Roemeens voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roemenië
Vlag van Roemenië
Bijnaam Tricolorii
Kledingsponsor Joma
FIFA-ranglijst 45 Gedaald 2 (15 februari 2024)
Hoogste ranking 3e (september 1997)
Laagste ranking 57e (feb 2011, sep 2012)
Associatie FRF
Bondscoach Vlag van Roemenië Edward Iordănescu
Stadion Stadionul Național
Meeste interlands Dorinel Munteanu (134)
Topscorer Gheorghe Hagi
Adrian Mutu (35)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Joegoslavië (1918–1943) Joegoslavië 1–2 Roemenië Vlag van Roemenië
(Belgrado, Joegoslavië; 8 juni 1922)
Grootste overwinning:
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië 9–0 Finland Vlag van Finland
(Boekarest, Roemenië; 14 oktober 1973)
Grootste nederlaag:
Vlag van Hongarije (1946-1949 en 1956-1957) Hongarije 9–0 Roemenië Vlag van Roemenië (1948-1952)
(Boedapest, Hongarije; 6 juni 1948)
Wereldkampioenschap
Optredens 7 (eerste keer: 1930)
Beste resultaat Kwartfinale (1994)
Europees kampioenschap
Optredens 5 (eerste keer: 1984)
Beste resultaat Kwartfinale (2000)
Thuis
Uit
Roemenië versus Peru op het WK 1930
Spelers van Roemenië en de DDR betreden het Stadionul Republicii in Boekarest voor een oefeninterland (3–1), d.d. 26 oktober 1952

Het Roemeens voetbalelftal is een team van voetballers dat Roemenië vertegenwoordigt in internationale wedstrijden en competities, zoals de voorrondes voor het wereld- en het Europees kampioenschap. Roemenië speelt zijn thuisinterlands doorgaans in het Arena Națională te Boekarest. Het land speelde in juni 1922 zijn eerste officiële interland. Roemenië was een van de vier Europese landen die deelnamen aan het eerste wereldkampioenschap in Uruguay en was met name in de jaren 40 en 90 een van de belangrijkste voetballanden in Europa.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Het nationaal elftal van Roemenië speelde op 8 juni 1922 haar eerste officiële interland in Belgrado tegen Joegoslavië, het huidige Servië, dat twee jaar eerder was begonnen met het spelen van interlands. Onder bondscoach Teofil Morariu wonnen de Roemenen met 1–2.[1] Morariu begeleidde Roemenië bij haar eerste vijf interlands; enkele andere trainers namen zijn werk over, maar medio 1924 stelde de Roemeense voetbalbond (Federația Română de Fotbal) hem opnieuw aan. In 1924 nam Roemenië deel aan het voetbaltoernooi op de Olympische Zomerspelen 1924 in Parijs, toentertijd het belangrijkste voetbaltoernooi ter wereld. Op de Spelen, die gedomineerd werden door het nog onbekende elftal van Uruguay, eindigde de eerste olympische wedstrijd voor Roemenië in een 6–0 nederlaag tegen Nederland.[2] Morariu bleef vervolgens nog vier jaar lang bondscoach.[3] Costel Rădulescu volgde hem in 1928 op. Onder zijn leiding nam het Roemeens elftal deel aan de eerste wereldkampioenschappen voetbal.

Eerste wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Uruguay organiseerde het wereldkampioenschap voetbal 1930, hetgeen leidde tot een boycot door de meeste Europese landen.[4] Roemenië nam uiteindelijk toch deel aan het toernooi, samen met België, Frankrijk en Joegoslavië. Koning Carol II van Roemenië, die kort voor het wereldkampioenschap aan de macht was gekomen, eiste dat Roemenië een afvaardiging zou hebben in Uruguay en stelde daarom zelf een elftal samen. De werkgevers van de voetballers werd bevolen hen drie maanden vrij te geven, zodat ze de tijd hadden om naar Zuid-Amerika af te reizen.[5][6] Voorafgaand aan het toernooi werd bondscoach Rădulescu toegevoegd aan de arbitrale selectie: uiteindelijk zou hij bij de groepswedstrijd tussen Argentinië en Mexico (6–3) fungeren als grensrechter.[7] Roemenië werd bij loting ingedeeld in een groep met gastland Uruguay en een van de overige Zuid-Amerikaanse participanten, Peru. De wedstrijd tegen Peru op 14 juli 1930, gespeeld in het Estadio Pocitos in Montevideo, was de eerste interland van Roemenië op het wereldkampioenschap voetbal. Roemenië won met 3–1.[8] De wedstrijd had volgens het officiële verslag van wereldvoetbalbond FIFA 2.459 toeschouwers, maar het werkelijke aantal zou circa 300 zijn. Het duel tussen Roemenië en Peru is met dat aantal de minst bezochte WK-wedstrijd ooit.[9] Omdat de groep niet vier, maar drie landen bevatte speelde Roemenië slechts twee groepsduels; de tweede wedstrijd vond een week later plaats, met het gastland als tegenstander. Binnen een halfuur had Uruguay al viermaal gescoord tegen de Roemenen, die niet waren opgewassen tegen de uiteindelijke kampioen en de Uruguayaanse aanvallers, waaronder Héctor Scarone en Pedro Cea.

In 1934 kwalificeerde Roemenië zich voor het tweede wereldkampioenschap in Italië na een met 2–1 van Joegoslavië gewonnen kwalificatiewedstrijd – een reprise van de eerste interland.[10] Het toernooi kende geen groepsfase, maar bestond uitsluitend uit een knock-outfase, waarin Roemenië in de eerste ronde werd uitgeschakeld door latere finalist Tsjecho-Slowakije. Vier jaar later plaatste het land zich voor de derde maal op rij voor het wereldkampioenschap, nadat Egypte zich afmeldde voor het kwalificatietoernooi; alleen België en Brazilië waren eveneens op de eerste drie toernooien, gespeeld in de jaren 40 actief. Roemenië verloor in de eerste ronde, een uitschakeling die als grootste verrassing van het toernooi werd bestempeld. De tegenstander was het Cubaans voetbalelftal, een tot op dat moment totaal onbekend elftal dat zich niet eerder in het wereldvoetbal had gemengd. Nadat de eerste wedstrijd tussen de landen eindigde in een 3–3 gelijkspel, won Cuba het tweede duel met 2–1. Achtduizend supporters zagen hoe het Europese Roemenië – het WK 1938 werd gespeeld in Frankrijk – geen kans had tegen Cuba; de bondscoach van Cuba had zoveel vertrouwen in de overwinning dat hij kans zag het radioverslag van de tweede wedstrijd te laten doen door de eerste doelman. Hij stelde de reservedoelman op, die stand hield tegen de Roemenen.[11] Na het wereldkampioenschap van 1938 en na afloop van de Tweede Wereldoorlog zakte het Roemeens nationaal elftal weg op het wereldtoneel. Decennialang nam het deel aan het wereld- noch het Europees kampioenschap voetbal en werd het voorbijgestreefd door landen als de Bondsrepubliek Duitsland en de Sovjet-Unie.[12]

Onzichtbare jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Niculescu (1968–1972) arriveert op Schiphol voor een oefeninterland tegen Nederland op 2 december 1970. Roemenië verloor met 2–0 na twee doelpunten van Johan Cruijff.[13]
De Roemeense vlag wordt getoond voorafgaand aan een oefenduel in juni 2012 tegen Oostenrijk. De kleuren van de vlag zijn verwerkt in het tenue.

