Naar inhoud springen

Shine (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Shine
Tagline A true story of the mystery of music and the miracle of love.
Regie Scott Hicks
Producent Jane Scott
Jane Scott
Scenario Scott Hicks
Jan Sardi
Hoofdrollen Geoffrey Rush
Noah Taylor
Armin Mueller-Stahl
Alex Rafalowicz
Muziek David Hirschfelder
Montage Pip Karmel
Cinematografie Geoffrey Simpson
Distributie Fine Line Features
Première 21 januari 1996
Genre Romantische film
Speelduur 105 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Australië Australië
Budget 5 000 000 US$
Gewonnen prijzen 43
Overige nominaties 46
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Shine is een Australische romantische film uit 1996. De film gaat over het leven van David Helfgott (Melbourne, Australië, 19 mei, 1947) een Australische pianist. Hij is zowel bekend door zijn schizoaffectieve stoornis als door zijn pianospel.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Een jonge man dwaalt door een zware regenbui en vindt zijn weg naar een nabijgelegen restaurant. De medewerkers van het restaurant proberen uit te vinden of hij hulp nodig heeft. Ondanks dat zijn manische manier van spreken moeilijk te begrijpen is, ontdekt de serveerster Sylvia dat zijn naam David Helfgott is en dat hij in een plaatselijk hotel verblijft. Sylvia brengt hem terug naar het hotel, en ondanks zijn pogingen om haar te betrekken bij zijn muzikale kennis en bezit van verschillende partituren, vertrekt ze.

Als kind groeit David op in een buitenwijk van Adelaide, Zuid-Australië, en doet hij mee aan een lokale muziekwedstrijd. Helfgott heeft leren spelen door zijn vader Peter, die geobsedeerd is door winnen en geen tolerantie heeft voor mislukking of ongehoorzaamheid. David wordt opgemerkt door de heer Rosen, een plaatselijke pianist die na een aanvankelijk conflict met Peter, de muzikale instructie van David overneemt.

Als tiener wint David het muzikale staatskampioenschap en wordt hij uitgenodigd om in de Verenigde Staten te studeren. Hoewel er plannen zijn gemaakt om geld in te zamelen om David naar Amerika te sturen en dat zijn familie aanvankelijk steun verleent, verbiedt Peter David om te vertrekken, omdat hij denkt dat zijn afwezigheid de familie zou vernietigen. Tot overmaat van ramp begint Peter David fysiek en mentaal te mishandelen, wat de rest van het gezin onder druk zet.

David blijft studeren en raakt bevriend met de plaatselijke romanschrijver en mede-oprichter van de Communistische Partij van Australië, Katharine Susannah Prichard. Davids talent groeit totdat hij een studiebeurs aangeboden krijgt aan het Royal College of Music in Londen. Dit keer kan David zich losmaken van zijn vader, aangemoedigd door Katharine. Zijn vader stelt echter een ultimatum, waardoor David in feite wordt verbannen: "Als je weggaat, ben je niet langer mijn zoon".

In Londen studeert David bij Dr. Cecil Parkes en doet mee aan een Pianoconcert-wedstrijd, waarbij hij ervoor kiest om het enorm veeleisende Derde Pianoconcert van Sergej Rachmaninov te spelen, een stuk dat hij als jong kind had geprobeerd te leren om zijn vader trots te maken.

Terwijl David oefent, raakt zijn gedrag steeds meer losgeslagen. David wint de wedstrijd, maar stort in en lijdt aan een zenuwinzinking. David wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en krijgt elektroshocktherapie om zijn aandoening te behandelen. David herstelt tot het punt waarop hij in staat is om terug te keren naar Australië, maar zijn pogingen om zich te verzoenen met zijn vader worden afgewezen vanwege diens mentaliteit dat David zijn familie in de steek heeft gelaten. Hierdoor valt David terug en wordt hij gedwongen opnieuw opgenomen te worden in een psychiatrische inrichting.

Jaren later herkent Beryl Alcott, een vrijwilliger bij de instelling, David en kent hij zijn muzikale talent. Beryl neemt hem mee naar huis, maar ontdekt dat hij moeilijk onder controle te houden is, onbedoeld destructief is en meer zorg nodig heeft dan zij kan bieden. Naarmate de tijd verstrijkt, heeft David moeite zich weer aan het leven in de bredere samenleving aan te passen en verlaat hij vaak het hotel om zijn interesses te stimuleren.

