Sandy Martens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sandy Martens
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sandy Martens
Geboortedatum 23 december 1972
Geboorteplaats Opbrakel, België
Lengte 191 cm
Positie Centrumspits [1] 1
Rechtsachter [2] 2
Aanvallende middenvelder [3] 3
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2013
Jeugd
1981–1993 Vlag van België Olsa Brakel
Senioren
Seizoen Club W (G)
1993–1994
1994–1999
1999–2004
2004–2007
2007–2008
2008–2011
2012–2013
Vlag van België Olsa Brakel
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België KSK Beveren
Vlag van België KSV Oudenaarde
Vlag van België KVV Windeke
30(18)
143(39)
131(33)
49(4)
26(5)
73(31)
Interlands
1999–2003 Vlag van België België 11(3)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Sandy Martens (Opbrakel, 23 december 1972) is een Belgisch voormalig voetballer. Martens was van oorsprong een aanvaller. Sinds zijn terugkeer naar KAA Gent in januari 2004 speelde hij doorgaans als rechtervleugelverdediger. Begin 2013 beëindigde Martens bij amateurclub KVV Windeke zijn spelerscarrière.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Olsa Brakel en KAA Gent[bewerken | brontekst bewerken]

Martens begon zijn carrière bij vierdeklasser Olsa Brakel waar hij in 1994 door eersteklasser KAA Gent weggehaald werd. Tijdens de campagne 1993–1994 had Martens namelijk 18 doelpunten gescoord uit 30 wedstrijden. Bij zijn debuut voor de Buffalo's op de eerste speeldag, tijdens een thuiswedstrijd tegen Beveren scoorde hij meteen, en ontpopte zich tot lieveling van het Gentse publiek. In zijn eerste seizoen kwam hij uiteindelijk tot 31 wedstrijden en 10 doelpunten.

Martens bleef een sterkhouder van KAA Gent, tot hij in juli 1999 door de grote Vlaamse rivalen van Club Brugge weggehaald werd.[4] Tussen 1994 en 1999 kwam hij tot 141 wedstrijden bij de Buffalo's, waarin hij 39 maal doel trof.

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

Alhoewel hij lang niet altijd de lieveling van het Brugse publiek was, kende Sandy Martens toch een vijftal mooie jaren bij Club Brugge, waarin hij onder meer scoorde in de Champions League. Tussen 1999 en 2004 speelde hij 131 wedstrijden voor Brugge en scoorde 33 maal. In zijn beginperiode viel Martens op met zijn lange haarsnitten, wat hem, samen met de vaak elegante manier waarop Martens over het veld struinde, onder de aanhang van concurrenten van Club Brugge een tijd lang een denigrerende bijnaam heeft opgeleverd: Cindy Martens.[5][6]

Rond de eeuwwisseling viel Martens in de smaak met zijn polyvalentie. Martens kon als aanvaller en als middenvelder ingezet worden. Vooral tijdens het seizoen 2001–2002 gebruikte trainer Trond Sollied hem vaak als middenvelder. Martens sprong in het seizoen 2001–2002 een hele poos in voor een tegenvallende Sloveen Nastja Čeh op het middenveld, onder meer in de gewonnen bekerfinale tegen Excelsior Moeskroen (3–1). Sollied had het in den beginne dermate niet begrepen op Čeh dat hij Čeh een keer op de positie van linksback posteerde in de plaats van de geschorste Peter Van der Heyden in de thuiswedstrijd tegen SK Lommel op 4 november 2001 waarbij Martens naast Gaëtan Englebert speelde centraal op het middenveld voor Timmy Simons uit. In het tweede geval kon het voorvallen doordat Englebert een fysiek kwaaltje had.

Martens was veelal basisspeler onder René Verheyen en aanvankelijk was hij dat ook onder Trond Sollied. Martens vond vlot de weg naar doel, maar serveerde tevens doelpunten op een dienblad. Uiteindelijk moest Martens toch steeds vaker vrede nemen met een plaats op de bank. In mei 2003 werd Brugge kampioen. Martens' aandeel daarnaartoe was groot. Martens werd clubtopscorer met 15 doelpunten. Deze volstonden wel niet voor de algemene topscorerstitel (22 doelpunten), die naar Cédric Roussel en Wesley Sonck ging. Een seizoen later werd alles echter anders voor de Oost-Vlaming. Sollied was nog steeds trainer bij Club Brugge, maar verkoos anderen boven hem. De luxe was destijds namelijk groot bij Brugge, met Rune Lange, Andrés Mendoza, Bengt Sæternes en Victor als concurrenten tijdens de campagne 2003–2004. Desondanks werd de aartsrivaal, RSC Anderlecht, Belgisch landskampioen en werd Club tweede.

