Regering-Malou

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Regering-Malou II)
Regering-Malou
Voorzitter van de Ministerraad Jules Malou
Coalitie Katholieke Partij
Zetels Kamer 87 van 138 (10 juni 1884)
Premier Jules Malou
Aantreden 16 juni 1884
Einddatum 26 oktober 1884
Voorganger Frère-Orban II
Opvolger Beernaert
Portaal  Portaalicoon   België

De regering-Malou II (16 juni 1884 - 26 oktober 1884) was een Belgische regering die werd samengesteld door de Katholieke Partij. Ze volgde de regering-Frère-Orban II op en werd opgevolgd door de regering-Beernaert. Deze regering betekende het begin van 61 jaar ononderbroken macht voor de katholieken. Tot 1916, gedurende 32 jaar, reageerden de partij alleen. Het was deze regering die het Ministerie van Onderwijs afschafte dat onder de vorige liberale regering werd opgericht.

De regering kwam er na de tussentijdse Kamerverkiezingen van 10 juni 1884, die de zittende liberale regering afstrafte. De liberalen hadden nog een meerderheid in de Senaat, die daarop ontbonden werd.[1] De Senaatsverkiezingen van 8 juli 1884 gaven toen ook een overwinning voor de katholieken.

Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]

De regering-Malou telde zeven ministers.

Ambtsbekleder Functie Partij
Jules Malou
(1810-1886)
Minister
Financiën
Katholieke Partij
August Beernaert
(1829-1912)
Minister
Landbouw, Nijverheid en Openbare Werken
Katholieke Partij
Victor Jacobs
(1838-1891)
Minister
Binnenlandse Zaken en Openbaar Onderwijs
Katholieke Partij
Charles Woeste
(1837-1922)
Minister
Justitie
Katholieke Partij
Alphonse de Moreau
(1840-1911)
Minister
Buitenlandse Zaken
Katholieke Partij
Charles Pontus
(1829-1907)
Minister
Oorlog
extraparlementair
Jules Vandenpeereboom
(1843-1917)
Minister
Spoorwegen, Posterijen en Telegrafen
Katholieke Partij