Rosa King

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rosa King
Rosa King
Algemene informatie
Geboren 14 maart 1939
Geboorteplaats MaconBewerken op Wikidata
Overleden 12 december 2000
Overlijdensplaats RomeBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1974-2000
Genre(s) blues, jazz
Instrument(en) (alt)saxofoon
Act(s) feesten tijdens liveacts
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rosa King (Macon, Georgia, 14 maart 1939 - Rome, 12 december 2000) was een Amerikaanse jazz- en bluessaxofoniste en zangeres die naam maakte in Amsterdam en een groot aantal albums heeft opgenomen onder verschillende labels.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

King was 14 jaar toen ze begon met dansen, op haar 17e ging ze werken bij Charles Taylor & The Bronze Mannikens. De groep had een show die reisde door het zuiden van de Verenigde Staten. Ze kwam in New York terecht en had verschillende baantjes zoals serveerster en taxichauffeur, ook was ze nog steeds danseres. Ze kocht een gitaar en leerde zichzelf gitaar spelen. Eddie Coombs hoorde haar spelen en nodigde King uit om in zijn band te spelen. Later verliet ze de band en leerde ze zichzelf saxofoon en drums spelen. Ze speelde voor anderen zoals Little Richard, Cab Calloway, Ben E. King en Lionel Hampton. Ze kreeg haar eigen band en kwam naar Amsterdam met een soulshow. Ze verliet New York en verhuisde naar Amsterdam. Rainer Black (basspeler) - die haar had zien spelen in Amsterdam - wilde met haar een band opzetten en zo was Rosa King & Upside Down geboren. De kracht van de band was dat ze altijd een groot feest maakten tijdens het spelen op festivals en tijdens concerten.

In 1978 werd King landelijk bekend doordat ze een saxofoonbattle had met Stan Getz, Archie Shepp, Illinois Jacquet, Fathead Newman, Eddie "Lockjaw" Davis en David Murray.

King & Upside Down speelden overal in Europa en ze hebben negen keer op het North Sea Jazz Festival gespeeld. In 1981 verbleef ze twee maanden in New York, doordat ze met de band in een club kon werken, maar King wilde weer gaan reizen en toeren en kwam terug naar Europa. De band van King werd vaak een opstap voor een grote carrière, voorbeelden daarvan zijn Candy Dulfer, Saskia Laroo, Alex Britti, Roger Happel, Stephan Jankowski, Olaf Keus, PennyLeen Krebbers, Oscar Kraal.

Het jaar voor haar dood ging King terug naar haar land van herkomst om te kunnen spelen met Joseph Layden en Eric Layden (respectievelijk gitaar en bas), Kristina Beaty (zang en viool) en Dan Walker (keyboards).

Dat jaar speelde ze ook op een groot jazzfestival in Zuid-Afrika en diverse data in Nederland voor haar laatste optreden in Italië. Het laatste optreden was een grote reünie met haar voormalige gitarist Alex Britti in een landelijk televisieconcert met bijna 100.000 mensen. Ze kreeg een hartaanval tijdens het optreden en stierf in het ziekenhuis aldaar.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Rosa King & Upside Down 1974 -
Live at the Milky Way 1979 - Livealbum
So far to go 1980 -
Too Busy 1980 -
Rosa King's favourite blues - Live 1981 - Livealbum
Jazz out of Harlem 1986 -
Under the Cover 1987 -
It just happened - live cafe Alto 1992 - Livealbum
Salsa Carnaval 1992 -
Cheating on me 1992 -
The best of Rosa King & Upside Down 1995 - Verzamelalbum
Still Going Strong 1996 -

Diversen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Er is een Rosa King Stichting opgericht in Nederland om jonge vrouwelijke kunstenaars te helpen.
  • King ging samen met Richard Penniman Little Richard naar school.