Robert May

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert May
Robert May
Algemene informatie
Land Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum 8 januari 1936
Geboorteplaats Sydney
Overlijdensdatum 28 april 2020
Overlijdensplaats Oxford
Werk
Beroep natuurkundige, ingenieur, zoöloog, academisch docent, ecoloog, politicus
Werkveld ecologie
Werkgever(s) Princeton-universiteit, Harvard-universiteit, Imperial College London, Santa Fe Instituut, Universiteit van Sydney
Functies President of the Royal Society, lid van het Britse Hogerhuis, Government Chief Scientific Adviser
Promovendi Marc Lipsitch, Alun L Lloyd, Anthony R. Ives
Studie
School/universiteit Universiteit van Sydney
Promotor Max Robert Schafroth
Academische graad Doctor of Philosophy
Religie
Religie atheïsme
Familie
Echtgenoot Judith Feiner
Vader Henry Wilkinson May
Kinderen Naomi Felicity May
Persoonlijk
Talen Engels
Diversen
Lid van Academia Europaea, National Academy of Sciences, Royal Society, American Academy of Arts and Sciences, Australian Academy of Science, Australian Academy of Technology and Engineering, Silwood circle
Prijzen en onderscheidingen Copley Medal (2007),[1] Balzanprijs (1998), Linnean Medal (1991), Croonian Medal and Lecture (1985), Fellow of the Royal Society (1979), Knight Bachelor
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Robert McCredie May (Sydney, 8 januari 193628 april 2020) was een Australisch theoretisch natuurkundige en ecoloog, die in Groot-Brittannië werkzaam was. Hij was onder meer hoofd wetenschappelijke advisering van het Britse parlement, lid en voorzitter van de toonaangevende Britse wetenschappelijke organisatie Royal Society en hoogleraar in Sydney en Princeton. May was zowel hoogleraar in Oxford als aan het Imperial College London. Robert May is bekend geworden door zijn werk binnen de theoretische biologie en ecologie.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

May werd geboren in Sydney en volgde daar ook zijn opleiding aan de middelbare school. Vervolgens studeerde hij chemische technologie en theoretische fysica aan de Universiteit van Sydney. Hij promoveerde in 1959 op een onderwerp uit de theoretische fysica.

Hij kreeg vervolgens interesse in populatiedynamica en het verband tussen complexiteit en stabiliteit in levensgemeenschappen. Zijn bijdragen over de toepassing van wiskundige technieken in de periode 1970-1990, stimuleerden de ontwikkeling van de theoretische ecologie in sterke mate. Vooral zijn opvattingen over de relatie tussen diversiteit en stabiliteit leidden tot intense discussies onder biologen.[2] Zijn benadering werd ook toegepast in de medische wetenschappen en in het onderzoek aan biodiversiteit.

Na een aanstelling in de toegepaste wiskunde aan de Harvard-universiteit (1959–1961) keerde hij terug naar Sydney om te doceren in de theoretische fysica. Hoogleraarschappen volgden in onder meer Princeton, het Imperial College London en de Universiteit van Oxford. Hij ontwikkelde zich tevens tot een belangrijk Brits wetenschappelijk adviseur.

Aansluitend op zijn wetenschappelijk werk was hij adviseur of lid van organisaties op het gebied van natuurbescherming, zoals het WWF. Zijn theoretisch werk over het verband tussen een stabiel milieu en een hoge biodiversiteit leek van grote relevantie voor natuurbeschermingsvraagstukken.

Vanuit zijn bezorgdheid over klimaatverandering pleitte hij ervoor in overleg te treden met religieuze leiders; hij meende - ondanks zijn atheïstische achtergrond - dat religie belangrijk was om dit probleem aan te pakken.[3]

Prijzen en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

May vielen vele prijzen en onderscheidingen ten deel. In 2001 werd hij lid van het Britse Hogerhuis en kreeg hij (als life peer) de niet-erfelijke titel Baron May of Oxford.

Hij werd lid of fellow van verschillende nationale academies van wetenschappen, zoals de Royal Society (1979), de Australian Academy of Science (1991) en de United States National Academy of Sciences (1992).[4] May won onder meer de Weldon Memorial Prize van de Universiteit van Oxford (1980), een prijs van de MacArthur Foundation (1984), de medaille van de Linnean Society of London (1991), de Frink Medal van de Zoological Society of London (1995), de Crafoordprijs (1996) en de Balzan Prize (1998) voor Biodiversiteit. In 2007 kreeg May de Copley Medal voor zijn onderzoek op het gebied van de populatiebiologie. Soms worden na May's achternaam afkortingen geplaatst die duiden op lidmaatschappen (fellowships) of onderscheidingen. FRS (Fellow of the Royal Society) is een relatief bekende afkorting, maar er zijn er meer zoals FRSN(Fellow of the Royal Society of New South Wales) en FAA(Fellow of the Australian Academy of Science). Deze en andere afkortingen bij onderscheidingen leiden soms tot een vermelding als: professor Lord May of Oxford, AC OM Kt FRS FAA Dist FRSN.

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens zijn onderzoek in de periode van 1959 tot 1961 ontmoette May zijn vrouw, Judith, geboren in Manhattan.[5][6] Samen kregen ze een dochter, Naomi.[5]

Publicaties (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]