Gedurende een periode van meer dan twintig jaar nam Roemenië niet deel aan interlandtoernooien en bleef deelname beperkt tot het spelen van de kwalificatietoernooien. In die jaren van een onzichtbaar Roemeens elftal leed het haar grootste nederlaag tot op heden: op 6 juni 1948 won Hongarije met 9–0 van Roemenië, met onder anderen Sándor Kocsis en Ferenc Puskás als doelpuntenmakers.[14] Na de jaren 50 en 60 volgden de jaren 70, waarin het Roemeens elftal zich enigszins herstelde door deel te nemen aan de Olympische Zomerspelen 1964 in Japan; het olympisch voetbaltoernooi was echter inmiddels minder prestigieus dan in 1924, en Roemenië kwam niet verder dan de kwartfinale. Hongarije won in Yokohama met 2–0.[15] Roemenië gaf vervolg aan de opleving door zich in 1969 te kwalificeren voor het wereldkampioenschap voetbal 1970 in Mexico, ondanks een 3–0 nederlaag tegen Portugal en tweemaal een gelijkspel tegen Griekenland. Het was de vierde deelname voor Roemenië aan een wereldkampioenschap.[16] Net als in de drie eerdere deelnames was het elftal ook in 1970 onsuccesvol: het werd ingedeeld in een groep met titelverdediger Engeland en uiteindelijke winnaar Brazilië. Roemenië verloor van beide landen – hetzij met kleine cijfers, respectievelijk 0–1 en 2–3 – en won van het vierde land in de groep, Tsjecho-Slowakije. Na de niet teleurstellende prestatie op het WK 1970 leek Roemenië zich ook voor het volgende wereldkampioenschap te kunnen kwalificeren, in een kwalificatiegroep met Finland en Albanië. De Duitse Democratische Republiek (Oost-Duitsland) was het vierde land in de groep en boekte in september 1973 een beslissende overwinning op Roemenië, door twee doelpunten van Bernd Bransch: hoewel de Roemenen een maand later hun grootste overwinning ooit behaalden tegen Finland (9–0) liepen ze met één punt verschil WK-kwalificatie mis, waardoor het elftal van de DDR in 1974 de grens overstak naar West-Duitsland, waar het wereldkampioenschap voetbal 1974 werd gespeeld.[17][18] Na de mislukte kwalificatie kwam Roemenië meer dan tien jaar niet meer in de buurt van een eindtoernooi en wist het niet veel kwalificatieduels winnend af te sluiten.

Na zes mislukte kwalificatietoernooien wist Roemenië zich in november 1983 voor het eerst te plaatsen voor een Europees kampioenschap, het toernooi in 1984 in Frankrijk. Door enkele nipte overwinningen en gelijkspellen eindigde het elftal één punt boven de nummer twee in de kwalificatiegroep, Zweden.[19] Onder bondscoach Mircea Lucescu werd Roemenië ingedeeld in een groep met Spanje, in het verleden veelvuldig opponent van de Roemenen, titelverdediger West-Duitsland en stille titelfavoriet Portugal. Roemenië begon met een gelijkspel tegen het Spaans elftal: László Bölöni en Francisco José Carrasco waren de doelpuntenmakers (1–1). De twee overige groepswedstrijden werden beide verloren.[20] Zoals in de voorgaande decennia gebruikelijk was geworden, plaatste Roemenië zich niet voor het volgende WK (1986) en EK (1988).

Gouden generatie in de jaren 90[bewerken | brontekst bewerken]

Eind jaren tachtig kwam een sterke generatie Roemeense voetballers op, onder wie Gheorghe Hagi, een speler die toentertijd werd beschouwd als een van de beste middenvelders in Europa.[21][22] Roemenië kwalificeerde zich na twintig jaar voor het eerst weer voor het wereldkampioenschap voetbal in Italië. Ingedeeld in groep B wonnen de Roemenen hun eerste wedstrijd op 9 juni 1990 van de grote Sovjet-Unie, met Marius Lăcătuș als maker van beide doelpunten (0–2 winst).[23] Vijf dagen later was Kameroen, dat in de eerste speelronde titelverdediger Argentinië had verslagen, met twee late doelpunten te sterk. Doordat Roemenië vervolgens het afsluitende groepsduel tegen de Argentijnen gelijkspeelde, werd een plaats in de tweede ronde van het toernooi afgedwongen. In de achtste finale tegen Ierland hield de Roemeense defensie stand; in de strafschoppenserie schoot iedereen raak, behalve de Roemeen Daniel Timofte, waardoor de Roemenen na vier wedstrijden waren uitgeschakeld op hun eerste kampioenschap na enkele decennia van onzichtbaarheid. Timofte stopte tien jaar later met voetbal, waarna hij in Petroșani een bar met de naam "Penalty" opende.[24][25]

Deelname aan zowel een wereld- als een Europees kampioenschap direct na elkaar zou een primeur zijn voor het Roemeens voetbalelftal, maar kwalificatie voor het Europees kampioenschap van 1992 mislukte in het laatste kwalificatieduel, toen een overwinning nodig was, maar Bulgarije de Roemenen op een gelijkspel hield.[26] Schotland kwalificeerde zich bijgevolg met één punt verschil voor het toernooi. Een plaats bij het volgende WK, georganiseerd in de Verenigde Staten, werd wel afgedwongen. Met Hagi en Petrescu als voornaamste doelpuntenmakers won Roemenië van zowel het gastland als van Colombia, waardoor het land als eerste eindigde in de groep. Argentinië was de tegenstander in de achtste finale en favoriet voor de overwinning; de Argentijnen – die Diego Maradona misten, nadat hij betrapt was op drugsgebruik – kregen hun kans voor revanche na het gelijkspel in 1990. Het duel, gespeeld op 3 juli 1994 in de Rose Bowl (Pasadena), werd desondanks gewonnen door Roemenië en wordt beschouwd als de beste wedstrijd van het toernooi en een van de beste wedstrijden op een wereldkampioenschap ooit.[24][27] Roemenië dankte het succes voornamelijk aan de sterspeler van het elftal, Hagi, en de verdedigende kalmte binnen de ploeg, ondanks de vele aanvallen van het Argentijns elftal. Daar waar in de groepsfase Roemenië zich in aanvallend opzicht weinig had getoond, viel het in het duel tegen Argentinië veelvuldig aan en bleek het uiteindelijk de sterkste (3–2).[28] Roemenië verloor de kwartfinale van Zweden, nadat Miodrag Belodedici in de strafschoppenserie de beslissende strafschop niet benutte – een herhaling van 1990, toen het Roemeens elftal ook na strafschoppen werd uitgeschakeld.

De gouden generatie van Roemenië speelde een succesvol kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap 1996, waardoor het elftal voor het eerst twee toernooien op rij speelde. In de kwalificaties eindigde Roemenië als eerste in een kwalificatiegroep met onder meer Frankrijk en Slowakije. Op het hoofdtoernooi speelde het Roemeens elftal in een groep met opnieuw Frankrijk, opnieuw Spanje en Bulgarije. Hoewel het na het WK 1994 en de kwalificatie voor dit toernooi een favorietenrol was toebedeeld, won Roemenië geen wedstrijd en maakte het in drie groepsduels maar één doelpunt, in de afsluitende wedstrijd tegen de Spanjaarden (1–2).[29] De vroege uitschakeling op het EK 1996 betekende nog niet het einde van de gouden generatie: ongeslagen (negenmaal winst, eenmaal gelijk) bereikte Roemenië het wereldkampioenschap voetbal 1998, waar het door de prestaties vier jaar eerder in de Verenigde Staten bij de loting een geplaatste status had. Hoewel de belangrijkste spelers van Roemenië inmiddels vedettes waren, die zich bevonden in de laatste jaren van hun voetbalcarrière – Hagi, die inmiddels meer dan 110 interlands had gespeeld, was 33 jaar oud en zou twee jaar later stoppen met voetballen – wilde de generatie nog eenmaal zich laten zien op een wereldtoernooi.[27] In de groepsfase werden Colombia en Engeland verslagen, respectievelijk met 1–0 en 2–1, en was een gelijkspel tegen Tunesië voldoende voor een plaats in de achtste finale.[30] Voor de derde maal op rij plaatste Roemenië zich voor de tweede ronde van het WK.[24] In de achtste finale tegen Kroatië kwam het Roemeens elftal niet aan het niveau van de eerste twee groepswedstrijden. De Roemenen slaagden er niet in een doelpunt te maken, waardoor Davor Šukers doelpunt in de eerste helft – een benutte strafschop – voldoende was voor uitschakeling.[31] De uitschakeling betekende het einde van de gouden generatie van Roemenië: de meest ervaren spelers stopten direct na het toernooi of in de volgende jaren; bondscoach Anghel Iordănescu (1993–1998) stapte uit zijn functie; de nieuwe generatie Roemeense internationals kwam niet in de buurt van het succes uit de jaren 90. De prestaties van de gouden generatie verklaren de hoge notering van Roemenië op de FIFA-wereldranglijst, die in 1993 werd ingevoerd. In september 1997 bereikte Roemenië de derde plaats op de ranglijst, voor Nederland en achter Brazilië (1) en Duitsland (2).[32] Roemenië zou in het eerste decennium van de 21ste eeuw niet ver wegzakken op de ranglijst, omdat het een middenmoter in het Europese interlandvoetbal bleef. Achttien jaar na de derde positie keerde het echter pas weer terug in de mondiale top 10.

