Robbert Dijkgraaf
| Robbert Dijkgraaf | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Robbert Dijkgraaf (2022)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Robertus Henricus Dijkgraaf | |||
| Geboren | 24 januari 1960 Ridderkerk | |||
| Nationaliteit |  Nederlands
| |||
| Beroep | Natuurkundige, politicus | |||
| Bekend van | Witten-Dijkgraaf-Verlinde-Verlinde-vergelijkingen Dijkgraaf-Witten-invarianten | |||
| Promotor | Gerard 't Hooft | |||
| Carrière | ||||
| 2022–heden | Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap | |||
| 2012–2022 | Directeur van het Institute for Advanced Study, Princeton | |||
| 2008–2012 | President van de KNAW | |||
| Familie | ||||
| Partner(s) | Pia de Jong | |||
| Kinderen | 2 zoons, 1 dochter | |||
| Overig | ||||
| Partij | D66 | |||
| Huidige functie | Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap | |||
| Sinds | 10 januari 2022 | |||
| Alma mater | Universiteit Utrecht | |||
| Prijzen | Spinozapremie (2003) Comeniusprijs (2012) Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (2012) Irispenning (2019) | |||
| ||||
Robertus Henricus (Robbert) Dijkgraaf (Ridderkerk, 24 januari 1960) is een Nederlands politicus namens D66 en natuurkundige. Sinds 10 januari 2022 is hij minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het kabinet-Rutte IV. Dijkgraaf is universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam met als vakgebied de theoretische natuurkunde. Hij was van 2012 tot 2022 directeur van het Institute for Advanced Study in Princeton.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Na zijn middelbareschooltijd op het Erasmiaans Gymnasium studeerde Dijkgraaf van 1978 tot 1982 natuurkunde aan de Rijksuniversiteit te Utrecht. Nadat hij cum laude zijn kandidaatsexamen had behaald brak hij zijn studie af omdat deze hem niet voldoende uitdaagde. Na een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie hervatte hij zijn studie natuurkunde, die hij in 1986 afrondde met het cum laude behalen van zijn doctoraalexamen. Reeds in 1989 promoveerde hij, wederom cum laude, bij de latere Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft op het proefschrift A Geometrical Approach to Two Dimensional Conformal Field Theory.
Van 1989-1992 deed Dijkgraaf onderzoek aan de Princeton-universiteit en het in Princeton gevestigde Institute for Advanced Study (IAS). Hierna keerde hij terug naar Nederland om aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) hoogleraar mathematische fysica te worden. Dijkgraaf was aan de UvA verbonden aan twee onderzoeksinstituten: het Korteweg-de Vries Instituut voor Wiskunde, en het Instituut voor Theoretische Fysica.
Het onderzoeksveld van Dijkgraaf bestrijkt de snaartheorie, kwantumgravitatie en andere onderwerpen op het snijvlak van wiskunde en deeltjesfysica. In de snaartheorie zijn twee wiskundige concepten mede naar hem genoemd: met Edward Witten de Dijkgraaf-Witten-invarianten en met Erik en Herman Verlinde de Witten-Dijkgraaf-Verlinde-Verlinde-vergelijkingen.
In 2003 ontving Dijkgraaf de Spinozapremie voor zijn wetenschappelijk werk. Hij was daarmee de eerste Spinozalaureaat met een andere Spinozalaureaat, Gerard 't Hooft, als leermeester.[1] Dijkgraaf was van 19 mei 2008 tot 5 juni 2012 president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen[2] en is tevens lid van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Dijkgraaf was lid van het in 2010 opgeheven innovatieplatform.
Dijkgraaf kreeg op 24 maart 2012 de eerste Comeniusprijs uitgereikt.[3] Op 5 juni 2012 werd hij tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw benoemd.[4][5] Hij kreeg het bijbehorende draagteken opgespeld door premier Rutte. Van 1 juli 2012 tot januari 2022 was Dijkgraaf directeur van het Institute for Advanced Study te Princeton.[6] Hans Clevers volgde hem als president van de KNAW op.
Eredoctoraten: 2013 Radboud Universiteit Nijmegen en in 2019 Universiteit Leiden en Vrije Universiteit Brussel (Belgie).
Op 30 april 2013 bekleedde Dijkgraaf het ambt van heraut van Wapenen bij de inhuldiging van Willem-Alexander en mocht hij op de Dam in Amsterdam voor de Nieuwe Kerk verkondingen dat koning Willem-Alexander was ingehuldigd.[7]
Dijkgraaf was een veel geziene gast in het televisieprogramma De Wereld Draait Door. Hij gaf tussen 2012 en 2017 in de Westergasfabriek in Amsterdam voor het programma DWDD University over zijn vakgebied zeven verschillende colleges, die live werden uitgezonden. Hij presenteerde in 2017 voor de VPRO zijn eigen Nederlandse documentaireserie, The mind of the universe, 10 uitzendingen met interviews met in de wereld vooraanstaande wetenschappers.[8] Voor zijn publieke optredens ontving Dijkgraaf in 2019 de Irispenning.[9]
Op 1 november 2021 werd bekendgemaakt dat Dijkgraaf per 1 juli 2022 als directeur van het Institute for Advanced Study te Princeton zal worden opgevolgd door de historicus David Nirenberg.[10]
Op 30 december 2021 werd bekend dat Dijkgraaf namens D66 beoogd minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap was in het kabinet-Rutte IV.[11] Hij werd op 10 januari 2022 in dit ambt beëdigd.
Nevenfuncties[bewerken | brontekst bewerken]
- 2016 – heden: lid Comité van Aanbeveling Nederlandse Wereldwijde Studenten
- 2015 – januari 2022: lid Raad van Toezicht Hartwig Medical Foundation[12]
- 2010 – 2014: lid Raad van Toezicht Van Gogh Museum
- 2009 – juni 2012: Voorzitter, Raad van Toezicht VPRO
- 2008 – juni 2012: president Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen
- 2008 – juni 2012: lid Raad van Toezicht Teylers Museum
- 2008 – juni 2012: lid Raad van Toezicht Gerrit Rietveld Academie
- 2007 – 2010: lid Innovatieplatform
- 2007 – 2012: lid Raad van Toezicht NEMO Science Museum (Stichting NCWT)
- 2005 – juni 2012: lid Raad van Bestuur Stichting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie
- 2004 – januari 2022: columnist NRC Handelsblad
Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]
Dijkgraaf is getrouwd met schrijfster Pia de Jong en heeft met haar drie kinderen.[13]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Robbert Dijkgraaf.
- (en) IAS. Robbert Dijkgraaf Director and Leon Levy Professor.
- Robbert Dijkgraaf, Rijksoverheid.nl.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: I. (Ingrid) van Engelshoven |
Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap 2022–heden |
Opvolger: - |