Ferdinando van Bourbon-Sicilië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ferdinando Maria Andrea Alfonso Marcus van Bourbon-Sicilië, hertog van Castro, (Podzamcze, 28 mei 1926 - Draguignan, 20 maart 2008) was een prins uit het huis Bourbon-Sicilië.

Hij was het tweede kind en de zoon van Reinier van Bourbon-Sicilië en diens nicht Carolina de Saryusz de Zamosc-Zamoyska. Hij woonde het grootste gedeelte van zijn leven in Frankrijk en diende als eerste lid van het huis Bourbon-Sicilië in het Franse leger. Hij was hoofd van het huis Bourbon-Sicilië vanaf 1973, toen zijn vader overleed, en werd daarmee de jure Ferdinand IV, koning der Beide Siciliën en Jeruzalem.[1] Hij was grootmeester van de Heilige Militaire Constantinische Orde van Sint-Joris, de Napolitaanse obediëntie van deze orde (de Parmezaanse obediëntie valt onder het huis Bourbon-Parma).

Hij trouwde op 23 juli 1949 met Chantal de Chevron-Villette (10 januari 1925-24 mei 2005), een huwelijk dat in 1950 werd erkend door de toenmalige chef van het huis, Ferdinand van Bourbon-Sicilië (1869-1960). Het paar kreeg de volgende kinderen:

Na zijn dood, volgde Carlo hem op als hoofd van het huis en grootmeester van de Orde.