Simon van Collem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Simon van Collem
Simon van Collem in 1987
Achtergrondinformatie
Geboren 27 maart 1919
Geboorteplaats Amsterdam
Overleden 21 juni 1989
Overlijdensplaats Amsterdam
Beroep filmjournalist
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Media
Simon van Collem (links) reikt aan Bert Haanstra de Prix de Joke uit (1964).

Simon van Collem (Amsterdam, 27 maart 1919 – aldaar, 21 juni 1989) was een Nederlands journalist en televisiemaker bij de TROS die zich toelegde op filmjournalistiek.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Van Collem was in de jaren 50 werkzaam als verkoopsleider bij een filmmaatschappij. Door Volkskrant-redacteur Bob Bertina werd hij gevraagd een reeks artikelen te schrijven over de historie van de Nederlandse filmindustrie. De serie artikelen onder de titel Uit de oude draaidoos verscheen vanaf 24 december 1954 in de Volkskrant en leidde in 1958 tot de uitnodiging om onder de titel De oude draaidoos televisieprogramma's te maken voor de VPRO. Tevens schreef Van Collem in 1959 het boek Uit de oude draaidoos dat ondanks de smeuïge anekdotes en sfeerbeschrijvingen jarenlang als belangrijkste boek over de Nederlandse filmgeschiedenis gold. Filmhistorici oordeelden later dat er verschillende onnauwkeurigheden in stonden.[1]

Tot 1970 maakte hij zijn filmrubriek voor de VPRO. In dat jaar stapte hij over naar de AVRO waar hij het programma voortzette onder de titel Avroskoop. In 1975 verkaste hij naar de in oktober 1974 tot A-omroep gepromoveerde TROS en werd het programma omgedoopt in Simonskoop.

Van Collem overleed in de zomer van 1989 in het harnas door een hartstilstand tijdens de galapremière van de James Bondfilm Licence to Kill in de Amsterdamse bioscoop Theater Tuschinski, vlak nadat hij Bond-acteur Timothy Dalton had geïnterviewd.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Van Collem heette in de Tweede Wereldoorlog als (joodse) onderduiker Eugène de Winter en schreef na de oorlog het boek Eus ontdekt West-Friesland. Hierin beschrijft hij zijn onderduiktijd in Noord-Holland boven het IJ.[2]

Hij is de vader van René van Collem (drummer van Doe Maar) en Pim van Collem (werkzaam als filmproducent en -distributeur).

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Uit de oude draaidoos, De Bezige Bij, Amsterdam, 1959.
  • Sterren kijken (Zwarte Beertjes-reeks), A.W. Bruna & Zoon, Utrecht, 1965.
  • De sterren kunnen me nog meer vertellen, BZZTôH, 's-Gravenhage, 1988, ISBN 90-6291-325-3.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Simon van Collem van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.