Resolutie 1217 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 1217
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 22 december 1998
Nr. vergadering 3959
Code S/RES/1217
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Conflict in Cyprus
Beslissing Verlengde de UNFICYP-vredesmacht tot 30 juni 1999.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1998
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Brazilië Brazilië · Vlag van Bahrein (1972-2002) Bahrein · Vlag van Costa Rica Costa Rica · Vlag van Gabon Gabon · Vlag van Gambia Gambia · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Kenia Kenia · Vlag van Portugal Portugal · Vlag van Slovenië Slovenië · Vlag van Zweden Zweden
Het dorp Lefkara in het Griekse deel van Cyprus.

Resolutie 1217 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 22 december 1998 met unanimiteit aangenomen door de VN-Veiligheidsraad.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat er in 1964 geweld was uitgebroken tussen de Griekse en Turkse bevolkingsgroep op Cyprus, stationeerden de VN de UNFICYP-vredesmacht op het eiland. Die macht wordt sindsdien om het half jaar verlengd. In 1974 bezette Turkije het noorden van Cyprus na een Griekse poging tot staatsgreep. In 1983 werd dat noordelijke deel met Turkse steun van Cyprus afgescheurd. Midden 1990 begon het toetredingsproces van (Grieks-)Cyprus tot de Europese Unie, maar de EU erkent de Turkse Republiek Noord-Cyprus niet.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

Cyprus ging opnieuw akkoord met het behoud van de VN-vredesmacht UNFICYP na afloop van haar mandaat op 31 december. De Veiligheidsraad was bezorgd om de beperkte bewegingsvrijheid van de macht maar tevreden dat, ondanks vele schendingen, de situatie langs de VN-bufferzone kalm bleef. Het werd wel tijd dat er een politieke oplossing uit de bus kwam.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad verlengde het mandaat van UNFICYP tot 30 juni 1999. De militaire autoriteiten aan beide zijden werden opgeroepen geen acties te ondernemen in de buurt van de bufferzone. Men was nog steeds zeer bezorgd om de militaire versterking van Cyprus en het gebrek aan de afbouw van buitenlandse troepen. De defensie-uitgaven van Cyprus moesten naar beneden. Ook was de (langdurige) stilstand van de onderhandelingen onaanvaardbaar.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]