Klaus Schulze

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Richard Wahnfried)
Klaus Schulze
Klaus Schulze met Lisa Gerrard, 2009
Algemene informatie
Geboren 4 augustus 1947
Berlijn
Overleden 26 april 2022
Nationaliteit Duitse
Beroep elektronische muziek

Klaus Schulze (West-Berlijn, 4 augustus 1947 – Berlijn, 26 april 2022) was een Duitse componist en uitvoerder van elektronische muziek. Hij wordt als een van de grondleggers van de Berlijnse School beschouwd samen met Tangerine Dream.

Schulze heeft ook onder de schuilnaam Richard Wahnfried gewerkt. Hij was een van de oprichters van de elektronische rockband Ash Ra Tempel en speelde in Tangerine Dream, alvorens hij een solocarrière begon, die meer dan 40 albums (in totaal meer dan 110 cd's) in ruim 30 jaar opleverde.

Korte levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Schulze leerde klassieke gitaar spelen, was daarna basgitarist in een skifflegroep en gitarist in een rockgroep. Hij studeerde filologie en compositie aan de Berlijnse Humboldt Universiteit. In 1967 werd hij drummer bij het trio Psy Free. Vanaf 1969 was hij drummer in Tangerine Dream en hij werkte mee aan het debuutalbum Electronic meditation, dat in 1970 verscheen.

Datzelfde jaar verliet hij Tangerine Dream om samen met Manuel Göttsching een nieuwe groep te vormen onder de naam Ash Ra Tempel. Het debuutalbum van deze nieuwe formatie heet eveneens Ash Ra Tempel. In 1971 verliet Schulze ook deze band al na het maken van het eerste album. Dit keer ging hij als soloartiest verder. In 1972 kwam zijn eerste soloalbum uit onder de titel Irrlicht.

Als soloartiest had Schulze een zeer succesvolle en productieve carrière. Hij zette meer dan 40 albums op zijn naam en bleef tot aan zijn dood actief. Na Irrlicht zijn de populaire werken Moondawn (1976), Dune (1979), Dreams (1986), Miditerranean Pads (1990) en het dubbelalbum In Blue (1995). Deze laatste bevat een lange opname met een elektrische gitaar, bespeeld door Manuel Göttsching. Vanaf 1995 werkt hij ook vaak samen met producer Pete Namlook aan een serie met de naam Dark Side Of The Moog.

Na een lang ziekbed als gevolg van een chronische nierziekte[1] overleed Schulze op 26 april 2022 op 74-jarige leeftijd.[2]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Studio- en concertalbums[bewerken | brontekst bewerken]

Schulzes concertoptredens waren originele composities die live werden opgenomen en worden dus als albums in de lijst opgenomen:

In 2005 begon een intensief programma voor herpublicatie van Schulzes cd's. De meeste kregen uitgebreide of bonustracks, soms zelfs een volledige extra cd. Ze verschijnen onder het label Revisited Records, een afdeling van het Duitse bedrijf InsideOut Music, en worden verdeeld door SPV.

Albums, voetnoten:

  1. ↑ De Ultimate Edition (2000) verzamelt geremasterde en uitgebreide versies van de volledige drie beperkte Silver/Historic/Jubilee sets, plus 7,5 uur aan extra muziek: 4 uur met studiocomposities van 1978-1999 (1,5 uur uit de jaren zeventig; 2,5 uur uit de jaren tachtig) en 3,5 uur met concertcomposities van 1975-1976 en 1998. (Van deze 7,5 uur is 6 uur niet eerder uitgebrachte muziek en werd 1,5 uur voor het grootste deel gehaald uit zijn vroeger niet gebundelde 'lone tracks' uit singles, compilaties, enz.)
  2. ↑ De Silver Edition (1993) bestond uit 10 uur nieuwe studiocomposities van 1992-1993 en 2 uur niet eerder uitgebrachte studio- of concertcomposities uit 1972-1976 – deze uitverkochte beperkte editie van 2000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.
  3. ↑ De Historic Edition (1995) bestond uit 5 uur niet eerder uitgebrachte studiocomposities uit 1970-1985 en 7 uur niet eerder uitgebrachte concertcomposities van 1975-1981 – deze uitverkochte beperkte editie van 2000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.
  4. ↑ The Jubilee Edition (1997) bestond uit 21 uur niet eerder uitgebrachte studiocomposities van 1970-1997 (9 uur uit de jaren zeventig, 5 uur uit de jaren tachtig, 7 uur uit de jaren negentig) en 11 uur niet eerder uitgebrachte concertcomposities van 1975-1991 (plus twintig minuten met vier Duitse interviews met Schulze uit 1979-1984) – deze uitverkochte beperkte editie van 1000 sets is gebundeld, geremasterd en uitgebreid in de Ultimate Edition.

Wahnfried-albums[bewerken | brontekst bewerken]

'Zie ook het Richard Wahnfried-project en de muzikanten.'

Gecomponeerd door Schulze en gespeeld met gastartiesten onder de alias "Richard Wahnfried":

Niet-gebundelde tracks[bewerken | brontekst bewerken]

Dit zijn losstaande nummers, die in beperkte oplage verschenen als single of op diverse compilatie-albums. De meeste van deze nummers zijn uiteindelijk verzameld in de Ultimate Edition, er blijven echter nog enkele over:

  • (1985) "Macksy" - Maxisingle "gemaakt voor de disco's op verzoek van het bedrijf".
  • (1994) "Conquest Of Paradise" - single, Schulze werd gevraagd een nummer uit Vangelis' 1492 te spelen.
  • (2002) "Manikin Jubilee" - op een Manikin Records 2-cd-sampler, beperkt tot 777 oplagen.
  • (2004) "Schrittmacher" - op een Manikin Records cd-sampler.

'Dark Side of the Moog'[bewerken | brontekst bewerken]

In samenwerking met Pete Namlook (plus Bill Laswell op deel 4 tot 7):

De reeks werd officieel 'afgesloten' met deel 10. Op 21 maart 2005 werd de Big Moog-synthesizer die het symbool van de reeks was, verkocht door Pete Namlook.

  • (2008) The Dark Side of the Moog XI - The Heart of Our Nearest Star (stereo-cd en DTS-dvd)
  • (2002) The Evolution of the Dark Side of the Moog - sampler met 12 beperkte uittreksels uit de delen 1 tot 8.

Andere vormen van samenwerking[bewerken | brontekst bewerken]

Compilaties, promo's, samplers[bewerken | brontekst bewerken]

Omwille van de lengte van zijn composities zijn er geen echte Schulze-compilaties, maar enkel samplers van hoofdzakelijk ingekorte tracks, die uit een echt album genomen worden.

  • (1991) 2001 (sampler) - 15 verkorte tracks uit 1972-1990
  • (1994) The Essential 72-93 (dubbel-cd) - 14 verkorte tracks uit 1972-1993
  • (1999) Trailer (sampler) - 6 verkorte tracks uit Ultimate Edition en 3 fragmenten

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klaus_Schulze&oldid=66878925"