Resolutie 783 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 783
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 13 oktober 1992
Nr. vergadering 3124
Code S/RES/783
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Cambodjaanse burgeroorlog
Beslissing Eis dat de weigerende partij de inzet van de VN-Overgangsautoriteit en de uitvoer van fase II van het VN-plan alsnog zou toestaan.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1992
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk · Vlag van België België · Vlag van Kaapverdië Kaapverdië · Vlag van Ecuador (1900-2009) Ecuador · Vlag van Hongarije Hongarije · Vlag van India India · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Marokko Marokko · Vlag van Venezuela 1930–1954 Venezuela · Vlag van Zimbabwe Zimbabwe
Het Cambodjaanse platteland.

Resolutie 783 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen op 13 oktober 1992.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

In 1979 werd na de val van het Rode Khmer-regime en met steun van Vietnam en de Sovjet-Unie de Volksrepubliek Kampuchea opgericht. Het land werd gedurende het volgende decennium door Vietnam gecontroleerd via een marionettenregering. Die werd gedurende dat decennium bevochten door een regering in ballingschap die bestond uit de koningsgezinde Funcinpec, de Rode Khmer en het in 1982 gevormde Nationaal Volksbevrijdingsfront. In augustus 1989 kwamen de vier partijen en vertegenwoordigers van achttien landen bijeen in de door de Verenigde Naties gesponsorde Conferentie van Parijs. Toen een finaal akkoord eindelijk in zicht was, werd de VN-Vooruitgangsmissie in Cambodja (UNAMIC) opgericht om toe te zien op de naleving van het staakt-het-vuren. De missie bereidde ook de komst van de VN-Overgangsautoriteit (UNTAC) voor die de in Parijs gesloten akkoorden in de praktijk moest brengen.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad merkte op dat drie van de vier partijen in Cambodja meewerkten met de Overgangsautoriteit (UNTAC), maar dat één haar verplichtingen uit de Akkoorden van Parijs nog steeds niet nakwam. De verwezenlijkingen van UNTAC werden verwelkomd: militaire aanwezigheid in bijna heel het land, afkondiging van de kieswet, registratie van politieke partijen en stemgerechtigden, terugkeer van meer dan 150.000 vluchtelingen, vooruitgang met de herinburgeringsprogramma's, een campagne voor de mensenrechten en het versterken van het toezicht en de controle op de overheid. De Raad waardeerde de landen en instellingen die steun aan de wederopbouw van Cambodja hadden toegezegd en Thailand en Japan om hun inspanningen om bestaande problemen bij de uitvoering van de akkoorden op te lossen.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad bevestigde dat de verkiezingen niet later dan mei 1993 mochten worden gehouden. De Raad eiste dat de partij die de akkoorden niet naleeft haar verplichtingen nakwam en UNTAC toeliet en demobiliseerde. Ook eiste de Veiligheidsraad respect voor het staakt-het-vuren en voor de veiligheid van het VN-personeel. Er werd benadrukt dat de verkiezingen in neutrale omstandigheden moesten plaatsvinden. De secretaris-generaal werd gevraagd hiervoor te zorgen. Ook zou de UNTAC-radio doorheen het hele land moeten kunnen uitzenden. De politie moest versterkt worden om de orde te handhaven. De secretaris-generaal werd tegen 15 november om een rapport gevraagd. Indien er dan nog problemen waren, zou de Veiligheidsraad verdere stappen nemen om de realisatie van de doelstellingen in de Akkoorden van Parijs te verzekeren.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]