De reactiesnelheidsvergelijking of kortweg snelheidsvergelijking, ook snelheidswet genoemd, is een centraal begrip in de chemische kinetiek, en geeft het empirisch verband weer tussen de reactiesnelheid
en de concentraties van reagentia en producten.[1] Een reactiemechanisme wordt dan gezocht ter verklaring van de observaties.
Vaak (bijv. bij alle elementaire reacties) is de reactiesnelheidsvergelijking van de vorm

waarbij
de reactiesnelheidsconstante is,
de stofhoeveelheidsconcentratie, en
de partiële reactieorde. (De gehanteerde symbolen zijn deze uit de IUPAC-aanbevelingen.[2])
De snelheidsvergelijking is een differentiaalvergelijking die kan geïntegreerd worden tot een zogenaamde geïntegreerde snelheidsvergelijking. Voor enkele modelsystemen zijn er analytische oplossingen gekend. Voor andere problemen past men benaderende (bijv. snelheidsbepalende stap, steady-statebenadering) of numerieke methoden (bijv. methode van Euler) toe. Een geïntegreerde snelheidsvergelijking geeft de concentratie weer in functie van de tijd.
Voor de reactie
is de snelheidsvergelijking gegeven door
Ook andere types uitdrukkingen zijn mogelijk, afhankelijk van het mechanisme. Een voorbeeld is de reactie
met snelheidsvergelijking
Een voorbeeld van een geïntegreerde snelheidsvergelijking, voor de reactie
is
Voor een algemene reactie

waarin de orde in A gelijk is aan nul, is de snelheidsvergelijking van de vorm

En in geïntegreerde vorm

De halveringstijd bedraagt

Voor een algemene eersteordereactie
geldt

wat geïntegreerd wordt tot

De halveringstijd bedraagt

Naast veel chemische processen is eersteordekinetiek ook typisch voor nucleair verval.
Voor een algemene tweede ordereactie
geldt

wat geïntegreerd wordt tot

met als halveringstijd

Voor een algemene reactie
met orde
(ook voor niet-gehele ordes) gelden



Voor een algemene tweede ordereactie
geldt

waarbij men aantoont dat

Voor twee opeenvolgende reacties
met reactiesnelheidsconstanten
en
, wordt een stelsel van differentaalvergelijkingen bekomen:



Dit analytisch opgelost worden, met als resultaat



Indien
en
voldoende verschillend zijn, kan benaderend gesteld worden dat de snelheid van het gehele proces gelijk is aan de snelheid van de traagste stap.
Voor twee competitieve reacties
en
, met snelheidsconstanten
en
geldt:



wat leidt tot de geïntegreerde snelheidsvergelijkingen


.
Interessant op te merken is dat in zulke systemen de selectiviteit enkel bepaald wordt door reactiesnelheidsconstanten, gezien
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Atkins, Peter W. (2024). Concepts in Physical Chemistry. Royal Society of Chemistry, The, Cambridge. ISBN 978-1-83767-386-5.
- ↑ Quantities, units and symbols in physical chemistry. Royal Society of Chemistry, London, UK (2023). ISBN 978-1-83916-150-6.