Recente ontwikkelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het Roemeens voetbalelftal voorafgaand aan een oefeninterland tegen WK-ganger Algerije in juni 2014. Ondanks een treffer van Alexandru Chipciu verloor Roemenië met 2–1.[33]
Roemeense supporters tijdens de groepswedstrijd tegen Albanië op het EK 2016

In de eerste anderhalve decennia van de 21ste eeuw was Roemenië in 2001 het dichtst bij deelname aan een wereldkampioenschap: in de play-offs werd met één doelpunt verschil verloren van Slovenië. Kwalificatie voor het WK 2006 mislukte volledig – Roemenië eindigde in de kwalificatiegroep als derde – en het kwalificatietoernooi voor de daaropvolgende editie was evenmin een succes. In een groep van zes landen eindigde Roemenië als vijfde, voor de Faeröer, en verloor het onder meer met 0–3 van Litouwen (september 2008) en met 5–0 van Servië (oktober 2009).[34][35] De prestaties in dit kwalificatietoernooi leidden tot de laagste ranglijstnotering in de geschiedenis van het Roemeens voetbalelftal (57ste in februari 2011).[36]

Tussen de kwalificatietoernooien voor het wereldkampioenschap door nam Roemenië in 2008 wel deel aan het Europees kampioenschap – in de kwalificaties verloor het een van de in totaal twaalf wedstrijden – waar het werd ingedeeld in een groep des doods[37][38] met Nederland en de twee finalisten van het wereldkampioenschap, Italië en Frankrijk. Roemenië begon op 9 juni 2008 met een doelpuntloos gelijkspel tegen Frankrijk, terwijl de Italianen met 3–0 verloren van het Nederlands elftal;[39] door tegen Italië vier dagen later wederom gelijk te spelen, had Roemenië bij winst op Nederland zicht op de kwartfinale van het EK. Door doelpunten van Klaas-Jan Huntelaar en Robin van Persie waren de Nederlanders echter met 2–0 te sterk, waardoor Roemenië als derde in de groep eindigde.[40][41]

Net als in het kwalificatietoernooi voor het WK 2006 eindigde Roemenië bij het toernooi voor plaatsing voor het EK 2012 op een derde plaats, één punt boven Wit-Rusland. Van de tien kwalificatieduels won Roemenië er drie, waarvan twee tegen Luxemburg. Het hoogtepunt in deze kwalificatiereeks was een 3–0 thuisoverwinning op nummer twee Bosnië en Herzegovina, met Ciprian Marica (tweemaal) en Adrian Mutu als doelpuntenmakers.[42] Ook hield Roemenië groepswinnaar Frankrijk in september 2011 op een 0–0 gelijkspel, een herhaling van de groepswedstrijd gespeeld op het Europees kampioenschap in 2008.[43] Onder bondscoach Victor Pițurcă begon Roemenië met een schone lei aan de kwalificatieronde voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië, met oude rivaal Nederland – die Roemenië ook tegenkwam in de kwalificaties voor het WK 2006 en EK 2008 en het eindtoernooi in 2008 – Turkije, Estland, Hongarije en Andorra.[44] Voor Roemenië verliep de kwalificatiereeks succesvol: de eerste drie wedstrijden werden allemaal gewonnen, met een 0–1 uitoverwinning op Turkije als beste resultaat. Gheorghe Grozav maakte het enige doelpunt van de wedstrijd.[45] Ook van Hongarije wist Roemenië te winnen (3–0 in september 2013). Het Nederlands elftal versloeg de Roemenen tweemaal; het waren de grootste nederlagen die Roemenië in het kwalificatietoernooi leed. Thuis werd met 1–4 verloren en in de Amsterdam ArenA verloor Roemenië met 4–0 van Nederland, dat als eerste in de groep zou eindigen. In oktober 2013, tijdens de laatste speelronde van de WK-kwalificatie, won Roemenië na twee doelpunten van Marica van de Esten; tegelijkertijd werd Turkije verslagen door Nederland, waardoor Roemenië zich voor het eerst sinds 2001 plaatste voor de play-offs voor WK-deelname.[46] In de play-off was Griekenland de tegenstander. De Grieken wonnen de eerste wedstrijd op 15 november 2013 met 3–1 van Roemenië, waarna een 1–1 gelijkspel voldoende was voor Griekenland.[47] Door de behaalde resultaten in het kwalificatietoernooi kwam Roemenië in 2014 weer de top twintig van de FIFA-ranglijst binnen.

Met spelers als Costel Pantilimon, Gabriel Torje, Alexandru Chipciu, Vlad Chiricheș, Alexandru Maxim, Răzvan Raț en Ciprian Tătărușanu vormde zich een nieuwe Roemeense selectie, die na het – relatief succesvolle – WK-kwalificatietoernooi in 2014 begon aan de kwalificatieronde voor het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk. Griekenland, dat Roemenië eind 2013 van WK-deelname had weerhouden, was de eerste tegenstander in de kwalificaties: in Piraeus won Roemenië met 0–1 door een benutte strafschop van Ciprian Marica.[48] Hoewel Roemenië een ongeslagen start van de EK-kwalificatie kende, werd het contract van bondscoach Victor Pițurcă in oktober 2014 ontbonden na problemen tussen hem en de voetbalbond; Iordănescu, de succestrainer uit de jaren 90, keerde terug uit pensioen en begon aan een nieuw termijn als bondscoach van Roemenië.[49] In november 2014 won Roemenië onder Iordănescu het kwalificatieduel tegen Noord-Ierland (dat als eerste in de groep zou eindigen) en de oefeninterland tegen Denemarken.[50] Na een 0–3 overwinning op de Faeröer op 14 oktober 2015 kwalificeerde Roemenië zich voor het eindtoernooi, voor het eerst sinds 2008. In het gehele kwalificatietoernooi bleef het elftal ongeslagen.[51] Op dat Europees kampioenschap kwam Roemenië niet verder dan de groepsfase. Het haalde in een poule met gastland Frankrijk, en verder Albanië en Zwitserland slechts één punt. Roemenië verloor de openingswedstrijd van dat EK met 2–1 van Frankrijk, speelde daarna gelijk tegen Zwitserland (1–1) en verloor daarna met 0–1 van Albanië, waardoor het EK al afgelopen was in de eerste ronde. Iordănescu trad terug als bondscoach, waarna in juli 2016 de Duitser Christoph Daum werd aangesteld als zijn opvolger.[52] Daum hield het slechts een jaar vol, omdat Roemenië in de kwalificatiepoule voor het WK 2018 als vierde eindigde en alleen Armenië en Kazachstan voor zich hield. Ook in de kwalificatie voor het EK 2020, waarop Boekarest een gaststad was, eindigde Roemenië als vierde, maar kon het via hun eindklassering in de UEFA Nations League 2018/19 toch deelnemen aan de play-offs. Daarin werd verloren van IJsland.

Prestaties op internationale toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Uruguay 1930 Groepsfase 2 1 0 1 3 5
Vlag van Italië (1861-1946) 1934 Eerste ronde 1 0 0 1 1 2 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1938 Eerste ronde 2 0 1 1 4 5 (Kwal.)
Vlag van Brazilië 1950 Geen deelname
Vlag van Zwitserland 1954 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zweden 1958 Niet gekwalificeerd
Vlag van Chili 1962 Teruggetrokken
Vlag van Engeland 1966 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1970 Groepsfase 3 1 0 2 4 5 (Kwal.)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1974 Niet gekwalificeerd
Vlag van Argentinië 1978 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1990 Achtste finale 4 1 2 1 4 3 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 1994 Kwartfinale 5 3 1 1 10 9 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1998 Achtste finale 4 2 1 1 4 3 (Kwal.)
Vlag van JapanVlag van Zuid-Korea 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd

Europees kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Europees kampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Frankrijk 1960 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 1964 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1968 Niet gekwalificeerd
Vlag van België 1972 Niet gekwalificeerd
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1976 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1980 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 1984 Groepsfase 3 0 1 2 2 4 (Kwal.)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1988 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zweden 1992 Niet gekwalificeerd
Vlag van Engeland 1996 Groepsfase 3 0 0 3 1 4 (Kwal.)
Vlag van BelgiëVlag van Nederland 2000 Kwartfinale 4 1 1 2 4 6 (Kwal.)
Vlag van Portugal 2004 Niet gekwalificeerd
Vlag van OostenrijkVlag van Zwitserland 2008 Groepsfase 3 0 2 1 1 3 (Kwal.)
Vlag van OekraïneVlag van Polen 2012 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 2016 Groepsfase 3 0 1 2 2 4 (Kwal.)
Vlag van Europa 2020 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2024 Kwalificatie maart 2023 – maart 2024 (Kwal.)

