Reichenbachfall-Bahn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Reichenbachfall-Bahn
Wagens bij het passeerspoor
Soort kabelspoorweg
Bouwjaar 1899
Dalstation Schattenhalb/Willigen, 600 m
Bergstation Reichenbachfall, 844 m
Hoogteverschil 244 m
Lengte 714 m
Duur 7 minuten
Zomerbedrijf ja
Passagiers per cabine 24 (3 comparitmenten met 8 zitplaatsen)
Aantal cabines 2
Plaats Schattenhalb
Land Vlag van Zwitserland Zwitserland
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De Reichenbachfall-Bahn is een Zwitserse kabelspoorweg.

Ligging[bewerken | brontekst bewerken]

Het dalstation van de Reichenbachfall-Bahn bevindt zich in Schattenhalb bij Meiringen in het Berner Oberland op 600 meter hoogte en loopt langs de Reichenbachfall omhoog naar 844 meter hoogte. Deze plaats is beroemd geworden door de romanfigur Sherlock Holmes gecreëerd door Sir Arthur Conan Doyle.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 juli 1896 gaf de Bondsraad de concessie voor een smalspoor kabelspoorweg naar Reichenbachwaterval. Nog in hetzelfde jaar werd met de bouw begonnen door de onderneming Bucher & Durrer. Op 8 juni 1899 werd deze 23ste kabelspoorweg van zwitserland officieel geopend. Vanaf het begin is de aandrijving elektrisch. Al snel waren er financiële problemen en op 20 februari 1903 besloot het Federale Hof tot de verplichte liquidatie. In december 1904 vond de veiling van de baan plaats. Ook de nieuwe exploitant had geen geluk en in 1907 ging de baan opnieuw failliet. De baan overleefde deze terugslag, omdat een nieuwe bezitter zich meldde.

Vanaf 1912 heeft de Reichenbachfall-Bahn met de trambaan Meiringen-Reichenbach-Aareschlucht een directe aansluiting op het station van de Brünigbahn in Meiringen, die in 1956 werd opgeheven. Toen in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak, werd het bedrijf beëindigd, omdat er geen toeristen meer kwamen. Pas op 1 juli 1922 werd het bedrijf alleen zomers voortgezet onder een nieuwe bezitter, de Elektrowerke Reichenbach AG.

In de winter van 1930/31 werd de aandrijving volledig vernieuwd en in 1957/58 volgde de automatisering van de besturing, waardoor er alleen een machinist in de aandrijvingcentrale nodig was, wat een besparing opleverde. Tussen 1998 en 2004 werd de baan voor de komende 100 jaar in orde gemaakt. Tot 2010 werd de baan ook gebruikt voor het transport van materiaal naar Wasserkraftwerk Schattenhalb 2. De Reichenbachfall-Bahn ziet er weer als nieuw uit met de nagebouwde houten wagons met de originele wielstellen, de gesaneerde lijn inclusief de bruggen en de weer vernieuwde aandrijving. Sinds het seizoen 2013 wordt de baan geëxploiteerd en onderhouden door de Kraftwerken Oberhasli (KWO)

Verdere technische gegevens[bewerken | brontekst bewerken]

De spoorbreedte is 1 meter. De gemiddelde stijging is 36,9 % en de maximale stijging is 57,9 %. De capaciteit is 144 personen per uur en richting.

Zie de categorie Reichenbachfall-Bahn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.