1026

1026

Eeuwen:	10e eeuw · 11e eeuw · 12e eeuw
Decennia:	1010-1019 · 1020-1029 · 1030-1039
Jaren:	<< · < · 1025 · 1026 · 1027 · > · >>
Jaartelling in verschillende culturen

Ab urbe condita:		1779 MDCCLXXIX
Armeense jaartelling:		474 – 475 ԹՎ ՆՀԴ – ՆՀԵ
Chinese jaartelling:		3722 – 3723 壬丑 – 癸寅
Christelijke jaartelling:		1026 MXXVI
Ethiopische jaartelling:		1018 – 1019
Hebreeuwse jaartelling:		4786 – 4787
Hindoekalenders:
- Vikram Samvat		1081 – 1082
- Shaka Samvat		948 – 949
- Kali yuga		4127 – 4128
Iraanse jaartelling:		404 – 405 ۴۰۴ – ۴۰۵
Islamitische jaartelling:		416 – 417 ٤١٧ – ٤١٦
Maçonnieke jaartelling:		5025 – 5026
Juliaanse kalender van 1026

Het jaar 1026 is het 26e jaar in de 11e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

Gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]

Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Voorjaar - Koning Koenraad II ("de Saliër") mobiliseert een Duits expeditieleger (versterkt door duizenden gepantserde ridders) en vertrekt naar Italië. Hij belegert Pavia en marcheert naar Milaan, waar hij wordt gekroond met de IJzeren Kroon als heerser van Italië. Hertog Willem V onderweg met een leger naar Italië, besluit afstand te doen van zijn aanspraak op de Lombardische troon en keert terug naar Aquitanië.^[1]
Zomer - Koenraad II ("de Saliër") laat een groot deel van zijn expeditieleger achter voor de belegering van Pavia en marcheert naar Ravenna. Bij aankomst sluit het garnizoen de stadspoort en valt de Duitse bagagetrein aan. Koenraad reorganiseert zijn leger en verovert uiteindelijk Ravenna. De stad wordt geplunderd en de Duitse troepen voeren een bloedige slachting uit onder de Lombardische burgerbevolking.^[2]
Koenraad II ("de Saliër") marcheert naar Pesaro, maar een malaria-uitbraak dwingt hem zich met zijn expeditieleger terug te trekken naar het noorden, richting de Povlakte. Hij annexeert het Markgraafschap Turijn, waar graaf Manfred II Olderik van Turijn, een van de machtigste edelen in Noord-Italië, zich verzet tegen de kroning van Koenraad. Manfred nodigt Willem V uit om de Lombardische troon op te eisen.^[3]
Herfst - Koenraad II ("de Saliër") verovert Pavia na een belegering van bijna 9 maanden. Alleen de tussenkomst van Odilo van Cluny, abt en geestelijk leider van de Orde van Cluny, overtuigt Koenraad om medelijden te tonen met de burgers van de stad. Koenraad vertrekt naar Bourgondië, waar hij Kerstmis viert met zijn familie. De Lombardische edelen beëindigen hun opstand tegen Koenraads heerschappij.^[4]
Winter - Koning Knoet II ("de Grote") verslaat de Noors-Zweedse vloot onder bevel van koning Olaf II ("de Heilige") en koning Anund Jacob, in de monding van de rivier de Helge å in de Oostzee (waarschijnlijke datum).

Religie[bewerken | brontekst bewerken]

Adelbold II, bisschop van Utrecht, krijgt het graafschap Teisterbant (huidige Neder-Betuwe).
Eerste schriftelijke vermelding van Ingen (of Hangim) in de provincie Gelderland.

Geboren[bewerken | brontekst bewerken]

Overleden[bewerken | brontekst bewerken]

27 februari - Hendrik I, hertog van Beieren (Huis van Ardennen)
29 mei - Adelheid van Anjou (of Blanche), Frankisch koningin^[5]
10 juni - Hugo I (of II), Frans edelman, deken en aartsbisschop
23 augustus - Richard II ("de Goede"), hertog van Normandië
21 september - Otto Willem (64), hertog van Bourgondië^[6]
27 november - Adelbold II (51), bisschop van Utrecht^[7]
Frederik II, Duits edelman en hertog (waarschijnlijke datum)
Hugo IV ("de Bruine"), Frans edelman (Huis van Lusignan)

Zie de categorie 1026 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Jonathan Riley-Smith (2004). The New Cambridge Medieval History. Volume IV c. 1024–c. 1198, p. 72. ISBN 978-0-521-41411-1.
↑ Gregory I. Halfrond (2016). The Medieval Way of War: Studies in Medieval Military History in Honor of Bernard S. Bachrach. Routledge, pp. 69–. ISBN 978-1-317-02419-4.
↑ Gregory I. Halfrond (2016). The Medieval Way of War: Studies in Medieval Military History in Honor of Bernard S. Bachrach, pp. 69–70. ISBN 978-1-317-02419-4.
↑ Wolfram, Herwig (2006). Conrad II, 990–1039: Emperor of Three Kingdoms, pp. 345–346. Pennsylvania University Press. ISBN 0-271-02738-X.
↑ Bouchard, Constance Brittain (2001). Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia, pp. 24–25. Pennsylvania University Press.
↑ Previte, Orton, C. W. (2013). The Early History of the House of Savoy, 1000–1233, p. 12. Cambridge University Press.
↑ Tarquinius J. Hoekstra. "De Dom van Adelbold II, bisschop van Utrecht (1010–1026)", in: Utrecht, kruispunt van de middeleeuwse kerk (Zutphen, 1988).

[1] Jonathan Riley-Smith (2004). The New Cambridge Medieval History. Volume IV c. 1024–c. 1198, p. 72. ISBN 978-0-521-41411-1.

[2] Gregory I. Halfrond (2016). The Medieval Way of War: Studies in Medieval Military History in Honor of Bernard S. Bachrach. Routledge, pp. 69–. ISBN 978-1-317-02419-4.

[3] Gregory I. Halfrond (2016). The Medieval Way of War: Studies in Medieval Military History in Honor of Bernard S. Bachrach, pp. 69–70. ISBN 978-1-317-02419-4.

[4] Wolfram, Herwig (2006). Conrad II, 990–1039: Emperor of Three Kingdoms, pp. 345–346. Pennsylvania University Press. ISBN 0-271-02738-X.

[5] Bouchard, Constance Brittain (2001). Those of My Blood: Creating Noble Families in Medieval Francia, pp. 24–25. Pennsylvania University Press.

[6] Previte, Orton, C. W. (2013). The Early History of the House of Savoy, 1000–1233, p. 12. Cambridge University Press.

[7] Tarquinius J. Hoekstra. "De Dom van Adelbold II, bisschop van Utrecht (1010–1026)", in: Utrecht, kruispunt van de middeleeuwse kerk (Zutphen, 1988).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]