UEFA Nations League[bewerken | brontekst bewerken]

UEFA Nations League
Jaar Div. Eindpositie Wed. W G V DV DT Res.
2018–19 C 32e 6 3 3 0 8 3 Stabiel
2020–21 B 26e 6 2 2 2 8 9 Stabiel
2022–23 B 29e 6 2 1 3 6 8 Gedaald

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Interlands Roemeens voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Roemenië.

Bekende spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van spelers van het Roemeense voetbalelftal voor een lijst van spelers met minimaal dertig interlands

Ioan Andone
Ioan Bogdan
Gheorghe Ciolac
Dan Coe
Cosmin Contra
Ilie Dumitrescu
Iulian Filipescu

Constantin Gâlcă
Dudu Georgescu
Tiberiu Ghioane
Adrian Ilie
Ion Ionescu
Bogdan Lobonț
Dorin Mateuț

Viorel Moldovan
Dorinel Munteanu
Adrian Mutu
Radu Nunweiller
George Ogăraru
Ion Pârcălab
Mircea Petescu

Gheorghe Popescu
Marcel Răducanu
Florin Răducioiu
Mircea Rednic
Ovidiu Stîngă
Tibor Selymes
Bogdan Stelea

Huidige selectie[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers werden opgeroepen voor de vriendschappelijke wedstrijden tegen Noord-Ierland en Colombia op 22 en 26 maart 2024

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Zwitserland op 21 november 2023.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Florin Niță 19 0 Vlag van Turkije Gaziantepspor
Horațiu Moldovan 9 0 Vlag van Spanje Atlético Madrid
Ștefan Târnovanu 1 0 Vlag van Roemenië FCSB
Mihai Aioani 0 0 Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
Verdediging
Nicușor Bancu 34 2 Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
Andrei Burcă 25 1 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Okhdood
Ionuț Nedelcearu 25 2 Vlag van Italië Palermo
Cristian Manea 24 2 Vlag van Roemenië CFR Cluj
Adrian Rus 19 1 Vlag van Cyprus Paphos
Andrei Rațiu 15 1 Vlag van Spanje Rayo Vallecano
Deian Sorescu 14 0 Vlag van Turkije Gaziantepspor
Radu Drăgușin 13 0 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vasile Mogoș 4 0 Vlag van Roemenië CFR Cluj
Bogdan Racovițan 0 0 Vlag van Polen Raków Częstochowa
Middenveld
Nicolae Stanciu Aanvoerder 66 14 Vlag van Saoedi-Arabië Damac
Răzvan Marin 52 3 Vlag van Italië Empoli
Alexandru Cicâldău 35 4 Vlag van Turkije Konyaspor
Ianis Hagi 31 4 Vlag van Spanje Alavés
Dennis Man 20 6 Vlag van Italië Parma
Valentin Mihăilă 17 4 Vlag van Italië Parma
Darius Olaru 15 0 Vlag van Roemenië FCSB
Marius Marin 15 0 Vlag van Italië Pisa
Olimpiu Moruțan 14 1 Vlag van Turkije Ankaragücü
Florinel Coman 12 1 Vlag van Roemenië FCSB
Denis Drăguș 8 2 Vlag van Turkije Gaziantepspor
Adrian Șut 0 0 Vlag van Roemenië FCSB
Aanval
George Pușcaș 40 11 Vlag van Italië Bari
Denis Alibec 36 5 Vlag van Qatar Muaither
Florin Tănase 17 2 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Okhdood

FIFA-wereldranglijst[53][bewerken | brontekst bewerken]

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
13 11 11 16 7 12 8 13 15 24 27 29 27 19 13 21 36 56 56 33 32 15 16 39 41 24 37 37 44 52 43

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bijgewerkt tot en met de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Vlag van Zwitserland Zwitserland (2-1) op 21 november 2023.

