Kathedraal van Bourges

Kathedraal van Bourges
	Werelderfgoed cultuur
Land	Frankrijk
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	ii, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	635
Inschrijving	1992 (16e sessie)
	UNESCO-werelderfgoedlijst

De Kathedraal van Bourges of Saint-Étienne de Bourges is een kathedraal in de Franse stad Bourges in het departement Cher. Deze gotische kathedraal werd gebouwd tussen 1195 en 1255 voor de aartsbisschoppen van Bourges. Sinds 1992 staat het gebouw op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Bouwgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Ongeveer 20 jaar na het begin van de bouw, rond 1214, werd het koor voltooid. Het schip kwam gereed rond 1250. In 1260 werden de bouwactiviteiten stilgelegd. De torens waren toen nog niet voltooid. In 1313 dreigde de zuidtoren in te storten en werd deze gestut. Aan het einde van de 15e eeuw werd er verder gebouwd aan de noordtoren. Deze zou in 1506 alweer instorten, waarbij de aansluitende gewelven ook verwoest werden. In 1559 werd het dak beschadigd door een brand. Tijdens de godsdienstoorlogen, in 1562, richtten de hugenoten beschadigingen aan. Aan het begin van de 19e eeuw werd de kerk gerenoveerd. Al in 1862 werd het gebouw erkend als historisch monument.

Architectuur[bewerken | brontekst bewerken]

De kathedraal is bekend om de harmonische verhoudingen en de kwaliteit van de decoratie (beeldhouwkunst en gebrandschilderde ramen). Aan de westgevel wordt het laatste oordeel afgebeeld en ook de noord- en zuidfaçades zijn versierd met beeldhouwwerk. De kathedraal heeft het grondplan van een basilica, met kapellen rondom het schip. Vanwege de relatief korte bouwtijd is de kathedraal homogeen van uiterlijk en zonder zichtbare verandering in de bouwplannen ontstaan.

De kathedraal van Bourges werd in dezelfde tijd gebouwd als de kathedraal van Chartres, maar wijkt wat architectuur betreft duidelijk daarvan af. Opvallend is dat de kathedraal van Bourges vijf schepen heeft zonder dwarsschepen. Dit leidt tot een eenvormige buitenkant en een niet onderverdeeld interieur. Uitzonderlijk is dat de driedelige muuropstand van het middenschip wordt herhaald in de binnenste zijbeuk. Het binnenste zijschip is 12 meter hoger, maar smaller dan de buitenste zijbeuk. Deze opzet werd nagevolgd in de kathedraal van Le Mans, maar maakte niet zoveel school als het type van Chartres, dat nagevolgd werd in onder andere Reims en Amiens.

In de geleding van de westfaçade is, in tegenstelling tot bij de Notre Dame in Parijs, aan het aantal portalen te zien dat er vijf schepen zijn. Karakteristiek is het gebruik van de destijds al "ouderwetse" zesdelige gewelven in het middenschip.