De volgende dag keert David terug naar het restaurant waar de klanten versteld staan van zijn vermogen om piano te spelen. Eén van de eigenaren raakt bevriend met David en zorgt voor hem. In ruil speelt David piano in het restaurant. Via de eigenaar wordt David voorgesteld aan een medewerker genaamd Gillian. David en Gillian worden al snel verliefd en trouwen. Met de hulp en steun van Gillian is David in staat om de dood van zijn vader te verwerken en een goed ontvangen comebackconcert op te voeren, waarmee hij zijn terugkeer naar de professionele muziek voorspelt.

Acteur Personage
Rush, Geoffrey Geoffrey Rush David Helfgott
Rafalowicz, Alex Alex Rafalowicz David Helfgott (kind)
Taylor, Noah Noah Taylor David Helfgott (adolescent)
Braine, Justin Justin Braine Tony
Todd, Sonia Sonia Todd Sylvia
Haywood, Chris Chris Haywood Sam
Mueller-Stahl, Armin Armin Mueller-Stahl Peter Helfgott
Bell, Nicholas Nicholas Bell Ben Rosen
Kaczmarek, Marta Marta Kaczmarek Rachel Helfgott
Gooden, Rebecca Rebecca Gooden Margaret Helfgott
Kennedy, Joey Joey Kennedy Suzie Helfgott
Cox, Danielle Danielle Cox Suzie Helfgott (kind)
Cousins, John John Cousins Jim Minogue
Berger, Randall Randall Berger Isaac Stern
Withers, Googie Googie Withers Katharine Susannah Prichard
Gielgud, John John Gielgud Cecil Parkes
King, David David King Viney
Hands, Robert Robert Hands Robert
Warren, Marc Marc Warren Ray
Thomson, Neil Neil Thomson RCOM-dirigent
Dunn, Beverley Beverley Dunn Beryl Alcott
Redgrave, Lynn Lynn Redgrave Gillian
Lynch, Ella Scott Ella Scott Lynch Jessica
Martin, John John Martin Roger Woodward
Sheehan, Stephen Stephen Sheehan Roger Woodward (adolescent)
Dowell, Helen Helen Dowell Sarah
Dafnero, Maria Maria Dafnero Sonia
Hansell, Richard Richard Hansell Ashley
Dorling, Louise Louise Dorling Muriel

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Prijs Genomineerde(n) Uitslag
1997 Academy Award for Actor in a Leading Role Geoffrey Rush Gewonnen
1997 Golden Globe Award for Best Actor - Drama Film Geoffrey Rush Gewonnen
1996 BAFTA Award for Best Actor in a Leading Role Geoffrey Rush Gewonnen
1997 Satellite Award for Best Actor u2013 Motion Picture Drama Geoffrey Rush, James Woods Gewonnen
1997 Screen Actors Guild Award for Best Actor - Motion Picture Geoffrey Rush Gewonnen
1996 National Board of Review Award for Best Film Scott Hicks Gewonnen
1996 New York Film Critics Circle Award for Best Actor Geoffrey Rush Gewonnen
1996 BFCA Critics' Choice Award for Best Actor Geoffrey Rush Gewonnen
1996 Los Angeles Film Critics Association Award for Best Actor Geoffrey Rush Gewonnen
1997 London Film Critics Circle Award for Best Actor Geoffrey Rush Gewonnen
1997 Satellite Award for Best Supporting Actor u2013 Drama Armin Mueller-Stahl Gewonnen
1996 BAFTA Award for Best Sound Jim Greenhorn, Toivo Lember, Livia Ruzic, Roger Savage Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Film Jane Scott Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Direction Scott Hicks Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Original Music Score David Hirschfelder Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Actor in a Leading Role Geoffrey Rush Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Actor in a Supporting Role Armin Mueller-Stahl Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Screenplay, Original Jan Sardi Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Achievement in Sound Toivo Lember, Roger Savage, Livia Ruzic, Gareth Vanderhope Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Achievement in Editing Pip Karmel Gewonnen
1996 Australian Film Institute Award for Best Achievement in Cinematography Geoffrey Simpson Gewonnen
[bewerken | brontekst bewerken]