Bondscoaches[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Van Tot D W G V
Vlag van Roemenië Morariu, Teofil Teofil Morariu 8 juni 1922 2 september 1923 5 0 2 3
Vlag van Roemenië Rădulescu, Costel Costel Rădulescu 26 oktober 1923 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Suciu, Adrian Adrian Suciu 20 mei 1924 27 mei 1924 2 0 0 2
Vlag van Roemenië Morariu, Teofil Teofil Morariu 31 augustus 1924 15 april 1928 9 5 1 3
Vlag van Roemenië Rădulescu, Costel Costel Rădulescu 6 mei 1928 27 mei 1934 32 20 3 9
Vlag van Roemenië Iuga, Liviu Liviu Iuga 6 mei 1928 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Săvulescu, Alexandru Alexandru Săvulescu 14 oktober 1934 1 januari 1935 4 1 2 1
Vlag van Roemenië Rădulescu, Costel Costel Rădulescu 17 juni 1935 4 december 1938 24 7 6 11
Vlag van Roemenië Economu, Virgil Virgil Economu 7 mei 1939 14 juli 1940 9 2 2 5
Vlag van Roemenië Iuga, Liviu Liviu Iuga 22 september 1940 1 1 0 0
Vlag van Roemenië Economu, Virgil Virgil Economu 1 juni 1941 12 oktober 1941 2 1 0 1
Vlag van Roemenië Lăpuşneanu, Jean Jean Lăpuşneanu 16 augustus 1942 11 oktober 1942 3 0 1 2
Vlag van Roemenië Vogl, Emerich Emerich Vogl 13 juni 1943 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Braun-Bogdan, Coloman Coloman Braun-Bogdan 30 september 1945 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Economu, Virgil Virgil Economu 8 oktober 1946 11 oktober 1946 2 1 1 0
Vlag van Roemenië Vâlcov, Colea Colea Vâlcov 25 mei 1947 19 juli 1947 4 3 0 1
Vlag van Roemenië Rónnay, Francisc Francisc Rónnay 21 september 1947 26 oktober 1947 3 0 1 2
Vlag van Roemenië Vâlcov, Colea Colea Vâlcov 2 mei 1948 1 1 0 0
Vlag van Roemenië Steinbach, Petre Petre Steinbach 6 juni 1948 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Baratky, Iuliu Iuliu Baratky 20 juni 1948 24 oktober 1948 4 2 1 1
Vlag van Roemenië Vâlcov, Colea Colea Vâlcov 8 mei 1949 22 mei 1949 2 1 0 1
Vlag van Roemenië Braun-Bogdan, Coloman Coloman Braun-Bogdan 23 oktober 1949 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Vogl, Emerich Emerich Vogl 23 oktober 1949 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Vâlcov, Colea Colea Vâlcov 29 november 1949 1 1 0 0
Vlag van Roemenië Albu, Gheorghe Gheorghe Albu 14 mei 1950 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Vogl, Emerich Emerich Vogl 21 mei 1950 11 mei 1952 4 2 2 0
Vlag van Roemenië Popescu, Gheorghe Gheorghe Popescu 25 mei 1952 11 oktober 1953 6 4 0 2
Vlag van Roemenië Dobay, Ştefan Ştefan Dobay 25 oktober 1953 19 september 1954 3 1 0 2
Vlag van Roemenië Popescu, Gheorghe Gheorghe Popescu 29 mei 1955 14 september 1958 17 6 4 7
Vlag van Roemenië Botescu, Augustin Augustin Botescu 26 oktober 1958 29 mei 1960 10 3 1 6
Vlag van Roemenië Popescu, Gheorghe Gheorghe Popescu 14 mei 1961 8 oktober 1961 2 2 0 0
Vlag van Roemenië Teaşcă, Constantin Constantin Teaşcă 30 september 1962 1 november 1962 3 1 0 2
Vlag van Roemenië Popescu, Gheorghe Gheorghe Popescu 25 november 1962 1 1 0 0
Vlag van Roemenië Ploeşteanu, Silviu Silviu Ploeşteanu 23 december 1962 31 mei 1964 12 7 3 2
Vlag van Roemenië Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 17 juni 1964 1 1 0 0
Vlag van Roemenië Ploeşteanu, Silviu Silviu Ploeşteanu 11 oktober 1964 22 oktober 1964 6 4 1 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Oană, Ilie Ilie Oană 2 mei 1965 7 december 1966 15 8 0 7
Vlag van Roemenië (1965-1989) Marian, Bazil Bazil Marian 4 januari 1967 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Oană, Ilie Ilie Oană 8 maart 1967 24 mei 1967 4 3 0 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 25 juni 1967 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Teaşcă, Constantin Constantin Teaşcă 29 oktober 1967 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 18 november 1967 2 december 1970 26 7 11 8
Vlag van Roemenië (1965-1989) Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 18 april 1974 1 0 0 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 21 april 1974 16 mei 1971 2 1 0 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 26 mei 1971 1 1 0 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 22 september 1971 1 1 0 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 10 oktober 1971 1 0 0 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 14 november 1971 24 november 1971 2 2 0 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Ola, Gheorghe Gheorghe Ola 30 januari 1972 1 1 0 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 8 april 1972 1 1 0 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Ola, Gheorghe Gheorghe Ola 23 april 1972 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 29 april 1972 17 mei 1972 3 0 2 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Ola, Gheorghe Gheorghe Ola 21 mei 1972 1 0 0 1
Vlag van Roemenië (1965-1989) Niculescu, Angelo Angelo Niculescu 17 juni 1972 29 oktober 1972 4 1 3 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 18 april 1973 3 december 1975 26 9 11 6
Vlag van Roemenië (1965-1989) Drăguşin, Cornel Cornel Drăguşin 17 december 1975 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Kovács, Ștefan Ștefan Kovács 24 maart 1976 4 april 1979 30 13 7 10
Vlag van Roemenië (1965-1989) Halagian, Florin Florin Halagian 13 mei 1979 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Kovács, Ștefan Ștefan Kovács 1 juni 1979 29 augustus 1979 2 0 0 2
Vlag van Roemenië (1965-1989) Cernăianu, Constantin Constantin Cernăianu 14 oktober 1979 18 november 1979 3 1 0 2
Vlag van Roemenië (1965-1989) Kovács, Ștefan Ștefan Kovács 11 januari 1980 1 0 1 0
Vlag van Roemenië (1965-1989) Cernăianu, Constantin Constantin Cernăianu 26 februari 1980 2 april 1980 3 0 1 2
Vlag van Roemenië (1965-1989) Kovács, Ștefan Ștefan Kovács 18 mei 1980 27 augustus 1980 3 1 0 2
Vlag van Roemenië (1965-1989) Stănescu, Valentin Valentin Stănescu 10 september 1980 10 oktober 1981 12 4 3 5
Vlag van Roemenië (1965-1989) Lucescu, Mircea Mircea Lucescu 11 november 1980 10 september 1986 59 25 19 15
Vlag van Roemenië (1965-1989) Jenei, Emerich Emerich Jenei 8 oktober 1986 25 juni 1990 38 18 12 8
Vlag van Roemenië Constantin, Gheorghe Gheorghe Constantin 29 augustus 1990 17 oktober 1990 4 2 0 2
Vlag van Roemenië Rădulescu, Mircea Mircea Rădulescu 5 december 1990 12 februari 1992 12 5 3 4
Vlag van Roemenië Dinu, Cornel Cornel Dinu 8 april 1992 2 juni 1993 13 7 2 4
Vlag van Roemenië Iordănescu, Anghel Anghel Iordănescu 8 september 1993 30 juni 1998 57 34 12 11
Vlag van Roemenië Pițurcă, Victor Victor Pițurcă 19 augustus 1998 9 oktober 1999 16 9 6 1
Vlag van Roemenië Jenei, Emerich Emerich Jenei 2 februari 2000 24 juni 2000 11 4 2 5
Vlag van Roemenië Bölöni, Ladislau Ladislau Bölöni 16 augustus 2000 6 juni 2001 13 8 2 3
Vlag van Roemenië Balint, Gavril Gavril Balint 15 augustus 2001 1 0 1 0
Vlag van Roemenië Hagi, Gheorghe Gheorghe Hagi 5 september 2001 14 november 2001 4 1 2 1
Vlag van Roemenië Iordănescu, Anghel Anghel Iordănescu 13 februari 2002 17 november 2004 27 15 3 9
Vlag van Roemenië Pițurcă, Victor Victor Pițurcă 9 februari 2005 1 april 2009 46 28 7 11
Vlag van Roemenië Lucescu, Răzvan Răzvan Lucescu 6 juni 2009 3 juni 2011 21 7 7 7
Vlag van Roemenië Iovan, Ştefan Ştefan Iovan 12 juni 2011 1 0 0 1
Vlag van Roemenië Pițurcă, Victor Victor Pițurcă 10 augustus 2011 14 oktober 2014 34 17 10 7
Vlag van Roemenië Iordănescu, Anghel Anghel Iordănescu 14 november 2014 19 juni 2016 17 6 9 2
Vlag van Duitsland Daum, Christoph Christoph Daum 6 juli 2016 14 september 2017 10 3 3 4
Vlag van Roemenië Contra, Cosmin Cosmin Contra 22 september 2017 18 november 2019 24 13 6 5
Vlag van Roemenië Radoi, Mirel Mirel Radoi 26 november 2019 30 november 2021 20 8 4 8
Vlag van Roemenië Iordănescu, Edward Edward Iordănescu 26 januari 2022 heden 20 9 6 5

Van jaar tot jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Wedstrijden Doelpunten Punten
Duels Winst Gelijk Verlies Goal Voor Goal Tegen Saldo
1922 2 1 1 0 3 2 +1 1.500
1923 4 0 2 2 4 11 –7 0.500
1924 3 0 0 3 2 14 –12 0.000
1925 2 1 0 1 5 4 +1 1.000
1926 3 3 0 0 12 4 +8 2.000
1927 2 0 1 1 3 6 –3 0.500
1928 2 1 0 1 5 5 0 1.000
1929 4 3 0 1 10 6 +4 1.500
1930 5 2 0 3 15 13 +2 0.800
1931 7 6 0 1 24 15 +9 1.714
1932 7 4 0 3 15 14 +1 1.143
1933 5 4 1 0 20 3 +17 1.800
1934 6 2 3 1 13 12 +1 1.167
1935 7 1 1 5 9 24 –15 0.429
1936 4 3 0 1 13 7 +6 1.500
1937 8 3 3 2 13 10 +3 1.125
1938 6 0 2 4 8 17 –9 0.333
1939 5 2 1 2 6 4 +2 1.000
1940 5 1 1 3 9 17 –8 0.600
1941 2 1 0 1 4 6 –2 1.000
1942 3 0 1 2 2 10 –8 0.333
1943 1 0 1 0 2 2 0 1.000
1945 1 0 0 1 2 7 –5 0.000
1946 3 1 1 1 4 4 0 1.000
1947 7 3 1 3 12 15 –3 1.000
1948 6 2 1 3 6 18 –12 0.833
1949 4 2 1 1 9 6 +3 1.250
1950 3 1 2 0 10 4 +6 1.333
1951 1 0 1 0 2 2 0 1.000
1952 4 3 0 1 8 4 +4 1.500
1953 4 2 0 2 5 5 0 1.000
1954 2 1 0 1 2 5 –3 1.000
1955 6 2 2 2 8 10 –2 1.000
1956 4 2 0 2 3 4 –1 1.000
1957 6 2 2 2 7 6 +1 1.000
1958 3 1 0 2 6 5 +1 0.667
1959 5 2 1 2 4 6 –2 1.000
1960 3 0 0 3 1 7 –6 0.000
1961 2 2 0 0 5 0 +5 2.000
1962 5 2 0 3 10 13 –3 0.800
1963 7 4 2 1 13 10 +3 1.429
1964 11 8 2 1 21 9 +12 1.636
1965 6 3 0 3 9 7 +2 1.000
1966 9 5 0 4 17 14 +3 1.111
1967 11 4 3 4 15 14 +1 1.000
1968 5 1 3 1 3 4 –1 1.000
1969 7 2 4 1 7 6 +1 1.143
1970 10 2 4 4 9 11 –2 0.800
1971 8 6 0 2 14 6 +8 1.500
1972 11 3 6 2 21 17 +4 1.091
1973 5 3 0 2 14 5 +9 1.200
1974 9 3 3 3 9 7 +2 1.000
1975 13 3 9 1 24 18 +6 1.154
1976 9 4 2 3 19 14 +5 1.111
1977 9 5 2 2 21 11 +10 1.333
1978 10 3 3 4 10 11 –1 0.900
1979 8 2 2 4 10 12 –2 0.750
1980 10 3 3 4 16 16 0 0.900
1981 10 2 3 5 7 9 –2 0.700
1982 12 7 1 4 20 16 +4 1.250
1983 15 6 5 4 15 16 –1 1.133
1984 12 4 4 4 17 14 +3 1.000
1985 10 4 4 2 13 8 +5 1.200
1986 11 5 4 2 19 13 +6 1.273
1987 9 5 3 1 19 11 +8 1.444
1988 9 5 2 2 19 10 +9 1.333
1989 8 3 2 3 6 8 –2 1.000
1990 15 7 4 4 26 16 +10 1.200
1991 10 4 3 3 10 9 +1 1.100
1992 8 5 1 2 21 5 +16 1.375
1993 10 6 1 3 16 14 +2 1.300
1994 17 9 6 2 28 18 +10 1.412
1995 8 4 2 2 12 8 +4 1.250
1996 11 6 0 5 22 8 +14 1.091
1997 8 6 2 0 28 5 +23 1.750
1998 14 7 5 2 25 11 +14 1.357
1999 11 7 3 1 21 6 +15 1.545
2000 17 7 3 7 23 25 –2 1.000
2001 12 6 4 2 17 9 +8 1.333
2002 8 4 0 4 17 7 +10 1.000
2003 10 5 3 2 17 11 +6 1.300
2004 9 6 1 2 20 8 +12 1.444
2005 10 6 1 3 16 9 +7 1.300
2006 10 7 2 1 16 5 +11 1.600
2007 12 9 1 2 24 7 +17 1.583
2008 11 5 3 3 14 10 +4 1.182
2009 10 4 2 4 12 15 –3 1.000
2010 9 1 3 5 7 12 –5 0.556
2011 14 5 5 4 20 15 +5 1.071
2012 10 6 2 2 19 10 +9 1.400
2013 11 5 3 3 21 15 +6 1.182
2014 8 5 2 1 10 3 +7 1.500
2015 7 2 5 0 7 3 +4 1.286
2016 13 3 5 5 18 15 +3 0.846
2017 9 4 2 3 11 11 0 1.111
2018 10 7 3 0 16 6 +10 1.700
2019 10 4 2 4 17 15 +2 1.000
2020 10 7 3 0 16 6 +10 1.700
2021 12 5 2 5 14 11 +3 1.000
2022 10 3 2 5 14 13 +1 0.800
2023 10 6 4 0 16 5 +11 1.600

