Siegel-bovenhalfvlak

In de complexe functietheorie, een deelgebied van de wiskunde, is het Siegel-bovenhalfvlak de verzameling van g×g vierkante, symmetrische matrices over de complexe getallen waarvan het imaginaire deel een positief-definiete matrix is. g wordt de graad of genus van het Siegel-bovenhalfvlak genoemd. Het concept werd in 1939 door de Duitse wiskundige Carl Ludwig Siegel geïntroduceerd.

In het geval van $g=1$ is het Siegel-bovenhalfvlak gelijk aan het meer bekende bovenhalfvlak.

Literatuur

• CL Siegel. Einführung in die Theorie der Modulfunktionen n-ten Grades, 1939. in Mathematische Annalen 116, blz 617–657 ISSN 0025-5831
• G vd Geer. Siegel modular forms and their applications, 2008. in 1-2-3 of Modular Forms, blz 181–245 ISBN 978-3-540-74117-6