Naar inhoud springen

Reactiesnelheidsvergelijking

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De reactiesnelheidsvergelijking of kortweg snelheidsvergelijking, ook snelheidswet genoemd, is een centraal begrip in de chemische kinetiek, en geeft het empirisch verband weer tussen de reactiesnelheid en de concentraties van reagentia en producten.[1] Een reactiemechanisme wordt dan gezocht ter verklaring van de observaties.

Vaak (bijv. bij alle elementaire reacties) is de reactiesnelheidsvergelijking van de vorm

waarbij de reactiesnelheidsconstante is, de stofhoeveelheidsconcentratie, en de partiële reactieorde. (De gehanteerde symbolen zijn deze uit de IUPAC-aanbevelingen.[2])

De snelheidsvergelijking is een differentiaalvergelijking die kan geïntegreerd worden tot een zogenaamde geïntegreerde snelheidsvergelijking. Voor enkele modelsystemen zijn er analytische oplossingen gekend. Voor andere problemen past men benaderende (bijv. snelheidsbepalende stap, steady-statebenadering) of numerieke methoden (bijv. methode van Euler) toe. Een geïntegreerde snelheidsvergelijking geeft de concentratie weer in functie van de tijd.

Voor de reactie is de snelheidsvergelijking gegeven doorOok andere types uitdrukkingen zijn mogelijk, afhankelijk van het mechanisme. Een voorbeeld is de reactiemet snelheidsvergelijking Een voorbeeld van een geïntegreerde snelheidsvergelijking, voor de reactie is

Voor een algemene reactie

waarin de orde in A gelijk is aan nul, is de snelheidsvergelijking van de vorm

En in geïntegreerde vorm

De halveringstijd bedraagt

Voor een algemene eersteordereactie geldt

wat geïntegreerd wordt tot

De halveringstijd bedraagt

Naast veel chemische processen is eersteordekinetiek ook typisch voor nucleair verval.

Voor een algemene tweede ordereactie geldt

wat geïntegreerd wordt tot

met als halveringstijd

Voor een algemene reactie met orde (ook voor niet-gehele ordes) gelden

Gemengde tweede orde

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor een algemene tweede ordereactie geldt

waarbij men aantoont dat

Opeenvolgende reacties

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor twee opeenvolgende reacties met reactiesnelheidsconstanten en , wordt een stelsel van differentaalvergelijkingen bekomen:

Dit analytisch opgelost worden, met als resultaat

Indien en voldoende verschillend zijn, kan benaderend gesteld worden dat de snelheid van het gehele proces gelijk is aan de snelheid van de traagste stap.

Parallelreacties

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor twee competitieve reacties en , met snelheidsconstanten en geldt:

wat leidt tot de geïntegreerde snelheidsvergelijkingen

.

Interessant op te merken is dat in zulke systemen de selectiviteit enkel bepaald wordt door reactiesnelheidsconstanten, gezien