Tegenstanders[bewerken | brontekst bewerken]

Tegenstander Wed. W G V DV DT DS
Vlag van Albanië Albanië(details) 19 13 3 3 45 12 +33
Vlag van Algerije Algerije(details) 5 1 2 2 7 8 –1
Vlag van Andorra Andorra(details) 6 6 0 0 21 1 +20
Vlag van Argentinië Argentinië(details) 6 1 2 3 5 8 –3
Vlag van Armenië Armenië(details) 7 5 1 1 15 4 +11
Vlag van Australië Australië(details) 1 1 0 0 3 2 +1
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan(details) 4 4 0 0 12 1 +11
Vlag van België België(details) 12 5 2 5 14 16 –2
Vlag van Bolivia Bolivia(details) 1 1 0 0 3 0 +3
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina(details) 6 4 0 2 13 4 +9
Vlag van Brazilië Brazilië(details) 3 0 0 3 2 6 –4
Vlag van Bulgarije Bulgarije(details) 37 21 6 10 75 52 +25
Vlag van Chili Chili(details) 3 3 0 0 9 6 +3
Vlag van China China(details) 2 2 0 0 5 3 +2
Vlag van Colombia Colombia(details) 3 2 1 0 4 1 +3
Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa(details) 1 0 1 0 1 1 0
Vlag van Cuba Cuba(details) 2 0 1 1 4 5 –1
Vlag van Cyprus Cyprus(details) 13 9 3 1 34 11 +23
Vlag van Denemarken Denemarken(details) 18 8 4 6 34 27 +7
Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek(details) 18 5 3 10 23 31 –8
Vlag van Duitsland Duitsland(details) 11 1 2 8 16 37 –21
Vlag van Ecuador Ecuador(details) 1 0 0 1 0 3 –3
Vlag van Egypte Egypte(details) 6 3 2 1 9 7 +2
Vlag van Engeland Engeland(details) 12 3 6 3 10 11 -1
Vlag van Estland Estland(details) 4 3 0 1 7 2 +5
Vlag van Faeröer Faeröer(details) 8 8 0 0 26 2 +24
Vlag van Finland Finland(details) 13 9 4 0 30 5 +25
Vlag van Frankrijk Frankrijk(details) 16 3 5 8 17 20 –3
Vlag van Georgië Georgië(details) 8 5 2 1 20 6 +14
Vlag van Griekenland Griekenland(details) 35 18 10 7 70 36 +34
Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras(details) 1 1 0 0 3 0 +3
Vlag van Hongarije Hongarije(details) 24 5 8 11 26 48 –22
Vlag van IJsland IJsland(details) 5 3 1 1 11 2 +9
Vlag van Ierland Ierland(details) 5 1 2 2 2 4 –2
Vlag van Irak Irak(details) 2 0 2 0 1 1 0
Vlag van Iran Iran(details) 3 1 2 0 3 2 +1
Vlag van Israël Israël(details) 24 12 7 5 36 24 +12
Vlag van Italië Italië(details) 17 2 5 10 14 28 –14
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust(details) 1 0 0 1 1 2 –1
Vlag van Japan Japan(details) 4 3 1 0 12 3 +9
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië(details) 42 19 5 18 65 67 –2
Vlag van Kameroen Kameroen(details) 1 0 0 1 1 2 –1
Vlag van Kazachstan Kazachstan(details) 2 1 1 0 3 1 +2
Vlag van Kosovo Kosovo(details) 2 1 1 0 2 0 +2
Vlag van Kroatië Kroatië(details) 4 0 1 3 3 6 –3
Vlag van Letland Letland(details) 5 4 1 0 9 0 +9
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein(details) 6 6 0 0 30 1 +29
Vlag van Litouwen Litouwen(details) 12 12 0 1 24 7 +17
Vlag van Luxemburg Luxemburg(details) 6 6 0 0 21 1 +20
Vlag van Malta Malta(details) 2 2 0 0 5 0 +5
Vlag van Marokko Marokko(details) 3 2 0 1 9 5 +4
Vlag van Mexico Mexico(details) 3 2 0 1 5 3 +2
Vlag van Moldavië Moldavië(details) 5 5 0 0 17 3 +14
Vlag van Montenegro Montenegro(details) 7 2 2 3 6 7 -1
Vlag van Nederland Nederland(details) 14 1 3 10 3 29 –26
Vlag van Nigeria Nigeria(details) 2 2 0 0 5 0 +5
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland(details) 8 2 3 3 8 8 0
Vlag van Macedonië Macedonië(details) 7 5 1 1 14 7 +7
Vlag van Noorwegen Noorwegen(details) 15 5 7 3 17 14 +3
Vlag van Oekraïne Oekraïne(details) 6 3 1 2 14 10 +4
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk(details) 10 2 5 3 12 12 0
Vlag van Paraguay Paraguay(details) 2 1 0 1 3 4 –1
Vlag van Peru Peru(details) 5 2 2 1 8 6 +2
Vlag van Polen Polen(details) 34 14 15 5 55 50 +5
Vlag van Portugal Portugal(details) 11 4 2 5 9 11 –2
Vlag van Rusland Rusland(details) 1 1 0 0 3 0 +3
Vlag van San Marino San Marino(details) 3 3 0 0 10 1 +9
Vlag van Schotland Schotland(details) 6 2 2 2 6 8 –2
Vlag van Servië Servië(details) 4 0 2 2 4 10 –6
Vlag van Slowakije Slowakije(details) 11 5 5 1 20 12 +8
Vlag van Slovenië Slovenië(details) 9 3 3 3 14 12 +2
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie(details) 9 3 2 4 10 13 –3
Vlag van Spanje Spanje(details) 18 5 6 7 19 28 –9
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago(details) 1 1 0 0 4 0 +4
Vlag van Tsjechië Tsjechië(details) 2 1 0 1 2 1 +1
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije(details) 29 5 7 17 32 64 –32
Vlag van Tunesië Tunesië(details) 1 0 1 0 1 1 0
Vlag van Turkije Turkije(details) 26 14 7 5 49 24 +25
Vlag van Turkmenistan Turkmenistan(details) 1 1 0 0 4 0 +4
Vlag van Uruguay Uruguay(details) 5 1 2 2 3 8 –5
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten V.A.E.(details) 1 0 0 1 1 2 –1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten(details) 4 2 1 1 4 4 0
Vlag van Wales Wales(details) 5 3 1 1 9 7 +2
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland(details) 7 4 3 0 15 8 +7
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea(details) 1 1 0 0 2 1 +1
Vlag van Zweden Zweden(details) 11 3 3 5 12 22 –10
Vlag van Zwitserland Zwitserland(details) 15 6 5 4 19 22 –3

