugène Rouher | |||
Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie | ||||
Aangetreden | 18 december 1852 | |||
Einde termijn | 1 maart 1869 | |||
Monarch | Napoleon III | |||
|
Raymond-Théodore Troplong (Saint-Gaudens, 8 oktober 1795 - 1 maart 1869) was een Frans jurist en politicus ten tijde van het Tweede Franse Keizerrijk.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]In 1819 werd Troplong advocaat, om in 1852 te worden benoemd tot voorzitter van het Franse Hof van Cassatie. Troplong was een van de meest prominente Franse juristen van zijn tijd en wordt weleens "de Portalis van het Tweede Franse Keizerrijk" genoemd, refererend aan Jean-Étienne-Marie Portalis, mede-opsteller van het Burgerlijk Wetboek uit 1804.
In 1852 was Troplong een van de opstellers van de Franse grondwet van 1852, samen met Eugène Rouher, Jacques-André Mesnard, Victor de Persigny en Charles de Flahaut. Later dat jaar was hij rapporteur van het senatus-consultum van 7 november 1852, dat de keizerlijke waardigheid inschreef in dezelfde grondwet. Dit senatus consultum werd voorgelegd aan de Franse bevolking in het plebisciet van 21 en 22 november 1852. Door deze grondwetswijziging kon president Lodewijk Napoleon enkele weken later, op 4 december 1852, keizer Napoleon III worden.
Op 26 januari 1852 was Troplong een van de eerste 84 persoonlijkheden die door keizer Napoleon III werden benoemd tot senator. Hij zou in de Senaat blijven zetelen tot zijn overlijden in 1869. Gedurende het overgrote deel van het bestaan van het Tweede Franse Keizerrijk was hij bovendien voorzitter van de Senaat.
Bij decreet van 1 februari 1858 werd hij bovendien benoemd tot persoonlijk raadgever van keizer Napoleon III.
Troplong overleed in functie op 1 maart 1869. Tot op de dag van vandaag staat de Franse Senaat in voor het onderhoud van zijn graf.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1855 werd Troplong onderscheiden met het grootkruis in het Legioen van Eer.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Raymond-Théodore Troplong op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.