Ryder Cup 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ryder Cup 2014
Ryder Cup 2014
Jaar 2014
Plaats Vlag van Schotland Schotland
Golfbaan Gleneagles
Tour(s) Europese en Amerikaanse Tour
Datum 26–28 september 2014
Titelhouder Vlag van Europa Europa
Winnaar Vlag van Europa Europa
Vorige: 2012     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Golf
De baan
Het hotel

De 40ste Ryder Cup werd gespeeld van 26 tot en met 28 september 2014 op Gleneagles, een van de meest historische banen van Europa. Er werd gespeeld op de PGA Centenary Course, ontworpen door Jack Nicklaus. Het was de eerste keer sinds 1973 dat Schotland weer gastheer van de Ryder Cup was.

Het Europese team won met 16,5 punten tegen 11,5 punten voor het Amerikaanse team.

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Captain van het Europese team was Paul McGinley. McGinley maakte in 2002 een lange putt waardoor Europa's overwinning vast stond. Hij speelde ook in 2004 en 2006 mee. In 2010 was hij assistent-captain van Colin Montgomerie en in 2012 van José María Olazábal. Zijn team bestond uit:

  • 4 spelers van de Ryder Cup Puntenlijst
  • 5 spelers van de wereldranglijst
  • 3 wildcards

De punten tellen vanaf het ISPS Handa Wales Open 2013. Een punt is € 1.000.

Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Captain van het Amerikaanse team was de toen net 65 jaar geworden Tom Watson. Hij is de oudste captain ooit van een Ryder Cup Team. Het record stond sinds 1933 op naam van John Henry Taylor, die toen 62 jaar was. Watson was captain van het winnende team in 1993. Zijn team bestond uit:

  • de top-9 van de Ryder Cup Puntenlijst
  • 3 wildcards

De punten werden verdiend in de Majors van 2013 en het prijzengeld op de PGA Tour vanaf het Frys.com Open op 10 oktober 2013 t/m het PGA Championship dat op 10 augustus 2014 werd gespeeld. Een punt = $1,000, maar sommige toernooien tellen dubbel en sommige maar half.

Europa
Wildcards
Verenigde Staten
Wildcards

Het getal achter de spelersnaam geeft aan hoe vaak hij al in de Ryder Cup gespeeld heeft.

Vrijdag[bewerken | brontekst bewerken]

Op vrijdag werden vier fourballs en vier foursomepartijen gespeeld. De captains bepaalden de teamsamenstellingen en de volgorde van afslaan. Aan het einde van de dag stond Europa voor met 5–3.

Four-ball
Vlag van Europa Score Vlag van Verenigde Staten
Justin Rose
Henrik Stenson
Europa won met 5 & 4 Bubba Watson
Webb Simpson
Thomas Bjørn
Martin Kaymer
Halved Rickie Fowler
Jimmy Walker
Stephen Gallacher
Ian Poulter
Verenigde Staten won met 5 & 4 Jordan Spieth
Patrick Reed
Sergio Garcia
Rory McIlroy
Verenigde Staten won met 1Up Keegan Bradley
Phil Mickelson
Sessie 1: 1½ – 2½
1½ – 2½
Foursomes
Vlag van Europa Score Vlag van Verenigde Staten
Jamie Donaldson
Lee Westwood
Europa won met 2Up Jim Furyk
Matt Kuchar
Justin Rose
Henrik Stenson
Europa won met 2 & 1 Hunter Mahan
Zach Johnson
Rory McIlroy
Sergio Garcia
Halved Jimmy Walker
Rickie Fowler
Victor Dubuisson
Graeme McDowell
Europa won met 3 & 2 Phil Mickelson
Keegan Bradley
Sessie 2: 3½ – ½
Totaal: 5 – 3

Zaterdag[bewerken | brontekst bewerken]

Op zaterdag werden ook vier fourballs en vier foursomes gespeeld. De captain bepaalde welke speler in welke partij speelde.

Four-ball
Vlag van Europa Score Vlag van Verenigde Staten
Justin Rose
Henrik Stenson
Europa won met 3 & 2 Bubba Watson
Matt Kuchar
Jamie Donaldson
Lee Westwood
Verenigde Staten won met 4 & 3 Jim Furyk
Hunter Mahan
Thomas Bjørn
Martin Kaymer
Verenigde Staten won met 5 & 3 Patrick Reed
Jordan Spieth
Rory McIlroy
Ian Poulter
Halved Jimmy Walker
Rickie Fowler
Sessie 3: 1½ – 2½
Totaal: 6½ – 5½
Foursomes
Vlag van Europa Score Vlag van Verenigde Staten
Jamie Donaldson
Lee Westwood
Europa won met 2&1 Zach Johnson
Matt Kuchar
Sergio Garcia
Rory McIlroy
Europa won met 3&2 Jim Furyk
Hunter Mahan
Martin Kaymer
Justin Rose
Halved Jordan Spieth
Patrick Reed
Victor Dubuisson
Graeme McDowell
Europa won met 5&4 Jimmy Walker
Rickie Fowler
Sessie 4: 3½ – ½
Totaal: 10 – 6

Zondag[bewerken | brontekst bewerken]

Op zondag werden 12 singles gespeeld. De volgorde van de 12 spelers werd door de captains bepaald. Rory McIlroy stond na vijf holes al 6 voor en behaalde een ruime overwinning. Er waren 28 punten te verdelen Europa had al 10 punten en moest dus proberen 4½ punt bij de singles te behalen. Het winnende punt werd behaald door Jamie Donaldson. Europa won voor de elfde keer in de laatste vijftien Ryder Cups.

Singles
Vlag van Europa Score Vlag van Verenigde Staten
Graeme McDowell Europa won met 2 & 1 Jordan Spieth
Henrik Stenson Verenigde Staten won met 1Up Patrick Reed
Rory McIlroy Europa won met 5 & 4 Rickie Fowler
Justin Rose Halved Hunter Mahan
Stephen Gallacher Verenigde Staten won met 3 & 1 Phil Mickelson
Martin Kaymer Europa won met 4 & 2 Bubba Watson
Thomas Bjørn Verenigde Staten won met 4 & 3 Matt Kuchar
Sergio García Europa won met 1Up Jim Furyk
Ian Poulter Halved Webb Simpson
Jamie Donaldson Europa won met 5 & 3 Keegan Bradley
Lee Westwood Verenigde Staten won met 3 & 2 Jimmy Walker
Victor Dubuisson Halved Zach Johnson
Sessie 5: 6½ – 5½
Vlag van Europa 16½ Einduitslag Vlag van Verenigde Staten 11½

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Paul McGinley heeft in zes winnende teams gezeten, drie als speler, twee als vice-captain en nu als captain.
  • De beste totaalscore: Justin Rose 4 punten, Patrick Reed evenals rookie Jamie Donaldson 3½ punten.