Selecties[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie van Roemenië bij het Vlag van Uruguay Wereldkampioenschap 1930
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Ioan Lăpuşneanu Vlag van Roemenië Sportul Studenţesc
Samuel Zauber Vlag van Roemenië Maccabi Bucuresti
Verdediging
Rudolf Bürger Vlag van Roemenië Chinezul Timișoara
Iosif Czako Vlag van Roemenië UDR Reşiţa
Adalbert Steiner Vlag van Roemenië Chinezul Timișoara
Middenveld
Alfred Eisenbeisser Vlag van Roemenië Dragoș Vodă Cernăuți
Ladislau Rafinsky Vlag van Roemenië Juventus Boekarest
Corneliu Robe Vlag van Roemenië Olimpia Boekarest
Petre Steinbach Vlag van Roemenië Unirea Tricolor
Rudolf Steiner Vlag van Roemenië Chinezul Timișoara
Emerich Vogl Vlag van Roemenië Juventus Boekarest
Aanval
Stefan Barbu Vlag van Roemenië Olimpia Arad
Adalbert Desu Vlag van Roemenië UDR Reşiţa
Andrei Glanzmann Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
Elemer Kocsis Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
Nicolae Kovacs Vlag van Roemenië Banatul Timișoara
Constantin Stanciu Vlag van Roemenië Venus Boekarest
Ilie Subaseanu Vlag van Roemenië Olimpia Boekarest
Rudolf Wetzer Vlag van Roemenië Juventus Boekarest
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Italië (1861-1946) Wereldkampioenschap 1934
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Adalbert Pullock Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
Carol Weichelt Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
William Zombory Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Verdediging
Gheorghe Albu Vlag van Roemenië Venus Boekarest
Rudolf Bürger Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Augustin Iuhasz Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
Rudolf Kotormany Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Middenveld
Iuliu Bodola Vlag van Roemenië FC Bihor Oradea
Alexandru Cuedan Vlag van Roemenië CFR Bucuresti
Vasile Deheleanu Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Josif Moravet Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Lazar Sfera Vlag van Roemenië Venus Boekarest
Emerich Vogl Vlag van Roemenië Juventus Boekarest
Aanval
Iuliu Baratky Vlag van Roemenië CA Oradea
Zoltan Beke Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Silviu Bindea Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Gheorghe Ciolac Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Stefan Dobay Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Stefan Klimek Vlag van Roemenië ILSA Timișoara
Nicolae Kovacs Vlag van Roemenië CA Oradea
Alexandru Schwartz Vlag van Roemenië Ripensia Timișoara
Gratian Sepi Vlag van Roemenië Universitatea Cluj
Bondscoach: Vlag van Roemenië Josef Uridil
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Mexico Wereldkampioenschap 1970
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Rică Răducanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Rapid Boekarest
21 Stere Adamache Vlag van Roemenië (1965-1989) Steagul Roșu Brașov
22 Gheorghe Gornea Vlag van Roemenië (1965-1989) UT Arad
Verdediging
2 Lajos Sătmăreanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua Boekarest
3 Nicolae Lupescu Vlag van Roemenië (1965-1989) Rapid Boekarest
4 Mihai Mocanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Petrolul Ploiești
5 Cornel Dinu Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
6 Dan Coe Vlag van Roemenië (1965-1989) Rapid Boekarest
12 Mihai Ivănescu Vlag van Roemenië Steagul Roșu Brașov
20 Niculae Pescaru Vlag van Roemenië (1965-1989) Steagul Roșu Brașov
Middenveld
7 Emerich Dembrovschi Vlag van Roemenië (1965-1989) SC Bacau
8 Nicolae Dobrin Vlag van Roemenië (1965-1989) FC Argeș Pitești
10 Radu Nunweiler Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
11 Mircea Lucescu Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
14 Laszlo Gergely Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
15 Ion Dumitru Vlag van Roemenië (1965-1989) Rapid Boekarest
Aanval
9 Florea Dumitrache Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
13 Augustin Deleanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
16 Alexandru Neagu Vlag van Roemenië (1965-1989) Rapid Boekarest
17 Gheorghe Tătaru Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua Boekarest
18 Marin Tufan Vlag van Roemenië (1965-1989) FC Farul Constanța
19 Flavius Domide Vlag van Roemenië (1965-1989) UT Arad
Bondscoach: Vlag van Roemenië (1965-1989) Angelo Niculescu
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Italië Wereldkampioenschap 1990
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Silviu Lung Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
12 Bogdan Stelea Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
22 Gheorghe Liliac Vlag van Roemenië Petrolul Ploiești
Verdediging
2 Mircea Rednic Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
3 Michael Klein Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
4 Ioan Andone Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
5 Iosif Rotariu Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
6 Adrian Popescu Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
19 Emil Săndoi Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
Middenveld
6 Gheorghe Popescu Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
8 Ioan Sabău Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
10 Gheorghe Hagi Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
16 Daniel Timofte Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
17 Ilie Dumitrescu Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
20 Zsolt Musznay Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
21 Ioan Lupescu Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
Aanval
7 Marius Lăcătuș Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
9 Rodion Cămătaru Vlag van België RSC Charleroi
11 Dănuț Lupu Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
14 Florin Răducioiu Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
15 Dorin Mateuț Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
18 Gavril Balint Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
Bondscoach: Vlag van Roemenië Emerich Jenei
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Verenigde Staten Wereldkampioenschap 1994
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Florin Prunea Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
12 Bogdan Stelea Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
22 Stefan Preda Vlag van Roemenië Petrolul Ploiești
Verdediging
2 Dan Petrescu Vlag van Engeland Sheffield Wednesday
3 Daniel Prodan Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
4 Miodrag Belodedici Vlag van Spanje Real Valladolid
5 Ioan Lupescu Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
6 Gheorghe Popescu Vlag van Nederland PSV Eindhoven
13 Tibor Selymes Vlag van België Cercle Brugge
14 Gheorghe Mihali Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
Middenveld
7 Dorinel Munteanu Vlag van België Cercle Brugge
8 Iulian Chiriţă Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
10 Gheorghe Hagi Vlag van Spanje FC Barcelona
15 Nica Panduru Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
18 Constantin Gâlcă Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
19 Corneliu Papura Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
20 Ovidiu Stîngă Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
Aanval
9 Florin Răducioiu Vlag van Spanje RCD Espanyol
11 Ilie Dumitrescu Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
16 Ion Vlădoiu Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
17 Viorel Moldovan Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
21 Marian Ivan Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
Bondscoach: Vlag van Roemenië Anghel Iordănescu
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Frankrijk Wereldkampioenschap 1998
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Dumitru Stângaciu Vlag van Turkije Kocaelispor
12 Bogdan Stelea 51 0 Vlag van Spanje UD Salamanca
22 Florin Prunea Vlag van Roemenië Universitatea Cluj
Verdediging
2 Dan Petrescu 73 12 Vlag van Engeland Chelsea
3 Christian Dulca Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
4 Anton Doboș Vlag van Griekenland AEK Athene
6 Gheorghe Popescu 82 14 Vlag van Turkije Galatasaray
13 Liviu Ciobotariu 8 0 Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
18 Iulian Filipescu 20 0 Vlag van Turkije Galatasaray
20 Tibor Selymes Vlag van België RSC Anderlecht
Middenveld
5 Constantin Gâlcă 38 4 Vlag van Spanje RCD Espanyol
8 Dorinel Munteanu 67 7 Vlag van Duitsland 1. FC Köln
10 Gheorghe Hagi 115 33 Vlag van Turkije Galatasaray
15 Lucian Marinescu 8 0 Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
16 Gabriel Popescu 14 1 Vlag van Spanje UD Salamanca
17 Ilie Dumitrescu Vlag van Mexico CF Atlante
19 Ovidiu Stîngă Vlag van Nederland PSV Eindhoven
Aanval
7 Marius Lăcătuș Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
9 Viorel Moldovan 29 14 Vlag van Engeland Coventry City
11 Adrian Ilie 24 5 Vlag van Spanje Valencia CF
14 Radu Niculescu 14 2 Vlag van Roemenië National Boekarest
21 Gheorghe Craioveanu 19 4 Vlag van Spanje Real Sociedad
Bondscoach: Vlag van Roemenië Anghel Iordănescu

