Naar inhoud springen

Siemens ER20

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Siemens ER 20 BU/BF
ÖBB 2016 061-0 (ER 20 BU) te Puchberg am Schneeberg
ÖBB 2016 061-0 (ER 20 BU) te Puchberg am Schneeberg
Aantal 131 ER 20 BU
14 ER 20 BF
totaal 181
Nummering ÖBB 2016 001 - 100
RTS 2016 905 - 907
Fabrikant Siemens
Bouwjaar 2002 - 2011
Asindeling Bo'Bo'
Spoorwijdte 1435 mm
Massa 80 ton
Aslast 20 ton (4,17 t/m)
Lengte over buffers 19.275 mm
Breedte 2.870 mm
Omgrenzingsprofiel G1 (UIC 505-1)[1]
Maximumsnelheid 140 km/h
Wieldoorsnee 1.100 mm (nieuw)
1.020 mm (gebruikt)
Minimale boogstraal 100 m
Techniek
Aandrijving dieselelektrisch
Overbrenging Ritzelhohlwellenantrieb
Continuvermogen 1.600 kW (ER 20 BU)
1.750 kW (ER 20 BF)
Trekkracht 235 kN (bij µ=0,3)
Inhoud brandstoftank 2.800 L (ER 20 BU)
Treinbeïnvloeding PZB 90, Zeit-Zeit-Sifa
Treinradio UIC Zugfunk Mesa23
Remsysteem SAB-WABCO
  • elektropneumatisch aangestuurde indirecte luchtdrukrem standen G, P en R (schijfremmen)
  • hoogvermogens luchtdrukrem volgens UIC 546.II.2
  • directe luchtdrukrem
  • elektrodynamische rem
Remopschriften <R> SW4-GPRmZ+E (D) ep
Remvermogen 100 kN (elektrodynamisch)
Treinverwarming 400 kVA (ES 20 BU)
Koppeling schroefkoppeling
middenbufferkoppeling (voor Kowloon-Canton Railway)
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Verkeer & Vervoer

De ER 20 is een loc uit de Eurorunner-familie van diesellocomotieven en werd gebouwd door Siemens. Inmiddels wordt dit type niet meer geproduceerd en is het vervangen door het Vectron-platform. Dit type staat ook bekend als ÖBB reihe 2016 en heeft de officiële bijnaam Hercules.

Van 2002 tot 2004 werden aan de Österreichische Bundesbahnen 100 stuks (70 + optie van 30) ER 20 BU afgeleverd (Rh 2016 Hercules). Later zijn er nog meer locomotieven van dit type gebouwd, onder andere voor de Regentalbahn, die er de Arriva-Länderbahn-Express-diensten mee rijdt. In augustus 2003 zijn vijf stuks met middenbufferkoppeling aan de Kowloon-Canton Railway uit Hongkong geleverd.

De ER 20 BF is een goederenvariant die geen voorzieningen voor de treinverwarming heeft, waardoor extra vermogen beschikbaar is voor de tractie.

Eind juli 2012 werd aangekondigd dat de laatste op geproduceerde exemplaren waren afgeleverd. De Eurorunner wordt vervangen door de Vectron DE.[2]

In de tussentijd zijn er ook nog de ER 24 PC voor de RAI (Iraanse staatsspoorwegen) en de ER 20 CF voor de Lietuvos Geležinkeliai (LG, Litouwse staatsspoorwegen) gebouwd, zie ook Siemens ES 2007.

Als krachtbron heeft de locomotief een 2.000 kW 16-cilinder dieselmotor met common-rail injectie en een intercooler, uit de 4000-serie van MTU Friedrichshafen. Wanneer de motor stationair loopt worden acht van de zestien cilinders uitgeschakeld. Dit reduceert het brandstofverbruik en verlaagt het geluidsniveau.

Het vermogen wordt dieselelektrisch overgedragen aan de tractiemotoren. De door de draaistroomgenerator opgewekte spanning gaat naar een watergekoelde GTO-omvormer dat er een draaistroom met variabele spanning en frequentie van maakt, waarmee de vier draaistroomtractiemotoren worden gevoed. In de omvormer zit ook een afsplitsing voor het hoogspanningsleiding (Duits: zugsammelschiene). Via een trafo wordt hieruit een laagspanningscircuit gevoed voor de koeling, batterijlading, enz. Deze hoogspanningsleiding is ook gekoppeld aan de treinverwarmingsleiding, die aangekoppelde rijtuigen van hoogspanning voor verwarming, airco en verlichting kan voorzien. Door koppeling van het tractiestroomcircuit en de hoogspanningsleiding kan remenergie (via de elektrodynamische remmen) worden gebruikt voor andere apparatuur. De overige remenergie wordt via rijwindgekoelde remweerstanden op het dak afgevoerd.[3] [4]

De draaistellen zijn grotendeels gelijk aan die van DB-AG baureihe 152. De tractiemotoren zijn via een zogenoemde Ritzelhohlwellenantrieb verbonden met de assen. Hierbij is zijn de tractiemotoren wel, maar de tandwielenkast niet volledig afgeveerd.

Het locomotief-frame bestaat uit twee langsdragers met dwarsverbindingen ter hoogte van de uiteinden, draaistellen en de dieselmotor. De locomotiefkast bestaat uit een vakwerk van staalprofielen, waar bij ook het dak onderdeel is van de dragende constructie. De zijwanden zijn van aluminium en worden vastgeplakt op het de kast. De cabine wordt als een geheel aan de rest van de locomotiefkast bevestigd en heeft een bedieningspaneel volgens UIC 651.

De goederenversie ER 20 BF heeft geen installatie ten behoeve van de treinverwarming en heeft deels op die plaats een grotere brandstoftank.[5]

De locomotieven zijn uitzonderlijk stil, iets wat noodzakelijk was om aan de Oostenrijkse regelgeving te kunnen voldoen.

De onderstaande tabel geeft een overzicht van eigenaren.[6]

Eigenaar Aantal Land Opmerkingen
Österreichische Bundesbahnen (ÖBB) 100 Oostenrijk
MRCE Dispolok 13 Duitsland
Alpha Trains 12 België geleased door Vogtlandbahn
Metrans 7 Tsjechië
Kowloon-Canton Railway, Hongkong
(onderdeel van MTR Corporation)
5 China
PCT (Private Car Train) 5 Duitsland
Eisenbahnen und Verkehrsbetriebe Elbe-Weser 4 Duitsland
LTE Logistik- und Transport GmbH 4 Oostenrijk
RTS Rail Transport Service GmbH 4 Oostenrijk
Stern & Hafferl 4 Oostenrijk
Ascendos (voorheen CBRail) 3 Duitsland geleased door Nord-Ostsee-Bahn
Osthannoversche Eisenbahnen AG (OHE) 3 Duitsland
Steiermärkische Landesbahnen 3 Oostenrijk
Adria Transport 2 Slovenië
CTV 2 Roemenië
PRESS 2 Duitsland
Eisenbahngesellschaft Ostfriesland-Oldenburg mbH (e.g.o.o./Enercon) 2 Duitsland
IntEgro 2 Duitsland
Westfälische Landes-Eisenbahn GmbH (WLE) 2 Duitsland
Siemens testcentrum Wegberg-Wildenrath 1 Duitsland
SG - LHG Service Gesellschaft mbH 1 Duitsland
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Railcolor.net Overzicht van eigenaren.
  • (de) Hercules op site van de ÖBB
Zie de categorie Siemens ER 20 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.