Regering-De Broqueville I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Regering De Broqueville I)
Regering-De Broqueville I
Regeringsleider Charles de Broqueville
Coalitie Katholieke Partij
Zetels Kamer 87 van 166 (24 mei 1908)
Premier Charles de Broqueville
Aantreden 17 juni 1911
Einddatum 18 januari 1916
Voorganger Schollaert
Opvolger De Broqueville II
Portaal  Portaalicoon   België

De regering-De Broqueville I (17 juni 1911 - 18 januari 1916) was een Belgische katholieke regering. Ze volgde de regering-Schollaert op, nadat die het vertrouwen van koning Albert I en het parlement had verloren, en werd opgevolgd door de regering-De Broqueville II toen het kabinet werd uitgebreid met ministers van de BWP en de Liberale Partij. Het was vanaf dan een regering van nationale eenheid en daarmee kwam een einde aan de ononderbroken macht van de katholieken sinds 1884.

Deze regering voerde, via de wet van 19 mei 1914, de leerplicht in. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef de Belgische regering van oktober 1914 tot november 1918 in ballingschap in Sainte-Adresse bij Le Havre in Frankrijk.

Ballingschap in Sainte-Adresse[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 1914 verhuisde de Belgische regering naar de Franse kuststad Le Havre. De administratie werd gevestigd in het grote Immeuble Dufayel ("Dufayelgebouw"), gebouwd door de Franse zakenman Georges Dufayel in 1911, gelegen in de buitenwijk van Sainte-Adresse. Het hele gebied van Sainte-Adresse, dat nog steeds de nationale kleuren van België op zijn schild draagt, werd door de Franse regering aan België verhuurd als tijdelijk administratief centrum. Het gebied had een grote Belgische immigratiebevolking en gebruikte zelfs Belgische postzegels.

Koning Albert I vond het ongepast dat een vorst zijn eigen land zou verlaten en sloot zich dus niet aan bij de regering in Le Havre. In plaats daarvan vestigde hij zijn staf in de Vlaamse stad Veurne, net achter het IJzerfront, in de laatste strook onbewoond Belgisch grondgebied.

Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]

De regering-de Broqueville I telde aanvankelijk tien ministers.

Ambtsbekleder Functie Termijn Partij
Charles de Broqueville
(1860-1940)
Minister
Spoorwegen, Posterijen en Telegrafen
17 juni 1911 - 11 november 1912 Katholieke Partij
Minister ad interim
Oorlog
23 februari 1912 - 3 april 1912
Minister
Oorlog
11 november 1912 - 18 januari 1916
Henri Carton de Wiart
(1869-1951)
Minister
Justitie
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Paul Berryer
(1868-1936)
Minister
Binnenlandse Zaken
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Julien Davignon
(1854-1916)
Minister
Buitenlandse Zaken
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Michel Levie
(1851-1939)
Minister
Financiën
17 juni 1911 - 28 februari 1914 Katholieke Partij
Prosper Poullet
(1868-1937)
Minister
Wetenschappen en Kunsten
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Armand Hubert
(1857-1940)
Minister
Nijverheid en Arbeid
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Aloys Van de Vyvere
(1871-1961)
Minister
Landbouw en Openbare Werken
17 juni 1911 - 11 november 1912 Katholieke Partij
Minister
Spoorwegen
11 november 1912 - 28 februari 1914
Minister
Financiën
28 februari 1914 - 18 januari 1916
Joseph Hellebaut
(1842-1924)
Minister
Oorlog
17 juni 1911 - 23 februari 1912 extraparlementair
Victor Michel
(1851-1918)
3 april 1912 - 11 november 1912 extraparlementair
Jules Renkin
(1862-1934)
Minister
Koloniën
17 juni 1911 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Joris Helleputte
(1852-1925)
Minister
Landbouw en Openbare Werken
11 november 1912 - 18 januari 1916 Katholieke Partij
Paul Segers
(1870-1946)
Minister
Zeewezen, Posterijen en Telegrafen
11 november 1912 - 28 februari 1914 Katholieke Partij
Minister
Spoorwegen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen
28 februari 1914 - 18 januari 1916
Eugène Beyens
(1855-1934)
Lid van de Ministerraad 26 juli 1915 - 18 januari 1916 extraparlementair

Herschikkingen[bewerken | brontekst bewerken]