Europees kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie van Roemenië bij het Vlag van Frankrijk Europees kampioenschap 1984
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Silviu Lung Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
12 Dumitru Moraru Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
20 Vasile Iordache Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua Boekarest
Verdediging
2 Mircea Rednic Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
3 Costică Ștefănescu Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
4 Nicolae Ungureanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
6 Gino Iorgulescu Vlag van Roemenië (1965-1989) Sportul Studenţesc
13 Ioan Andone Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
16 Nicolae Negrilă Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
Middenveld
5 Aurel Ţicleanu Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
8 Michael Klein Vlag van Roemenië (1965-1989) Corvinul Hunedoara
10 Ladislau Bölöni Vlag van Roemenië (1965-1989) ASA Târgu Mureș
11 Gheorghe Hagi Vlag van Roemenië (1965-1989) Sportul Studenţesc
14 Mircea Irimescu Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
15 Marin Dragnea Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
18 Ionel Augustin Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo Boekarest
Aanval
7 Marcel Coraş Vlag van Roemenië (1965-1989) Sportul Studenţesc
9 Rodion Cămătaru Vlag van Roemenië (1965-1989) Universitatea Craiova
17 Ioan Zare Vlag van Roemenië (1965-1989) FC Bihor Oradea
19 Romulus Gabor Vlag van Roemenië (1965-1989) Corvinul Hunedoara
Bondscoach: Vlag van Roemenië (1965-1989) Mircea Lucescu
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Engeland Europees kampioenschap 1996
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Bogdan Stelea Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
12 Florin Prunea Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
22 Florin Tene Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
Verdediging
2 Dan Petrescu Vlag van Engeland Chelsea
3 Daniel Prodan Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
4 Miodrag Belodedici Vlag van Spanje Villarreal CF
6 Gheorghe Popescu Vlag van Spanje FC Barcelona
13 Tibor Selymes Vlag van België Cercle Brugge
15 Anton Doboș Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
16 Gheorghe Mihali Vlag van Frankrijk EA Guingamp
17 Iulian Filipescu Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
Middenveld
5 Ioan Lupescu Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
8 Ioan Sabău Vlag van Italië Brescia
10 Gheorghe Hagi Vlag van Spanje FC Barcelona
11 Dorinel Munteanu Vlag van Duitsland 1. FC Köln
14 Constantin Gâlcă Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
18 Ovidiu Stîngă Vlag van Spanje UD Salamanca
Aanval
7 Marius Lăcătuș Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua Boekarest
9 Florin Răducioiu Vlag van Spanje RCD Espanyol
19 Adrian Ilie Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
20 Viorel Moldovan Vlag van Zwitserland Neuchâtel Xamax
21 Ion Vlădoiu Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
Bondscoach: Vlag van Roemenië Anghel Iordănescu
Selectie van Roemenië bij het Vlag van België Vlag van Nederland Europees kampioenschap 2000
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Bogdan Lobonț Vlag van Nederland AFC Ajax
12 Bogdan Stelea Vlag van Spanje UD Salamanca
21 Florin Prunea Vlag van Roemenië Universitatea Craiova
Verdediging
2 Dan Petrescu Vlag van Engeland Chelsea
3 Liviu Ciobotariu Vlag van België Standard Luik
4 Iulian Filipescu Vlag van Spanje Real Betis
6 Gheorghe Popescu Vlag van Turkije Galatasaray
13 Cristian Chivu Vlag van Nederland AFC Ajax
14 Florentin Petre Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
17 Miodrag Belodedici Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
22 Cosmin Contra Vlag van Spanje Deportivo Alavés
Middenveld
5 Constantin Gâlcă Vlag van Spanje RCD Espanyol
8 Dorinel Munteanu Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
10 Gheorghe Hagi Vlag van Turkije Galatasaray
15 Ioan Lupescu Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
19 Eric Lincar Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
20 Cătălin Hâldan Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
Aanval
7 Adrian Mutu Vlag van Italië Internazionale
9 Viorel Moldovan Vlag van Turkije Fenerbahçe
11 Adrian Ilie Vlag van Spanje Valencia CF
16 Laurenţiu Roşu Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
18 Ioan Ganea Vlag van Duitsland VfB Stuttgart
Bondscoach: Vlag van Roemenië Emerich Jenei
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Oostenrijk Vlag van Zwitserland Europees kampioenschap 2008
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Bogdan Lobonț Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
12 Marius Popa Vlag van Roemenië Politehnica Timișoara
23 Eduard Stăncioiu Vlag van Roemenië CFR Cluj
Verdediging
2 Cosmin Contra Vlag van Spanje Getafe CF
3 Răzvan Raț Vlag van Oekraïne Shakhtar Donetsk
4 Gabriel Tamaș Vlag van Frankrijk AJ Auxerre
5 Cristian Chivu Vlag van Italië Internazionale
13 Cristian Săpunaru Vlag van Roemenië Rapid Boekarest
14 Sorin Ghionea Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
15 Dorin Goian Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
17 Cosmin Moți Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
22 Stefan Radu Vlag van Italië Lazio Roma
Middenveld
6 Mirel Rădoi Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
7 Florentin Petre Vlag van Bulgarije CSKA Sofia
8 Paul Codrea Vlag van Italië AC Siena
11 Răzvan Cociș Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
16 Bănel Nicoliță Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
19 Adrian Cristea Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
20 Nicolae Dică Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
Aanval
9 Ciprian Marica Vlag van Duitsland VfB Stuttgart
10 Adrian Mutu Vlag van Italië ACF Fiorentina
18 Marius Niculae Vlag van Schotland Inverness CT
21 Daniel Niculae Vlag van Frankrijk AJ Auxerre
Bondscoach: Vlag van Roemenië Victor Pițurcă
Selectie van Roemenië bij het Vlag van Frankrijk Europees kampioenschap 2016
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Costel Pantilimon 22 0 Vlag van Engeland Watford
12 Ciprian Tătărușanu 40 0 Vlag van Italië Fiorentina
23 Silviu Lung Jr. 3 0 Vlag van Roemenië Astra Giurgiu
Verdediging
2 Alexandru Mățel 17 0 Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb
3 Răzvan Raț 113 2 Vlag van Spanje Rayo Vallecano
4 Cosmin Moți 8 0 Vlag van Bulgarije Ludogorets
6 Vlad Chiricheș Aanvoerder 44 0 Vlag van Italië Napoli
15 Valerică Găman 14 1 Vlag van Turkije Karabükspor
16 Steliano Filip 5 0 Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
21 Dragoș Grigore 23 0 Vlag van Qatar Al-Sailiya
22 Cristian Săpunaru 16 0 Vlag van Roemenië Astra Giurgiu
Middenveld
5 Ovidiu Hoban 23 1 Vlag van Israël Hapoel Beër Sjeva
7 Alexandru Chipciu 24 3 Vlag van België Anderlecht
8 Mihai Pintilii 34 1 Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
10 Nicolae Stanciu 7 4 Vlag van België Anderlecht
11 Gabriel Torje 53 12 Vlag van Rusland Terek Grozny
17 Lucian Sânmărtean 21 0 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Ittihad
18 Andrei Prepeliță 12 0 Vlag van Rusland FK Rostov
20 Adrian Popa 16 1 Vlag van Roemenië Steaua Boekarest
Aanval
9 Denis Alibec 6 1 Vlag van Roemenië Astra Giurgiu
13 Claudiu Keșerü 14 5 Vlag van Bulgarije Ludogorets
14 Florin Andone 9 1 Vlag van Spanje Deportivo La Coruña
19 Bogdan Stancu 44 11 Vlag van Turkije Gençlerbirliği
Bondscoach: Vlag van Roemenië Anghel Iordănescu