Rudy Collins

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rudy Collins
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Rudolph Alexander Collins
Geboren New York, 24 juli 1934
Geboorteplaats New YorkBewerken op Wikidata
Overleden 15 augustus 1988
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant
Instrument(en) drums
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rudolph Alexander Collins (New York, 24 juli 1934 - 15 augustus 1988)[1][2] was een Amerikaanse jazzdrummer.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Collins speelde eerst trombone en wisselde daarna naar de drums. Hij studeerde dit instrument in 1953-1957 bij Sam Ulano. In 1952 werd hij een professionele muzikant en speelde hij eerst bij Hot Lips Page en in 1953 bij Cootie Williams, daarna bij Eddie Bonnemere van 1953 tot 1956, bovendien had hij optredens met Johnny Smith, J.J. Johnson, Kai Winding en Roy Eldridge (1956). Hij speelde in 1957/1958 met Austin Powell, bovendien met Cab Calloway en Carmen McRae (1958), in 1959 met Cecil Taylor en vanaf eind 1959 en 1960 bij Herbie Mann. Collins speelde van 1962 tot 1967 met Dizzy Gillespie, toerde in 1967/1968 met Ray Bryant, Kenny Burrell, Woody Herman en speelde in 1969 bij Junior Mance, Lloyd Price, Harry Belafonte. Hij was rond 1970 actief in theatrale orkesten en heeft sindsdien drumlessen gegeven. In 1972 speelde hij bij Earl Hines, in 1973 in New Yorkse clubs met Duke Pearson en Lee Konitz, in 1974 met Randy Weston en Count Basie's Noord-Amerikaanse tournee, in 1975 met Cleo Laine/John Dankworth.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]