Russelliet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Russelliet
Russelliet
Mineraal
Chemische formule Bi2WO6
Kleur Geel-groen
Streepkleur Wit
Hardheid 3,5
Gemiddelde dichtheid 7,33 - 7,37 g/cm³
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Ruimtegroep P ca21 mm2
Eenheidscel a = 5,43 Å
b = 16,43 Å
c = 5,45 Å
Dispersie sterk
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen koechliniet
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal russelliet is een bismut-wolfraam-oxide, met de chemische formule Bi2WO6.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

Russelliet werd genoemd naar de Britse mineraloog Sir Arthur Russell (1878-1964). Het werd in 1938 ontdekt in St. Columb Major in Cornwall (Engeland), in een stuk wolframiet.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het gele tot geelgroene russelliet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn meestal granulair. De hardheid is 3,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt ongeveer 7,35 g/cm³. Het vertoont een sterke dispersie.

Russelliet is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Russelliet wordt gevonden op een aantal plaatsen in de wereld:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]