Roodbruine schijnridderzwam

Roodbruine schijnridderzwam
	Roodbruine schijnridderzwam
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:	Agaricomycetes
Onderklasse:	Agaricomycetidae
Orde:	Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:	Tricholomataceae (?)
Geslacht:	Paralepista
	Soort
	Paralepista flaccida; (Sowerby) Vizzini (2012 )
	Synoniemen
	Agaricus flaccidus Sowerby (1799); Clitocybe flaccida (Sowerby) P. Kumm. (1871); Lepista flaccida (Sowerby) Pat. (1887); Agaricus inversus Scop. (1772); Lepista inversa (Scop.) Pat. (1887)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie

De roodbruine schijnridderzwam (Paralepista flaccida) is een schimmel behorend tot de familie Tricholomataceae. Hij groeit saprofiet tussen bladeren en naalden en in humus van loof- en naaldbos op voedselrijke grond. Hij is bekend vanwege het vormen van heksenkringen.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Hoed

De hoed is gewelfd tot breed diep trechtervormig en heeft een diameter van 5-9 cm. Hij is glad, bleek rozegeel of oker- tot geelbruin of oranjebruin, met een bleke, ingerolde rand. De hoedkleur is vaak wat vlekkerig. Het midden van de hoed is trechtervormig verdiept.

Lamellen

De lamellen staan dicht bij elkaar, zijn gevorkt en lopen duidelijk op de steel af. De kleur is crème tot licht beigerood.

Steel

De steel is 2-5 cm lang en de dikte is 5-15 mm. De lengte is iets korter dan de hoed diameter. De steel is overlangs vezelig. De kleur is bleek oker tot bleek oranjebruin, met een witviltige basis.

Geur en smaak

De geur is zwak zoetig en de smaak is mild.

Sporen

De sporen zijn bijna bolvormig met kleine stekels of wratten, ongeveer 4,5 µm in diameter. Er zijn geen kenmerkende cystidia. De sporen klonteren vaak in viertallen samen. De septa zijn altijd met gespen. Er is geen reactie in Melzer's reagens.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

In Europa komt de soort algemeen voor. In de Verenigde Staten is hij iets minder gangbaar en er zijn ook waarnemingen vanuit Mexico en Australië. In Nederland komt de soort zeer algemeen voor.

Eetbaarheid[bewerken | brontekst bewerken]

De paddenstoel is eetbaar, maar de smaak wordt beoordeeld van goed eetbaar tot slecht. In sommige regio's moet uitgekeken met verwarring met de Paralepistopsis amoenolens.