Resolutie 57 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 57
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 18 september 1948
Nr. vergadering 358
Code S/RES/57
Stemming
voor
11
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Moord op Folke Bernadotte
Beslissing Regeling in verband met de dood van de VN-bemiddelaar.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1948
Permanente leden
Niet-permanente leden
Resolutie 57 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 57 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem goedgekeurd op 18 september 1948.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties had beslist de Zweed Folke Bernadotte als bemiddelaar van de Verenigde Naties naar Palestina te zenden. Hij kon een bestand onderhandelen met de Palestijnse en Joodse partijen in het land. Op 17 september 1948 werd hij in Jeruzalem door zionistische militanten doodgeschoten terwijl hij zich in een wagen bevond. Samen met hem kwam ook de Franse waarnemer André Serot om bij de aanslag.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad wass diep geschokt door de tragische dood van VN-bemiddelaar Bernadotte door de laffe daad, die schijnbaar was gedaan een groep terroristen in Jeruzalem, terwijl de VN-vertegenwoordiger zijn taak om vrede te bewerkstelligen vervulde.

Besloten werd de secretaris-generaal te vragen de vlag van de Verenigde Naties gedurende drie dagen halfstok te hangen. De secretaris-generaal kreeg toestemming alle kosten in verband met de begrafenis van de VN-bemiddelaar op rekening van het Werkingskapitaalfonds te maken. De leden van de Veiligheidsraad zouden aanwezig zijn op de begrafenis, vertegenwoordigd door de voorzitter of degene die door de voorzitter was aangewezen.

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

Bernadotte werd als bemiddelaar opgevolgd door de Amerikaan Ralph Bunche, die in 1949 tot de Armistice-overeenkomst kon komen.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Originele werken bij dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 57 op de Engelstalige Wikisource.