Sajid Javid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sajid Javid
Sajid Javid
Geboren 5 december 1969
Rochdale, Engeland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Politieke partij Conservative Party
Beroep Politicus
Bankier
Minister van Volksgezondheid
Aangetreden 26 juni 2021
Einde termijn 5 juli 2022
Premier Boris Johnson
Voorganger Matt Hancock
Opvolger Stephen Barclay
Minister van Financiën
Aangetreden 24 juli 2019
Einde termijn 13 februari 2020
Premier Boris Johnson
Voorganger Philip Hammond
Opvolger Rishi Sunak
Minister van Binnenlandse Zaken
Aangetreden 30 april 2018
Einde termijn 24 juli 2019
Premier Theresa May
Voorganger Amber Rudd
Opvolger Priti Patel
Minister van Huisvesting, Wijken
en Lokale Overheid
Aangetreden 8 januari 2018
Einde termijn 30 april 2018
Premier Theresa May
Voorganger Zichzelf
als Minister van Wijken
en Lokale Overheid
Opvolger James Brokenshire
Minister van Wijken en
Lokale Overheid
Aangetreden 13 juli 2016
Einde termijn 8 januari 2018
Premier Theresa May
Voorganger Greg Clark
Opvolger Zichzelf
als Minister van Huisvesting,
Wijken en Lokale Overheid
Minister van Economische Zaken
Aangetreden 9 mei 2015
Einde termijn 13 juli 2016
Premier David Cameron
Voorganger Vince Cable
Opvolger Greg Clarke
Minister van Cultuur,
Media en Sport
Aangetreden 9 april 2014
Einde termijn 9 mei 2015
Premier David Cameron
Voorganger Maria Miller
Opvolger John Whittingdale
Staatssecretaris voor Financiën
Aangetreden 7 oktober 2013
Einde termijn 9 april 2014
Premier David Cameron
Voorganger Greg Clark
Opvolger Nicky Morgan
Onderstaatssecretaris
voor Financiën
Aangetreden 4 september 2012
Einde termijn 7 oktober 2013
Premier David Cameron
Voorganger Chloe Smith
Opvolger Nicky Morgan
Lid van het Lagerhuis
voor Bromsgrove
Huidige functie
Aangetreden 6 mei 2010
Voorganger Julie Kirkbride
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Sajid Javid (Rochdale, 5 december 1969) is een Brits politicus van de Conservatieve Partij en voormalig bankier. Hij is lid van het Lagerhuis voor het district Bromsgrove sinds 2010. Hij bekleedde tussen 2012 en 2020 een aantal posten in achtereenvolgens de kabinetten Cameron I, Cameron II, May I, May II en Johnson I en Johnson II, waaronder twee van de vier Britse great offices of state (de hoogste politieke functies): minister van Binnenlandse Zaken van 2018 tot 2019 en minister van Financiën van 2019 tot 2020. In 2021 werd hij minister van volksgezondheid. Hij nam op 5 juli 2022 ontslag. Javid deed drie keer (in 2017, 2019 en 2022) een poging om gekozen te worden tot leider van de Conservatieve Partij, steeds zonder succes.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Javids ouders kwamen oorspronkelijk uit India maar vluchtten als kinderen naar Pakistan. In de jaren zestig emigreerden ze naar Groot-Brittannië. Javid studeerde economie en politiek aan de Universiteit van Exeter, waar hij lid werd van de Conservatieve Partij. Hij werkte in de banksector en klom op tot Managing Director bij Deutsche Bank.

Hij werd bij de Lagerhuisverkiezingen van 2010 gekozen tot parlementslid voor Bromsgrove. Javid werd direct gezien als een politiek talent. Hij werd parlementair liaison voor de minister van financiën George Osborne en was vervolgens van 2012 tot 2013 onderstaatssecretaris voor Financiën en later staatssecretaris voor Financiën van 2013 tot 2014. Op 9 april 2014 benoemde premier David Cameron Javid tot minister van Cultuur, Media en Sport. Javid was de eerste van de parlementariërs van de lichting 2010 die een positie in het kabinet kreeg. Hij was ook de eerste Britse minister van Pakistaanse afkomst ooit.[1]