Sandy Martens speelde volgens de aanhang van blauw-zwart een memorabele wedstrijd thuis tegen de Turkse topclub Galatasaray SK. Dat op 23 oktober 2002, in de groepsfase van de Champions League. Bij de 3–1 winst voor Club Brugge speelde hij samen met Gert Verheyen centraal in de aanval in een 3–4–1–2 formatie, waarbij de achterhoede van Galatasaray moeite had met het duo. Dat ondanks de aanwezigheid van de tactisch sterke verdedigers Ümit Davala, Hakan Ünsal, Bülent Korkmaz en Emre Aşık, vier Turkse internationals die op het wereldkampioenschap in Japan en Zuid-Korea brons hadden behaald. Martens maakte even voor het rustsignaal het eerste doelpunt en gaf in de slotfase de assist voor het derde doelpunt van Sæternes.[7] Martens won de landstitel met Brugge in 2002/03 en won een keer de Beker van België, in 2002.

Terugkeer naar KAA Gent[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 februari 2004 besloot Martens terug te keren naar de club van zijn hart KAA Gent. Martens tekende een contract van 3,5 seizoenen bij de Buffalo's.[8] Hij speelde een week eerder zijn laatste wedstrijd voor Club Brugge, op 25 januari 2004 tegen stadsrivaal Cercle Brugge. Club won die wedstrijd met 5–0 en Martens werd op het uur gewisseld. Bij de Gentenaren werd hij aanvankelijk op zijn favoriete positie, centrumspits, uitgespeeld, maar kwam niet echt meer tot scoren. Hij begon bij zijn terugkeer als aanvaller, maar een seizoen later veranderde voor Martens alles.

Toen hij aan het begin van het seizoen 2004-2005 uitviel met een zware blessure aan de achillespees leek het over voor Martens bij KAA Gent. Tijdens het seizoen 2005-2006 kwam hij mede dankzij coach Georges Leekens echter verrassend genoeg opnieuw opzetten. Deze keer niet als aanvaller, maar als rechtsachter.[9] In dit seizoen kwam Martens uiteindelijk tot 28 wedstrijden en twee doelpunten. Hij had daarmee een ruim aandeel in de vierde plaats die KAA Gent tijdens dit seizoen onder Georges Leekens behaalde.

Latere carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Ook tijdens de aanvang van het seizoen 2006-2007 werd Martens als rechtsachter uitgespeeld. Hij kreeg minder speelkansen en na het seizoen was hij niet meer welkom. Daarom zocht Martens andere oorden op, namelijk KSK Beveren dat net gedegradeerd was uit de hoogste afdeling. Dat verblijf duurde maar één jaar, want in 2008 trok hij naar KSV Oudenaarde. Hij bleef hier tot medio november 2011.[10]

Martens, 40 jaar, beëindigde zijn voetbalcarrière bij de Oost-Vlaamse tweede provincialeclub KVV Windeke in 2013.[11]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Martens kwam in totaal elf keer (drie doelpunten) uit voor de nationale ploeg van België in de periode 1999-2003. Hij maakte zijn debuut op zaterdag 27 maart 1999 in de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Bulgarije (0-1).

Interlanddoelpunten
# Datum Locatie Wedstrijd Goal(s) Score Uitslag Wedstrijd
1 05/06/1999 Seoul Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaBelgië Vlag van België Goal 23' 0 – 1 1 – 2 Oefenduel
2 05/06/1999 Seoul Vlag van Zuid-Korea Zuid-KoreaBelgië Vlag van België Goal 31' 0 – 2 1 – 2 Oefenduel
3 18/08/1999 Brugge Vlag van België BelgiëFinland Vlag van Finland Goal 41' 1 – 1 3 – 4 Oefenduel

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf seizoen 2012-2013 zou Sandy Martens de nieuwe jeugdtrainer van KAA Gent worden. Dit bleek uiteindelijk niet door te gaan. Hij tekende in augustus 2012 een overeenkomst als speler met neo-tweedeprovincialer KVV Windeke (3118) en werd kort daarop aangesteld als speler-trainer.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • In december 2005 riep de stadionomroeper van SV Zulte Waregem, dat Martens' toenmalige club KAA Gent over de vloer kreeg, zijn naam daadwerkelijk, al dan niet moedwillig, af als 'Cindy Martens'.[12]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]