Anne Hobbs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anne Hobbs
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Nottingham, Engeland
Geboortedatum 21 augustus 1959
Woonplaats New York, NY, VS
Lengte 1,68 m
Gewicht 64 kg
Profdebuut 1977
Met pensioen 1989
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 510.610 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 39–51
Titels 2
Hoogste positie 33e (30 november 1981)
WTA Finals kwartfinale (1983)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1981, 1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 71–45
Titels 9
Hoogste positie 6e (17 september 1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (1983)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1984)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 14–17
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1983)
Laatst bijgewerkt op: 15 april 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1978 [1] 61
1979 [2] 82
1980 [3] 41
1981 [4] 34
1982 [5] 104
1983 51
1984 59
1985 40
1986 99 36
1987 42 18
1989 231 100

Anne Hobbs (Nottingham, 21 augustus 1959) is een voormalig tennisspeelster uit Engeland. Hobbs speelt rechtshandig. Zij was actief in het proftennis van 1977 tot en met 1989.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Hobbs debuteerde op zeventienjarige leeftijd. In februari 1977 won zij op het Tretorn-toernooi in Kopenhagen zowel het enkelspel (versloeg in de finale de Noorse Ellen Grindvold) als, samen met landgenote Sue Mappin, het dubbelspel.[6]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 1977 speelde zij haar eerste grandslampartij op Wimbledon. Haar eerste partijwinst op de grandslamtoernooien behaalde zij op het US Open 1978 – na de Amerikaanse Ruta Gerulaitis te hebben geklopt, moest zij vervolgens de duimen leggen voor de Nederlandse Betty Stöve.

Hobbs stond in 1979 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Manchester – zij verloor van landgenote Sue Barker. In 1983 veroverde Hobbs haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Indianapolis, door de Amerikaanse Ginny Purdy te verslaan. In totaal won zij twee WTA-titels, de andere in 1985 in Auckland.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op ieder van de vier grandslamtoernooien. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 33e plaats, die zij bereikte in november 1981.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Hobbs behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel.

In 1977 nam zij ook in het dubbelspel deel aan Wimbledon, samen met landgenote Jo Durie. Tijdens haar tweede grandslam-optreden, op het US Open 1978 met de Zuid-Afrikaanse Tanya Harford, won zij meteen drie ronden, waarmee zij de kwartfinale bereikte – tegen het koppel Billie Jean King / Martina Navrátilová waren zij echter niet opgewassen.

Hobbs stond in december 1978 voor het eerst in een WTA-finale, op het grastoernooi van Sydney, samen met de Nieuw-Zeelandse Judy Chaloner – zij verloren van het Australische koppel Kerry Reid en Wendy Turnbull. In 1982 veroverde Hobbs haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Hershey (Pennsylvania), samen met de Australische Susan Leo, door het Amerikaanse koppel Barbara Hallquist en Nancy Yeargin te verslaan. In totaal won zij negen WTA-titels, de laatste in 1985 in Auckland, samen met de Amerikaanse Candy Reynolds.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de finale, eenmaal op het Australian Open 1983 samen met de Australische Wendy Turnbull, en andermaal op het US Open 1984 weer met Turnbull aan haar zijde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de zesde plaats, die zij bereikte in september 1984.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Negen jaar lang speelde Hobbs het gemengd dubbelspel uitsluitend op Wimbledon en op het US Open – op beide toernooien was de kwartfinale haar beste resultaat, met de Indiër Anand Amritraj op het US Open 1983, en met de Amerikaan Marty Riessen op Wimbledon 1984. Op Roland Garros speelde zij nooit. Bij haar enige deelname aan het Australische grandslamtoernooi, in 1987 met landgenoot Andrew Castle, bereikte zij de finale – zij verloren de eindstrijd van de Amerikanen Zina Garrison en Sherwood Stewart.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1978–1989 maakte Hobbs deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 21–12. In 1978 bereikten zij de halve finale van de Wereldgroep.

