Reproductie-piano

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De reproductie-piano is een automatische piano, die door een pianist in een speciale opnamestudio ingespeelde muziekstukken, inclusief de daarbij gebruikte aanslag-dynamiek nagenoeg authentiek kan weergeven. Dit pneumatisch gestuurde instrument gebruikt als geluidsdrager ponsbanden van papier, de zogenaamde "notenrol" of "pianorol". Het instrument genaamd Welte-Mignon van de Firma M. Welte & Söhne in Freiburg was de eerste reproductiepiano die in 1905 op de markt kwam. Een andere fabrikant van reproductie-piano’s was Ludwig Hupfeld AG uit Leipzig, die in 1906 met het instrument genaamd DEA op de markt kwam. Een model dat later door het verbeterde model Triphonola vervangen werd. Verder was er nog J. D. Philipps A.G. in Frankfurt am Main met het model Duca. In de Verenigde Staten ontwikkelde de Aeolian Company uit New York de Duo-Art-piano, die vanaf 1913 verkocht werd. De American Piano Company, ook uit New York, kwam in 1913 met een naar zijn ontwerper Charles F. Stoddart genoemd model Stoddart-Ampico. De gebruikte opnameprocedé’s zijn verschillend en maar ten dele gedocumenteerd. In het geval van Welte-Mignon zelfs helemaal niet, omdat het geheimgehouden wordt.

Vanaf 1986 produceerde de bekende piano-fabrikant Bösendorfer uit Wenen de computervleugel Bösendorfer SE290. Door een elektronische opname instelling was het spel van een pianist perfect op te nemen en te reproduceren en de opnamen konden daarna ook nog elektronisch bewerkt worden. De vleugel werd ook voor compositie gebruikt.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Gerhard Dangel und Hans-W. Schmitz: Welte-Mignon Klavierrollen: Gesamtkatalog der europäischen Aufnahmen 1904 - 1932 für das Welte-Mignon Reproduktionspiano/Welte-Mignon piano rolls: complete library of the European recordings 1904 - 1932 for the Welte-Mignon reproducing piano. Stuttgart 2006. ISBN 3-00-017110-X
  • Automatische Musikinstrumente aus Freiburg in die Welt - 100 Jahre Welte-Mignon: Augustinermuseum, tentoonstelling van 17 september 2005 tot 8 januari 2006 / [samensteller.: Augustinermuseum]. Met bijdragen van het Durward R. Center, Gerhard Dangel, ... [Red.: Gerhard Dangel]. Freiburg : Augustinermuseum, 2005.
  • Hermann Gottschewski: Die Interpretation als Kunstwerk: musikalische Zeitgestaltung und ihre Analyse am Beispiel von Welte-Mignon-Klavieraufnahmen aus dem Jahre 1905. Laaber: Laaber-Verlag 1996. ISBN 3-89007-309-3
  • Gerhard Dangel: Geschichte der Firma M. Welte & Söhne Freiburg i. B. und New York. Freiburg: Augustinermuseum 1991.
  • Peter Hagmann: Das Welte-Mignon-Klavier, die Welte-Philharmonie-Orgel und die Anfänge der Reproduktion von Musik. Bern [u.a.]: Lang, 1984.
  • Quirin David Bowers: Encyclopedia of automatic musical instruments: Cylinder music boxes, disc music boxes, piano players and player pianos... Incl. a dictionary of automatic musical instrument terms. Vestal, N. Y.: The Vestal Press, 1988
  • William Braid White: The player-piano up-to-date: a comprehensive treatise ... New York 1914.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]