Naar inhoud springen

Saint-Léger (Henegouwen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Saint-Léger
Sint-Legiers
Deelgemeente in België Vlag van België
Saint-Léger (België)
Saint-Léger
Situering
Gewest Vlag Wallonië Wallonië
Provincie Vlag Henegouwen Henegouwen
Gemeente Vlag Estaimpuis Estaimpuis
Fusie 1977
Coördinaten 50° 42′ NB, 3° 19′ OL
Algemeen
Oppervlakte 5,36 km²
Inwoners
(1/1/2020)
733
(137 inw./km²)
Overig
Postcode 7730
Netnummer 056
NIS-code 57027(C)
Detailkaart
Kaart van Saint-Léger
Locatie in de gemeente
Foto's
Portaal  Portaalicoon   België

Saint-Léger is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen, en een deelgemeente van de Waalse gemeente Estaimpuis.

Een oude vermelding van de plaats gaat terug tot de 12de eeuw als sancti Leodegarii, een parochie gewijd aan de heilige Leodegarius. Saint-Léger, net als Estaimpuis en de andere omliggende dorpen, behoorde ooit tot het Nederlandse taalgebied; het heette toen Sint-Legiers[1]. In de loop der jaren zijn deze dorpen verfranst.

Saint-Léger was een zelfstandige gemeente, tot die bij de gemeentelijke herindeling van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Estaimpuis.

Demografische ontwikkeling

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Bronnen:NIS, Opm:1831 tot en met 1970=volkstellingen

Bezienswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
  • De Sint-Leodegariuskerk (Église Saint-Léger) is een 15e-eeuwse gotische kerk, gebouwd in kalksteen. Hij is gebouwd op de fundamenten van een vroegere, 13e-eeuwse vroeggotische kerk.
  • In Saint-Léger bevindt zich een van de best bewaarde Tempeliers-commanderijen van Vlaanderen. Het niet beschermde monument is opgetrokken in scheldegotiek en wordt tot op heden gebruikt als hoeve.
Het Spierekanaal in Saint-Leger
Panoramafoto van Saint-Léger

Natuur en landschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Saint-Léger bevindt zich aan het Spierekanaal. De hoogte bedraagt ongeveer 18 meter.

Saint-Léger had een eigen gemeentebestuur en burgemeester tot de fusie van 1977. De laatste burgemeester was Arsène Cossement.

Nabijgelegen kernen

[bewerken | brontekst bewerken]

Dottignies, Évregnies, Pecq

  1. Josse de Hondt, Leo Belgicus, 1611.