Na de verkiezingen van 2015 werd hij minister van Economische Zaken. Toen David Cameron aftrad na het referendum over het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk deed Javid samen met Stephen Crabb een gooi naar het leiderschap. Zij werden in een van de eerste stemrondes uitgeschakeld. Camerons uiteindelijke opvolger Theresa May benoemde Javid in haar regering tot minister van Wijken en Lokale Overheid dat in 2018 werd hernoemd als minister van Huisvesting, Wijken en Lokale Overheid. In april 2018 werd hij in de Kabinet-May II minister van Binnenlandse Zaken nadat Amber Rudd moest aftreden als gevolg van het Windrush-schandaal rond het ten onrechte uitzetten van burgers die in de jaren vijftig en zestig vanuit Brits-Caribische gebieden naar Groot-Brittannië waren gekomen. Javid gaf aan zich ervoor te zullen inzetten dat de getroffenen rechtsherstel zouden krijgen.[2]

Toen de positie van Theresa May tijdens de moeizame brexit-onderhandelingen in 2018 en 2019 verzwakte, werd Javid genoemd als een mogelijke toekomstige leider van de Conservatieve Partij. Zijn robuuste optreden tegen migranten en Britse jihad-bruiden werd door sommigen gezien als onderdeel van zijn leiderschapscampagne.[3] Op 27 mei 2019 maakte Javid bekend dat hij zich kandidaat zou stellen voor de opvolging van Theresa May, die haar aftreden had aangekondigd.[4] De verkiezing tot partijleider werd gewonnen door Boris Johnson, die na zijn aantreden als premier van het Verenigd Koninkrijk op 24 juli 2019 Javid benoemde tot minister van Financiën.[5]

Op 13 februari 2020 trad Javid onverwacht af omdat Johnson hem had opgedragen een aantal van zijn adviseurs te ontslaan.[6] Hij werd opgevolgd door Rishi Sunak.[7] Op 26 juni 2021 keerde hij terug in de regering als minister van volksgezondheid, ter vervanging van de afgetreden Matt Hancock.[8]

Hij nam op 5 juli 2022 ontslag omdat hij zich niet kon verenigen met het beleid en de regeringsstijl van Boris Johnson.[9] Enkele dagen later kondigde Johnson zijn aftreden aan. Javid maakte bekend dat hij zich kandidaat wilde stellen voor de leiderschapsverkiezingen. Hij moest zich terugtrekken omdat hij niet voldoende steunbetuigingen van Conservatieve Lagerhuisleden had verzameld.[10] [11] Sindsdien is hij backbencher. In december 2022 maakte hij bekend dat hij zich bij de eerstkomende Lagerhuisverkiezingen niet herkiesbaar zou stellen.[12]

Politieke standpunten[bewerken | brontekst bewerken]

Javid staat bekend als een thatcherist en euroscepticus. Hij was vóór een referendum over het EU-lidmaatschap maar tijdens de campagne nam hij een gematigde pro-EU-positie in, mogelijk onder druk van David Cameron en George Osborne. Na het referendum werd hij een voorstander van de hardere brexit-opties. Hij is pro-Israël en heeft pogingen gedaan om economische sancties tegen Israël ongedaan te maken.[2][13]

Externe bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Sajid Javid van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Chloe Smith
Onderstaatssecretaris
voor Financiën

2012–2013
Opvolger:
Nicky Morgan
Voorganger:
Greg Clark
Staatssecretaris voor Financiën
2013–2014
Opvolger:
Nicky Morgan
Voorganger:
Maria Miller
Minister van Cultuur,
Media en Sport

2014–2015
Opvolger:
John Whittingdale
Voorganger:
Vince Cable
Minister van Economische Zaken
2015–2016
Opvolger:
Greg Clark
Voorganger:
Greg Clark
Minister van Wijken en
Lokale Overheid

2016–2018
Opvolger:
Zichzelf
als Minister van Huisvesting,
Wijken en Lokale Overheid
Voorganger:
Zichzelf
als Minister van Wijken
en Lokale Overheid
Minister van Huisvesting, Wijken
en Lokale Overheid

2018
Opvolger:
James Brokenshire
Voorganger:
Amber Rudd
Minister van Binnenlandse Zaken
2018–2019
Opvolger:
Priti Patel
Voorganger:
Philip Hammond
Minister van Financiën
2019–2020
Opvolger:
Rishi Sunak
Voorganger:
Matt Hancock
Minister van Volksgezondheid
2021 -