In de periode 1978–1989 maakte Hobbs tienmaal deel uit van de Britse delegatie bij de Wightman Cup. De enige jaren die zij oversloeg, waren 1983 (toen zij zich had gekwalificeerd voor het eindejaarstoernooi) en 1988 (een jaar waarin zij geen toernooien speelde). Alleen in 1978 wisten zij de Amerikaanse dames te verslaan (4–3).

Na de actieve loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Hobbs verhuisde naar New York om psychologie te studeren aan het Mid-Manhattan Institute for Modern Psychoanalysis.[7] Wat zij daar leerde, past zij toe bij het geven van tennislessen, zowel in haar eigen praktijk in New York (waar zij samen met haar dochter woont) als bij gerenommeerde instituten zoals de East River Tennis Club en de Roosevelt Island Racquet Club.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1983-02-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Ginny Purdy 6-4, 6-7, 6-4
2. 1985-12-15 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland gras Vlag van Australië Louise Field 6-3, 6-1
verloren finales
1. 1979-06-09 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Manchester gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker 5-7, 6-4, 0-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1982-03-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Australië Susan Leo Vlag van Verenigde Staten Barbara Hallquist
Vlag van Verenigde Staten Nancy Yeargin
6-2, 6-0
2. 1982-06-13 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals
Vlag van Australië Wendy Turnbull
6-3, 6-2
3. 1983-05-23 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eva Pfaff
6-4, 7-6
4. 1983-08-21 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
6-4, 5-7, 7-5
5. 1983-11-20 Vlag van Australië WTA Brisbane gras Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
6-3, 6-4
6. 1983-11-27 Vlag van Australië WTA Sydney gras Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
6-4, 6-3
7. 1984-01-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver hardcourt (i) Vlag van Nederland Marcella Mesker Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
6-2, 6-3
8. 1984-05-20 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds Vlag van Verenigde Staten Kathleen Horvath
Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici
6-3, 4-6, 7-6
9. 1985-12-15 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland gras Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Argentinië Adriana Villagrán
6-1, 6-3
verloren finales
1. 1978-12-10 Vlag van Australië WTA Sydney gras Vlag van Nieuw-Zeeland Judy Chaloner Vlag van Australië Kerry Reid
Vlag van Australië Wendy Turnbull
2-6, 6-4, 2-6
2. 1979-06-09 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Manchester gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker Vlag van Australië Cynthia Doerner
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
3-6, 2-6
3. 1981-11-08 Vlag van Hongkong WTA Hongkong gravel Vlag van Australië Susan Leo Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
3-6, 4-6
4. 1983-06-19 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
1-6, 0-6
5. 1983-12-11 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
4-6, 7-6, 2-6 details
6. 1984-01-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Marco Island gravel Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
6-3, 2-6, 2-6
7. 1984-04-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková
5-7, 2-6
8. 1984-04-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Amelia Island gravel Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
4-6, 6-3, 4-6
9. 1984-04-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Orlando gravel Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková
0-6, 6-1, 3-6
10. 1984-09-09 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Australië Wendy Turnbull Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
2-6, 4-6 details
11. 1985-05-20 Vlag van Australië WTA Melbourne tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
2-6, 7-5, 1-6
12. 1987-07-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
6-7, 5-7
13. 1987-08-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Mahwah hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
3-6, 2-6

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1987-01-25 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Andrew Castle Vlag van Verenigde Staten Zina Garrison
Vlag van Verenigde Staten Sherwood Stewart
6-3, 6-7, 3-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1989  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 3R g.t. 4R 7-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2R 1R 4R 2R 1R 3R 9-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 2R 4R 2R 1R 4R 2R 3R 2R 3R 16-12
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 2R 1R 1R 1R 3R 1R 4R 9-9

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1989  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R F HF g.t. KF 9-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 3R 3R HF 3R 3R 2R 11-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 2R 2R HF 2R 1R 1R 3R 1R 8-7
Vlag van Verenigde Staten US Open KF 1R 3R 3R KF F 3R 1R HF 1R 14-6

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1989  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. F 4-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 0-0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 2R 1R 1R KF 2R 3R 1R 2R 6-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R KF 2R 1R 1R 4-6

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]